โอวหยางโม่ขมวดคิ้วเข้าหากัน นอนหันหลังให้มู่ชิงชิง และกรน
โอวหยางโม่หลับเป็นตาย แต่มู่ชิงชิงได้แต่นอนจ้องเพดาน จิตใจของเธอตอนนี้นั้นยุ่งเหยิงมาก
และในความยุ่งเหยิงนั้น ก็มีใบหน้าของมู่ซย่าโผล่ขึ้นมาจางๆ
……
ที่เมเปิลเลควิลล่า
ก่อนจะกลับไปที่เมเปิลเลควิลล่า เยี่ยซือเจวี๋ยก็มอบมีดเปื้อนเลือดให้รองกัปตันทีมเท่อลี่
“ไปสืบมีดเล่มนี้มาให้หน่อย และไปตามหาข้อมูลของคนคนนี้จากฐานข้อมูลทั่วโลกเลยนะ”
“ครับ!”
พอจัดการธุระเสร็จ เยี่ยซือเจวี๋ยก็ขับรถด้วยตัวเอง มู่ซย่าก็นั่งอยู่ด้านข้างและถามด้วยความสงสัยว่า “บนมีดนั้นเป็นเลือดของใครน่ะ?”
“ผู้ชายที่อยู่หลังเวที” พอพูดถึงแอรอน สีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยก็แย่ลงทันที
ถ้าเกิดว่าตอนนั้นมู่ซย่าไม่ได้รับ “บาดเจ็บ” เขาคงจะระเบิดอารมณ์และฆ่าอีกฝ่ายจนตายไปแล้วก็ได้
มู่ซย่าเห็นความดุร้ายในสายตาของเยี่ยซือเจวี๋ย แล้วก็ยื่นมือไปจับมือของเยี่ยซือเจวี๋ยเอาไว้
“เยี่ยซือเจวี๋ย ฉันไม่ชอบที่นายปล่อยให้ตัวเองเกิดเรื่องเพราะฉันเลยนะ ถ้าเกิดว่าวันนี้นายฆ่าคนคนนั้นต่อหน้าคนอื่นๆ นายจะหนีความผิดยากนะ มันคือสิ่งที่ฉันไม่อยากเห็นมากที่สุด”
เยี่ยซือเจวี๋ยเม้มปาก และความดุร้ายในสายตาของเขาก็หายไปเล็กน้อย
เขาผสานนิ้วมือเข้ากับมู่ซย่า ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่ตอนนี้ความเงียบย่อมดีกว่า
พอมู่ซย่าเห็นว่าสีหน้าของเขาดูผ่อนคลายขึ้นก็ถามอีกครั้งว่า “เหอเถียนบอกฉันว่า คนนั้นคือนักเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายเข้ามาในชั้นเรียนของเรา ชื่อว่าแอรอน ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้เขาจะเคยเรียนที่มหาวิทยาลัยอังกฤษเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ถึงได้มาที่มหาวิทยาลัยจิงตูได้ แล้วอีกอย่าง……”
“อีกอย่างอะไร?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....