ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1046

"เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน!"

เซี่ยไป๋หยู่รีบไล่ตามจนออกมาจากห้อง

นัยน์ตาของคุณนายเซี่ยตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เซี่ยไป๋หยู่ก้าวออกจากห้องนอนของตนเองนับตั้งแต่กลับมาจากโรงพยาบาล

เธอมองดูแผ่นหลังของมู่ซย่าด้วยความประหลาดใจและตระหนักได้ว่ามู่ซย่ากำลังพยายามกระตุ้นเซี่ยไป๋หยู่ให้เกิดความหวังขึ้นในใจ

หากเซี่ยไป๋หยู่ไม่ให้ความร่วมมือ แขนหุ่นยนต์นี้ก็จะไม่ได้รับการติดตั้ง

เธอจึงปิดปากและแอบตัดสินใจที่จะมอบทุกอย่างให้แก่มู่ซย่าเป็นคนจัดการ

"รอก่อน! รอก่อน!" เซี่ยไป๋หยู่ยื่นมือออกไปเพื่อจะดึงแขนเสื้อของมู่ซย่า

แต่มีมือใหญ่ปรากฏขึ้นมาจากที่ไหนก็ไม่รู้มาขวางมือของเซี่ยไป๋หยู่ไว้

เซี่ยไป๋หยู่เหลือบมองเจ้าของมือด้วยความตกใจ ดวงตาของเขาสลับไปมาระหว่างมู่ซย่าและเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างสงสัย

"พวกคุณ?"

"ขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือภรรยาของผม" เยี่ยซือเจวี๋ยวางมือข้างหนึ่งบนไหล่ของมู่ซย่าราวกับว่าเขากำลังแสดงความเป็นเจ้าของ

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เยี่ยซือเจวี๋ยจะไม่ปล่อยให้เขาแตะต้องผู้หญิงคนนี้แม้สักนิด

เซี่ยไป๋หยู่รีบชักมือกลับและลดสายตาลงพลางพูดว่า "ขอโทษครับ" จากนั้นจึงมองไปที่มู่ซย่าและกล่าวว่า "ผมต้องการโอกาสนี้! ผมอยากจะกลับไปเป็นคนปกติ!"

แม้แต่ในความฝันเขาก็ยังคิดอยากจะให้แขนของตนงอกออกมาใหม่

มู่ซย่าค่อยๆหันไปทางเซี่ยไป๋หยู่และพูดว่า "ตอนนี้คุณก็เป็นคนปกติแล้ว"

เซี่ยไป๋หยู่ตกตะลึงและถามอย่างสงสัยว่า "คุณหมายความว่าอย่างไรครับ?"