ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1112

คุณแม่กู้เลือดกบปาก เธอจับท้องอย่างเจ็บปวดและตะโกนออกไปว่า “หลิวเทียนหมิง! แกกล้าลงมือกับฉันอย่างนั้นเหรอ? ฉันเป็นพี่สาวแท้ๆ ของแกนะ!”

อย่างไรก็ตามหลิวเทียนหมิงไม่สนใจคุณแม่กู้อีกต่อไป เดินเข้าไปในคฤหาสน์ทันที

คุณแม่กู้ที่ตามมาติดๆ กลับถูกบอดี้การ์ดสองคนหยุดเอาไว้

“ขอโทษคุณนายกู้ด้วยครับ ประธานหลิวสั่งเอาไว้แล้วว่า หากเขาออกมาแล้วยังเห็นคุณนายอยู่ที่นี่ ถ้าอย่างนั้น... อย่าโทษพวกเราที่ทำร้ายคุณเลย พวกเราโหดเหี้ยมยิ่งกว่าประธานหลิวแน่นอน”

คำขู่ของบอดี้การ์ด คุณแม่ทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องจากไป

เธอเดินวนเวียนไปยังบ้านญาติของตระกูลกู้คนอื่นๆ แต่เมื่อพวกเขาเห็นเธอกลับปิดประตูใส่เธอทันที ไม่มีใครต้อนรับเธอแม้แต่คนเดียว

เที่ยงคืนแล้ว คุณแม่กู้ทำได้เพียงเดินตามทางสถานีรถไฟฟ้าใต้ดินและเอนตัวพักผ่อนลง

ในเวลานี้มีโทรศัพท์โทรเข้ามาจากต่างประเทศ

คุณแม่กู้ลังเลเล็กน้อย จากนั้นรับสาย “ฮัลโหล?”

“แม่!” เสียงของกู้หว่านหว่านดังมาจากปลายสาย

ดวงตาของคุณแม่กู้เป็นประกาย แต่ก็มืดมนลงอีกครั้ง

เธอกระแอมในลำคอเพื่อให้เสียงเป็นปกติและสงบมากที่สุด

“หว่านหว่าน ที่มหาวิทยาลัยเป็นยังไงบ้างลูก คุ้นเคยแล้วหรือยัง?”

“แม่ยังจะถามแบบนี้อีกเหรอ?” กู้หว่านหว่านพูดอย่างโกรธๆ “หนูเกิดเรื่องนิดหน่อย เติมเงินค่าโทรไม่ได้ ตอนนี้ต้องขอยืมโทรศัพท์คุณป้าที่หอพักโทรหาแม่ แม่รีบเติมเงินค่าโทรให้หนูหน่อย หนูวางสายก่อนนะ”

กู้หว่านหว่านพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ไป

คุณแม่กู้ไม่มีเวลาแม้แต่จะบอกเธอว่าตนได้ถูกไล่ออกจากบ้านแล้ว

เธอกัดฟันหยิบเงินที่ติดตัวมาแค่สองร้อยหยวนออกมา แล้วเดินไปที่โถงที่เปิดทำการตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

ฝั่งกู้หว่านหว่านในที่สุดก็ได้รับเงินค่าโทรแล้ว เธอจึงโทรหาคุณแม่กู้อีกครั้ง

“แม่ คุณอาไม่รับสายหนูเลย ช่วยบอกคุณอาให้โอนเงินมาให้หนูหน่อยได้ไหม ตอนนี้หนูไม่มีเงินกินข้าวแล้ว หนู...”