ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 147

“มู่ซย่า! เธอบ้าไปแล้วเหรอ! เธอไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วเหรอ?”

อีกด้านหนึ่งของประตูเยี่ยซือเจวี๋ยใช้แรงกระแทกประตูอย่างแรง

“นายรีบไปเถอะ ฉันได้ของแล้วจะรีบลงไปทันที ไม่ต้องห่วง ฉันสัญญากับนายแล้วว่าฉันจะไม่ตายที่นี่!”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็หันไปแล้ววิ่งจากบนจากบันไดชั้นกลางขึ้นไปยังชั้นบน ไม่สนในเยี่ยซือเจวี๋ญที่กำลังพังประตูตะโกนเรียกชื่อของเธอ

ควันพวยพุ่งจากตัวอาคาร

ไม่นานนักดับเพลิงและตำรวจก็มาถึง

เยี่ยซือเจวี๋ยถูกพบโดยหน่วยดับเพลิง

“คุณครับ อาคารอาจระเบิดอีก โปรดมากับพวกเราเดี๋ยวนี้!”

เยี่ยซือเจวี๋ยปฏิเสธ "ไม่! เพื่อนของผมยังอยู่ในตึก!"

ดวงตาของนักดับเพลิงเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ "อะไรนะ ยังมีคนอยู่ในตึก?"

และในขณะนั้น นักดับเพลิงอีกคนหนึ่งก็รีบวิ่งขึ้นไปชั้นบน "หัวหน้า แย่แล้ว พวกเขาบอกว่ายังมีเด็กกลุ่มหนึ่งอยู่ที่ชั้นบนสุด"

“อะไรนะ!” นักดับเพลิงที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าก็สวมหมวกทันทีและพูดกับเยี่ยซือเจวี๋ยว่า “คุณครับ โปรดไปกับพวกเขาเถอะ ผมจะขึ้นไปพาเพื่อนๆ ของคุณลงมา”

“ผมจะไปกับคุณ งัดประตูออกก่อน!”

“คุณครับ มันอันตรายเกินไปสำหรับคุณที่จะขึ้นไปกับเรา… ใครก็ได้ พาเขาไป!”

สมาชิกในทีมหลายคนพาเยี่ยซือเจวี๋ยออกไปทันที

และทันใดนั้น การระเบิดครั้งที่สี่ก็เกิดขึ้น

เมื่อเสียงตู้มดังลั่น ทั้งอาคารก็สั่นสะเทือน

“หัวหน้า ตึกอาจจะถล่มและไม่แน่ใจว่าจะมีการระเบิดอีกหรือไม่... พวกเราถอนตัวก่อนดีไหม?”

เมื่อได้ยินดังนั้น หัวหน้าหน่วยดับเพลิงก็ลังเล

จะขึ้นหรือไม่ขึ้นดี

...

ด้านนอกอาคาร

พนักงานหญิงคิดว่าพี่เลี้ยงเด็กจะรับผิดชอบพาลูกๆ ของพวกเขาออกมาแล้ว

พอถามก็พบว่าพนักงานไม่ได้สนใจเด็กเลย พวกเขาก็หงุดหงิดและช็อกแล้วรีบวิ่งกลับเข้าไปในอาคาร

เสียงร้องไห้?

ยังมีคนอยู่ที่ชั้นบนเหรอ? ทุกคนหนีออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

เธอคิดว่าเธอได้ยินผิด แต่หลังจากสังเกตุดีๆ เธอพบว่าเสียงร้องนั้นเป้นของจริงและมีเสียงคนร้องไห้มากกว่าหนึ่งคน

เป็นไปได้อย่างไร?

มู่ซย่าตามเสียงร้องนั้นไปในทันทีและในที่สุดก็หยุดที่ห้องสำหรับเด็ก

เธอเปิดประตูและตกใจเมื่อเห็นว่าเด็กทุกคนยังอยู่ในห้องนี้และพี่เลี้ยงได้หายตัวไปแล้ว

“โธ่เอ๊ย!” มู่ซย่ากัดฟันอย่างขมขื่น

ปกติไอ้หมอนั้นก็ก็ไม่ได้ใส่สนใจจะดูแลเด็กก็ยังพอไหว แต่ในตอนที่อาคารจะระเบิด นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะไม่พาเด็กๆ ไปด้วย เขานี่เป็นสัตว์เดียรัจฉานจริงๆ ไม่ใช่มนุษย์แล้ว!

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาว่าผู้ชายคนนั้น

มู่ซย่าเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและพูดกับเด็กที่โตหน่อยว่า “เด็กน้อย รีบพาคนอื่นๆ ลงไปข้างล่างเร็ว ไฟไหม้ที่นี่แล้ว พวกเธอจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว”

เด็กสะอื้นไห้แล้วพูดว่า "แม่ ผมต้องการแม่..."