ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1033

ที่แท้นี่ก็คือเจ้านายคนใหม่ที่ทำให้ยอดขายพุ่งขึ้นเป็นเท่าตัวโดยที่ไม่ต้องเปิดเผยตัวตนรึ เขาเคยเห็นหญิงสาวที่สวยมากขนาดนี้แค่ในภาพวาดเท่านั้น การเป็นเจ้าของร้านอาหารไม่เหมาะกับเธอ เหมาะที่จะเป็นดาราในหนังมากกว่า

เมื่อหัวหน้าพ่อครัวดึงสติกลับมาได้ เขาก็ถือมีดทำครัวสองเล่มในมือแน่นแล้วพยักหน้า “เจ้านาย ผมมีสกุลว่าเฉียน เฉียนโจวครับ”

“สวัสดีค่ะอาจารย์เฉียน ฉันชื่อมู่ซย่า” มู่ซย่าเดินเข้าไปหาแล้วจะจับมือกับอาจารย์เฉียน

อาจารย์เฉียนยื่นมือออกไปด้วยสัญชาตญาณ แต่ทันทีที่เห็นมือเปื้อนซอสพริกที่เพิ่งทำการหมักผักเสร็จแล้ว ก็หยุดชะงักลง สกปรกขนาดนี้ คงถูกรังเกียจแน่ๆ

ทันใดนั้นมู่ซย่ากลับเป็นฝ่ายไปจับมือของเขาที่หยุดกลางอากาศไว้ แล้วพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ได้ยินชื่อเสียงมานาน และได้ชิมอาหารที่คุณทำหลายครั้งแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอคุณเลย เป็นเกียรติมากค่ะ”

ท่าทีถ่อมตัวสบายๆของเด็กสาวทำให้อาจารย์เฉียนยิ่งทำตัวไม่ถูกเข้าไปใหญ่ เขารีบเก็บมือแล้วยื่นกระดาษทิชชูสองแผ่นให้ “มือผมเลอะ คุณเช็ดหน่อยละกันนะ”

มู่ซย่าโบกมือแล้วพูดว่า “คนในครัวจะไปกลัวสกปรกได้ยังไงกันคะ?”

เมื่อเธอพูดดังนั้นแล้วก็ได้มองไปยังเตาและถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณกำลังทำเมนูใหม่บะหมี่ราดหน้าเหรอคะ?”

หัวหน้าพ่อครัวตกใจเล็กน้อย สิ่งที่เขาเพิ่งทำคือบะหมี่ธรรมดาๆ สำหรับเมนูใหม่อย่างบะหมี่ราดหน้า เขาเตรียมส่วนผสมไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น แต่มู่ซย่าดูส่วนผสมเพียงครึ่งเดียวนั้นก็รู้ว่าเขาจะทำบะหมี่ราดหน้าแล้วงั้นเหรอ?

อาจารย์เฉียนกลอกตาไปมา เขาถามด้วยสีหน้าที่สับสนว่า “คุณทำอาหารเป็นเหรอ?”

“ก็ถือว่าใช่นะคะ” มู่ซย่ายิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าไม่รังเกียจ ฉันทำบะหมี่ราดหน้าให้คุณชิมสักชามได้ไหมคะ?”

สีหน้าของอาจารย์เฉียนประหลาดใจ เขาเป็นพ่อครัวดั้งเดิม การเลือกศิษย์เองก็ยึดตามหลักเป็นโบราณ คือสอนชายไม่สอนหญิง เขาดูถูกผู้หญิงที่ทำอาหารนั้น ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นเจ้านายก็ตาม

“แค่ก......” อาจารย์เฉียนทำสีหน้าเข้มงวดแล้วพูดว่า “ห้องครัวไม่ใช่ที่สนามเล่น อย่าเอาแต่มาเล่นที่นี่ ตามผู้จัดการร้านไปคิดเงินเถอะ”