ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1048

ในที่สุดเส้นสีเขียวที่ผันผวนอย่างต่อเนื่องบนคอมพิวเตอร์ก็กลายเป็นเส้นตรงคู่ขนานสองเส้น

แขนกลตัวนี้เป็นเทคโนโลยีขั้นสูง แขนกลจะเชื่อมต่อกับเส้นประสาทภายในโดยอัตโนมัติผ่านทางผิวหนังโดยไม่ต้องผ่าตัด

นี่ก็หมายความว่าแขนกลเชื่อมต่อกับเส้นประสาทของแขนได้สำเร็จ เซี่ยไป๋หยู่สามารถควบคุมแขนกลด้วยสมองของเขา!

มู่ซย่าปิดคอมพิวเตอร์และปรบมือ "เอาล่ะ! ตอนนี้คุณสามารถลองควบคุมมันด้วยสมองของคุณเอง จำไว้ว่าอย่าคิดว่ามันเป็นแขนกล ให้คิดว่ามันเป็นมือของคุณเอง"

เซี่ยไป๋หยู่พยักหน้าอย่างแรงและมองไปที่แขนกลที่ติดตั้งอยู่บนร่างกายของเขาท่ามกลางสายตาที่ตื่นเต้นของทุกคน

อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่กี่นาทีแขนกลก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย

หญิงผู้ดีสองคนถอนหายใจในใจด้วยความโล่งอก

ดีมาก! ใช้ไม่ได้จริงๆด้วย!

พวกเธอก็ว่าแล้วว่าหญิงสาวตัวเล็กๆคนหนึ่งที่ยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยจะมีความสามารถมากขนาดสร้างแขนกลที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนได้อย่างไร?

พวกเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับการใช้คอมพิวเตอร์ควบคุมหุ่นยนต์เท่านั้นแต่ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับการใช้สมองควบคุมเครื่องจักรกลเลย

"เกิดอะไรขึ้นล่ะ?"

ผู้หญิงคนหนึ่งถามด้วยสีหน้าสะใจเล็กน้อย "ทำไมถึงไม่ขยับเลยล่ะ? คุยซะเหลือเชื่อขนาดนั้น แต่ดูเหมือนจะใช้ไม่ได้นะ"

สือซูเจินและเยี่ยซือเจวี๋ยหรี่ตามองเธอพร้อมๆกัน ทำให้ผู้หญิงคนนั้นสะดุ้งตกใจกลัวจนกลืนน้ำลายพลางกระแอมและมองไปทางอื่น

เธอดีใจจนลืมตัวไปชั่วขณะว่ายังมีพระพุทธรูปใหญ่ทั้งสองอยู่ที่นั่น

หน้าผากของเซี่ยไป๋หยู่มีเหงื่อออกเล็กน้อย เขามองไปที่มู่ซย่าด้วยความหงุดหงิดและสับสน

"คุณมู่ครับ......ผมใช้มันไม่ได้ครับ"

มู่ซย่าส่ายศีรษะและพูดว่า "ไม่ คุณใช้มันได้ หลับตา อย่ามอง อย่าคิด แค่รู้สึก นั่นคือมือของคุณ คุณแค่ไม่ได้ใช้เส้นประสาทมือขวานานเกินไปจนลืมวิธีที่จะใช้มันเท่านั้นเอง"

เซี่ยไป๋หยู่กัดฟันและหลับตาอย่างเชื่อฟัง

เขาคิดในใจว่านี่ไม่ใช่แขนกล แต่นี่คือมือของฉัน

มือของฉันเอง ฉันควบคุมมันเอง!