ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1013

พอเยี่ยซือเจวี๋ยแทบจะบินเข้าไปด้านใน ก็เห็นขวดแจกันบนโต๊ะหล่นอยู่บนพื้น และมู่ซย่าก็ยืนอยู่หน้าแจกันที่แตกกระจายด้วยใบหน้าที่ตื่นตระหนก เหมือนไม่รู้จะทำยังไงดี

“ซานซาน！”

เยี่ยซือเจวี๋ยไม่สนใจของในมือตัวเองอีกต่อไป

เขาไม่สนใจดอกไม้อีกต่อไปด้วยซ้ำ รีบวางของในมือลงและวิ่งเข้าไปหามู่ซย่าทันที ดึงมือเธอมาแล้วถามว่า “บาดเจ็บตรงไหนไหม?”

แต่มู่ซย่ากลับไม่ได้ตอบอะไรเขา แถมยังสะบัดมือของเขาออก และชี้ไปที่แจกันนั้น “แตกแล้ว……เขาแตกแล้ว”

เยี่ยซือเจวี๋ยสังเกตมือของมู่ซย่าอย่างละเอียด พอเห็นว่าเธอไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก “ก็แค่แจกันดอกไม้เท่านั้นเอง แตกแล้วก็แตกไป”

ถึงแม้ว่าแจกันนี้จะเป็นของโบราณ ที่ราคาหลายสิบล้าน แต่เยี่ยซือเจวี๋ยก็ไม่ได้ไปคิดเรื่องราคาแจกันหรอก เขาแค่เป็นกังวลว่ามู่ซย่าจะได้รับบาดเจ็บหรือไม่เท่านั้นเอง

แจกันดอกไม้มันจะไปสำคัญกว่าภรรยาได้ยังไง?

แต่มู่ซย่าก็เหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดเลย เธอย่อตัวลงกับพื้นด้วยความงุนงง และพึมพำว่า “แตกแล้ว……เขาแตกแล้ว……”

เยี่ยซือเจวี๋ยไม่เข้าใจ และก็ย่อตัวลงพร้อมมู่ซย่า พร้อมกับยิ้มและถามว่า “เป็นอะไรไป? ก็แค่แจกันดอกไม้เท่านั้นเอง ต้องเสียใจขนาดนี้เลยเหรอ?”

วินาทีต่อมา ก็เห็นน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของมู่ซย่า

เยี่ยซือเจวี๋ยตกใจมาก “ซานซาน？”

มู่ซย่ายังคงไม่มองเขา ได้แต่จ้องไปที่พื้น “เยี่ยซือเจวี๋ยต้องแตะสลายเพราะฉัน ฮืออๆๆ ……พังเลย……”

เยี่ยซือเจวี๋ยชะงักไป และในที่สุดก็เข้าไปแล้ว

เขายื่นมือไปจับคางของมู่ซย่า ให้เธอเงยหน้าขึ้นมา และก็เห็นว่าดวงตาของมู่ซย่าดูพร่ามัว แถมยังแก้มแดง ท่าทางเหมือนคนเมา

แต่มู่ซย่าดื่มไปแค่อึกเดียว แถมยังเป็นอึกเล็กๆ อีกต่างหาก แค่นี้ก็เมาแล้วเหรอ?

ดูท่าทางคอของเธอ……น่าจะอ่อนมากจริงๆ

เยี่ยซือเจวี๋ยใช้อีกมือหนึ่งโบกไปตรงหน้าของมู่ซย่าและถามว่า “ซานซาน มองฉันสิ ฉันเป็นใคร?”

มู่ซย่าหรี่ตาและพยายามคิด หลังจากผ่านไปแป๊บหนึ่งเธอก็ส่ายหน้า “ฉันไม่รู้จักนาย……”

“……”

เหอะ คงจะเมาแล้วจริงๆ แหละ ขนาดสามียังจำไม่ได้เลย