ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 1139

ใบหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยแข็งค้างเล็กน้อย แต่เขาไม่สนใจและพูดว่า "เอาเหมือนเดิม วันนี้สั่งสองชุด แล้วเพิ่มน้ำเต้าหู้อีกหนึ่ง"

"ได้เลย!" เจ้าของร้านวางชามและตะเกียบใหม่ลงบนโต๊ะ และหันหลังกลับเข้าไปทำงานต่อ

มู่ซย่ามองดูร้านอาหารเช้าที่เก่าและพูดด้วยความแปลกใจว่า "ไม่คิดเลยจริงๆว่า......"

"ไม่คิดเลยจริงๆว่าผมจะติดดินขนาดนี้ใช่ไหม?"

"ใช่ค่ะ" มู่ซย่ามองไปที่เยี่ยซือเจวี๋ยและพูดว่า "ดูอย่างไรคุณก็ไม่เหมือนคนที่มาที่นี่บ่อยๆเพื่อกินอาหารเช้า ฉันคิดว่าเมื่อก่อนแม้แต่อาหารเช้าคุณก็ทานในโรงแรมห้าดาวเสียอีก"

เยี่ยซือเจวี๋ยยักไหล่ "เดิมทีก็เป็นอย่างนั้น แต่กินมากเข้าก็เบื่อ มีครั้งหนึ่งอยากหาความแปลกใหม่จึงมากินที่นี่ หลังจากนั้นก็มาบ่อยๆ เดี๋ยวคุณลองชิมดู คุณก็น่าจะชอบเหมือนกัน"

มู่ซย่าพยักหน้าและตั้งหน้าตั้งตารอ

ไม่นานอาหารก็มา

สิ่งที่มาเสิร์ฟเป็นอย่างแรกคือน้ำเต้าหู้สไตล์จิงตูซึ่งเสิร์ฟพร้อมกับแป้งทอดกรอบและผักดองหั่นฝอย มันดูสวยงามและเรียบง่าย

อย่างไรก็ตามมู่ซย่าจิบเพียงคำเดียวก็แทบจะพ่นออกมา

"รสชาตินี้....มันแปลกมาก...."

เยี่ยซือเจวี๋ยหัวเราะเสียงดังและพูดว่า "ผมก็กินอันนี้ไม่ได้เหมือนกัน หากคุณไม่ชอบงั้นก็ชิมอย่างอื่นดู"

ต่อมาเป็นซาลาเปาสไตล์จิงตู

ซาลาเปาครึ่งหนึ่งฟูขึ้นอีกครึ่งไม่ฟู เมื่อกัดเข้าไปน้ำจะล้นปากและมีกลิ่นหอมมากมาย

และท้ายสุดก็เสิร์ฟสตูหมูและตับผัด สตูหมูนั้นรสชาติต้นตำรับมากทำให้ตาของมู่ซย่าเป็นประกาย

ส่วนตับผัดนั้นทำได้อร่อยมากจนทำให้น้ำลายสอ

"เป็นยังไงบ้าง?" เยี่ยซือเจวี๋ยถาม

มู่ซย่าพยักหน้าด้วยความชื่นชม "ไม่คิดว่าจะมีร้านอาหารเช้าอร่อยๆแบบนี้ซ่อนอยู่ที่นี่ ทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจในอาหารจานใหม่ๆไม่น้อยเลย แต่ไม่รู้ทำไมมีบางสิ่งที่รสชาติคุ้นเคยมาก เป็นไปได้ว่า.....แม่คงเคยพาฉันมาที่นี่ล่ะมั้ง"

เมื่อคิดถึงมู่หว่านเย่ว์ดวงตาของมู่ซย่าก็เศร้าเล็กน้อย

แต่เธอก็กลับมายิ้มได้ใหม่อย่างรวดเร็วและพูดว่า "วันนี้เป็นวันดีจะไม่คิดถึงเรื่องที่ทำให้ไม่มีความสุข รีบกินเถิดค่ะเดี๋ยวคุณต้องรีบไป"