มู่ซย่าไม่สนใจสีหน้าแสนน่าเกลียดของทั้งสองคน
เธอยังคงรักษามารยาทของตัวเอง เธอก้าวเท้าเข้าไปแล้วก้มหัวพลางทักทายว่า “ป้าสือสวัสดีค่ะ ท่านมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ?”
คิ้วของสือซูเจินย่นจนเหมือนกับคำว่า “ฉวน“ เธอไม่พูดพร่ำทำเพลง พลันกล่าวอย่างตรงประเด็น “ฉันรู้เรื่องต่ำทรามของเธอกับลูกชายฉันหมดแล้ว พูดมาเถอะ เธออยากได้เท่าไหร่ถึงจะไปจากลูกชายฉัน?”
มู่ซย่าอึ้งเล็กน้อย เธอคิดไม่ถึงว่าสือซูเจินจะตรงไปตรงมาขนาดนี้ แถมยังไม่คิดถึงมิตรภาพเก่าๆ ของแม่เธอเลยสักนิด
ในเมื่อท่าททีของอีกฝ่ายเย็นชาขนาดนี้ มู่ซย่าจึงหมดความกระตือรือร้น
เธอก้าวเท้าแล้วนั่งลงตรงข้ามสือซูเจินพลางกล่าวซ้ำในสิ่งที่สือซูเจินพูดอย่างไร้อารมณ์ “เรื่องต่ำทรามของฉันกับลูกชายคุณ? ป้าสือคะ ฉันความจำไม่ดี ไม่ทราบว่าท่านพูดถึงเรื่องไหนคะ? เรื่องที่ฉันช่วยชีวิตเยี่ยซือเจวี๋ยตอนอยู่บนเกาะที่ห่างไกลผู้คนหรือว่าเรื่องที่ฉันช่วยชีวิตเยี่ยซือเจวี๋ยอีกครั้งจากเหตุการณ์ระเบิดตึกใหญ่เมื่อสองวันที่แล้ว?”
สือซูเจินเบิกตาด้วยความประหลาดใจ “เธอพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? เธอเคยช่วยชีวิตลูกชายฉันเมื่อไหร่?”
กู้หว่านหว่านที่อยู่ข้างๆ ก็อดพูดขึ้นมาไม่ได้ “คุณผู้หญิง คุณไม่ต้องพร่ามคำโกหกที่ง่ายต่อการเปิดโปงพวกนี้หรอก”
มู่ซย่าลืมตามองกู่หว่านหว่านอย่างเย็นชา
ดวงตานุ่มนวลที่แฝงความเยือกเย็นไว้ ทำให้กู้หว่านหว่านเย็นวูบที่หลัง เธอเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ดีตั้งแต่เด็ก ฉะนั้นเธอเคยเห็นสายตาแบบนี้ซะที่ไหน?
กู้หว่านหว่านพบว่าตัวเองกำลังถูกสายตาของอีกฝ่ายกดดันจนไม่กล้าพูดไปชั่วขณะ
มู่ซย่าเหลือบมองกู่หว่านหว่านและไม่สนใจเธออีก จากนั้นจึงกล่าวกับสือซูเจินอย่างตรงไปตรงมา “ป้าสือคะ ถ้าหากท่านสงสัยว่าฉันกำลังพูดโกหก ท่านจะโทรไปพิสูจน์กับเยี่ยซือเจวี๋ยโดยตรงก็ได้ว่าเคยเกิดเรื่องยุ่งเหยิงทั้งสองเรื่องนี้ขึ้นระหว่างฉันกับเขาหรือเปล่า”
สือซูเจินบดฟันกรามด้านหลังด้วยความโมโห
หญิงสาวคนนี้ช่างเจรจา ไม่เหมือนกับเพื่อนเก่าที่พูดน้อยเป็นนิสัยคนนั้นเลยสักนิด เธอคงบ้าไปแล้วที่คิดว่าพวกเธอคล้ายคลึงกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...