ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 148

มู่ซย่าพูดอย่างใจเย็น "แม่ของพวกเธออกำลังรออยู่ที่ชั้นล่าง พวกเธอวิ่งไปที่ประตูก็จะเจอแม่แล้ว"

หลังจากการเกลี้ยกล่อมของเธอ ในที่สุดเด็กโตก็พยายามสงบสติอารมณ์และพาเด็กคนอื่นๆออกไปด้วยกัน

แต่เด็กบางคนในนั้นยังเด็กมากจนยังเดินไม่ได้ ส่วนพวกเด็กที่โตกว่าก็สับสนทำอะไรไม่ถูก

มู่ซย่าซึ่งเดิมวางแผนจะไปที่ห้องทำงานของประธานก่อนก็ลังเล

เธอแน่ใจได้เลยว่าห้องลับต้องมีสิ่งที่เธอต้องการ แต่เด็กๆ เหล่านี้ก็ยังมีชีวิตอยู่...

ในเวลานี้ แรงสั่นสะเทือนของอาคารรุนแรงมากขึ้นและมู่ซย่ามีลางสังหรณ์ว่าทั้งอาคารจะพังในไม่ช้า

เธอมองเพ่งไปยังประตูห้องทำงานของประธาน กัดฟัน อุ้มทารกสองคนแล้วเดินออกไป

แต่ในขณะที่มู่ซย่าเดินออกจากประตู ก็มีเสียงดังมาจากร่างที่กำลังวิ่งขึ้นบันไดมา

มู่ซย่าเงยหน้าขึ้นและถามด้วยความประหลาดใจ "เยี่ยซือเจวี๋ย ทำไมคุณถึงมาที่นี่?"

เยี่ยซือเจวี๋ยเหลือบมองเธอด้วยสีหน้าที่ไม่ดีนักแล้วพูดว่า "ถ้าไม่ขึ้นมา เธอจะให้ฉันยืนเห็นเธอตาย? ส่งเด็กมาให้ฉัน!"

มู่ซย่าส่งเด็กให้เยี่ยซือเจวี๋ยโดยไม่รู้ตัว เธอกำลังจะกลับไปพาเด็กที่ยังอยู่ในห้องมา ก็ถูกเยี่ยซือเจวี๋ยตะโกนถาม "เดี๋ยวก่อน เธอไม่ไปหาของที่เธอทำตกไว้แล้วเหรอ?”

มู่ชย่าชะงัก หันกลับมาแล้วพูดว่า “ให้นายพาเด็กๆ ไปเพียงลำพังน่าจะลำบาก…”

“แต่เธอบอกว่าของนั้นสำคัญมากสำหรับเธอไม่ใช่เหรอ ตอนนี้ตึกนี้มีเวลาไม่มากแล้ว ถ้าเธอลงไปแล้วค่อยขึ้นมากับฉันอีกรอบ มันจะสายเกินกว่าที่จะไปเอามันมาแล้ว เธอไปเอามันมาก่อนเถอะแล้วค่อยตามพวกเรามา"

"แต่..."

“อย่ามั่วลังเล รีบไป!” เยี่ยซือเจวี๋ยขมวดคิ้วและเร่งเร้า

คิ้วของมู่ซย่าขมวดเข้าหากันแน่น

เยี่ยซือเจวี๋ยจะพาเด็กๆ ไป ถ้าหากเธอลงไปข้างล่างด้วย สถานการณ์ก็จะเป็นไปตามที่เยี่ยซือเจวี๋ยบอก...สายเกินไป