ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1077

มู่ซย่ารู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างที่อีกฝ่ายรู้ชื่อนอกของเธอด้วย เธอพยักหน้า “ฉันเองค่ะ”

เสียงของชายหนุ่มถามขึ้นเบามาก มีเพียงมู่ซย่าที่ได้ยิน แต่โอวหยางโม่ที่ต่อแถวอยู่ข้างๆก็ได้ยินรางๆว่าแซน เขารู้สึกตกใจทันที จู่ๆก็นึกได้ว่าอาจารย์ของตนเองเคยบอกว่ารุ่นพี่ที่อยู่ระดับเทพคนนั้นเองก็ชื่อแซน มู่ซย่าคงไม่ใช่แซนหรอกนะ?

เขารู้สึกความผวาที่ล้นหลามถาโถมเข้ามา จนทำให้โอวหยางโม่แทบจะหายใจไม่ออก ต้องเข้าใจว่า แม้ว่าการตอบคำถามวิทยานิพนธ์กำลังจะมาถึงแล้ว แต่วิทยานิพนธ์ส่วนสุดท้ายของเขายังไม่เสร็จ

ก่อนหน้าที่จะไปมหาวิทยาลัยอังกฤษ อาจารย์ของเขาได้แอบบอกเขาว่าครั้งนี้แซนจะกลับมหาวิทยาลัยด้วยหมือนกัน เขากำลังคิดว่าจะหาแซนให้พบ แล้วให้เธอช่วยเขาทำวิทยานิพนธ์ส่วนสุดท้ายให้เสร็จ แล้วถ้ามู่ซย่าคือแซนจริงๆ เขาจะไปหาใครให้ช่วยชี้แนะส่วนสุดท้ายนี้ล่ะ?

แล้วถ้าไม่สามารถทำวิทยานิพนธ์ให้เสร็จสมบูรณ์ เขาจะสามารถจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษอย่างราบรื่นได้ยังไง? โอวหยางโม่รู้สึกหัววิ้งไปหมด สีหน้าของเขาซีดไปทันที

ทันใดนั้นเองกู้หว่านหว่านก็ได้พูดขึ้นเสียงเบาทางด้านหลังของเขาว่า “มู่ซย่าเนี่ยได้ทั้งเด็กทั้งแก่เลยนะ ขนาดผู้ชายอายุราวสี่สิบยังไม่เว้นเลย”

โอวหยางโม่หันหน้าไปอย่างประหลาดใจ “ทำไมพูดแบบนั้น? ท่าทีของผู้ชายคนนี้ก็ดูไม่ได้สนิทสนมกับมู่ซย่าขนาดนั้นนะ”

“ไม่สนิทสนมยังไงกัน?” กู้หว่านหว่านหลุดหัวเราะแล้วพูดว่า “ไอ้แก่นี่ยังรู้ชื่อเล่นของมู่ซย่าด้วยนะ”

“ชื่อเล่น?”

“ใช่ ก็ชื่อเล่นของมู่ซย่าชื่อซานซาน คุณเยี่ยเองก็เรียกเธอแบบนี้ ไอ้แก่นี่ก็เรียกแบบนี้”