ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1012

พอได้ยินมู่ซย่าพูดแบบนี้ เยี่ยซือเจวี๋ยก็ถามด้วยความสนใจ “เธอไปสร้างเรื่องน่าขำอะไรไว้ สองสามีภรรยาวิลเลียมส์ถึงห้ามไม่ให้เธอดื่มเลย”

มู่ซย่าหน้าแดงขึ้นมาทันที

เธอไม่มีความทรงจำหลงเหลืออยู่เลย แต่หลังจากเกิดเรื่องขึ้น สองสามีภรรยาวิลเลียมส์ก็บอกเธอ ว่าวันนั้นหลังจากวันนั้นเธอดื่มไปหลายจิบ ก็ผล็อยหลับไป

แล้วตอนที่พวกเขากำลังจะประคองเธอกลับไปที่ห้อง จู่ๆ เธอก็ตื่นเต้น แล้วก็กอดน้องชายไว้และเริ่มจูบเขาอย่างบ้าคลั่ง

แต่ปัญหาก็คือ เธอเห็นเท้าของน้องชายเป็นหน้า เลยจูบเท้าเขาอยู่ตั้งนาน

พอเธอจินตนาการถึงเรื่องนี้เมื่อไหร่ก็อยากจะอาเจียนออกมาทุกที เธอไม่มีทางเล่าเรื่องนี้ให้เยี่ยซือเจวี๋ยฟังอย่างแน่นอน！

“ไม่มีเรื่องตลกอะไรหรอก ฉันจำไม่ได้แล้วเหมือนกัน” มู่ซย่าส่ายหน้า และคิดในใจว่า เธอไปผ่านช่วงบรรลุนิติภาวะมานานแล้ว ดื่มสักสองสามแก้วก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรหรอก

พอคิดได้แบบนี้ มู่ซย่าก็ยกแก้วขึ้นมาชนแก้วกับเยี่ยซือเจวี๋ย “ดื่มให้ตระกูลกู้！”

เยี่ยซือเจวี๋ยเห็นแบบนี้ก็ไม่ถามอะไรต่อ พอชนแก้วกับมู่ซย่าเสร็จ ก็ดื่มลงไปจนหมดแก้ว หลังจากนั้นก็ชูแก้วขึ้นแล้วพูดว่า “ยินดีด้วยที่วันนี้เธอตอบคำถามยากๆ ได้ตั้งสามข้อ ทำให้คนตรงนั้นตะลึงกันไปหมดเลย”

มู่ซย่ายิ้มอย่าวเก้อเขิน “นายรู้ด้วยเหรอ?”

เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้า “ระหว่างทางที่มาจากสนามบิน ได้ยินมาจากเสี่ยวเป่ยน่ะ เจ้าโอวหยางโม่คนนั้น เธอไม่อยากให้ฉันช่วยจัดการเขาจริงๆ เหรอ? เรื่องที่เขาเคยทำกับมู่ชิงชิงก่อนหน้านี้ ฉันไม่มีทางลืมได้หรอกนะ”

“ไม่ต้องหรอก” มู่ซย่าส่ายหน้า “ฉันรู้ว่าจะจัดการกับเขายังไง สำหรับเขาแล้ว ความทุกข์ที่สุดของเขาคือไม่สามารถจบจากมหาวิทยาลัยอังกฤษได้ ฉันรับประกันได้เลย ว่าเขาไม่มีทางได้ประกาศนียบัตรมาอย่างแน่นอน และเขาต้องเสียใจเพราะเรื่องนี้ไปตลอดชีวิตแน่”

ถ้าจะไปทำร้ายโอวหยางโม่แรงๆ หรือไปฆ่าเขาเลย มันไม่เทียบเท่ากับการที่ทำให้เขาต้องเสียใจไปตลอดชีวิตได้หรอกนะ

เยี่ยซือเจวี๋ยพยักหน้า แล้วก็เทไวน์ให้ตัวเองและพูดว่า “แล้วทำไมเธอไม่ดื่มล่ะ? นี่จากปี84เลยนะ รสชาติไม่เลวเลย ลองชิมดูหน่อยไหม？”

ใช้ไวน์มาเป็นตัวช่วย ถึงจะ “จัดการ” ได้ง่ายหน่อย

มู่ซย่าพยักหน้า แล้วก็ยกแก้วขึ้นมาจิบ