ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1111

ท่าเรือหมายเลขหนึ่งมีคนพลุกพล่านไปมา หน้าประตูบ้านของตระกูลหลิวเองก็มีเสียงดังเอะอะขึ้นมาเช่นกัน

“ทำไมพวกแกต้องไล่ฉันออกจากบ้านด้วย!”

ดวงตาทั้งสองของคุณแม่กู้แดงก่ำและน่ากลัว ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ดูแล้วเหมือนผีก็ไม่ปาน

คนรับใช้ยิ้มอย่างขอโทษและพูดว่า “ต้องขอโทษคุณนายกู้ด้วยค่ะ ประธานหลิวสั่งมาว่าตระกูลหลิวไม่สามารถรับเลี้ยงคนในตระกูลกู้ได้อีกต่อไป หากคุณนายไม่มีที่ไปจริงๆ คุณนายกลับไปยังตระกูลกู้เถอะค่ะ ถึงแม้ว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับประธานกู้ แต่ตัวประธานกู้เองก็มีญาติอยู่หลายคนไม่ใช่หรือคะ?”

คุณแม่กู้โกรธจนตัวสั่น ลุกขึ้นยืน

“คนของตระกูลกู้อะไรกัน? ฉันก็แซ่หลิว!”

คนรับใช้ยิ้มขอโทษอีกครั้งแล้วพูดว่า “พูดอย่างนี้ ทำไมคุณนายถึงไม่ไปพูดกับประธานกู้ด้วยตัวเองล่ะคะ? พวกเราแค่ทำตามคำสั่งก็เท่านั้น คุณนายอย่าทำให้ฉันต้องลำบากเลยค่ะ”

คนรับใช้พูดออกมาเช่นนั้น และไม่คิดสนใจคุณแม่กู้อีกต่อไป หันหลังกลับและปิดประตูลง

คุณแม่กู้รีบวิ่งตามและเคาะประตูอย่างรวดเร็ว

“เปิดประต! เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้! หากพวกแกไม่เปิดประตูให้ฉัน ฉันจะเรียกเทียนหมิงให้ไล่พวกแกออกให้หมด!”

ในขณะนี้เสียงของหลิวเทียนหมิงก็ดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ

“ไม่จำเป็นต้องให้พี่เรียกหรอก ผมตั้งใจที่จะไล่พวกเขาออกไปอยู่แล้ว”

คุณแม่กู้แข็งทื่อไปในทันที เธอหันกลับไปมองหลิวเทียนหมิงที่เดินลงจากรถด้วยความประหลาดใจ

เธอรีบวิ่งไปยืนข้างหน้าหลิวเทียนหมิง ร้องไห้น้ำตานองหน้า

“เทียนหมิง ฉันเป็นพี่สาวแท้ๆ ของแกนะ! แต่คนพวกนั้นกลับดูถูกฉันเหมือนกับเป็นสุนัขข้างทาง พูดว่าฉันเป็นคนของตระกูลกู้ และรีบไล่ฉันให้ออกไปจากบ้าน! แกต้องรีบไล่พวกมันออกไปให้หมดเลยนะ!”