ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 186

มู่ซย่าความคลำหารูปภาพใบหนึ่งออกมาจากหน้าอกอย่างไม่รีบร้อน เธอพลิกกลับและยื่นไปตรงหน้าสือซูเจิน

สือซูเจินมองรูปภาพที่อยู่บนโต๊ะอย่างร้อนใจ ทันทีที่เห็นคนที่อยู่ในรูปภาพอย่างชัดเจน สายตาของสือซูเจินก้หยุดนิ่งในทันที

คนที่อยู่ในรูปภาพไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเพื่อนที่เสียชีวิตไปก่อนวัยอันควรของเธอ...มู่หวานเย่ว์

เธอมองไปที่มู่ซย่าอย่างประหลาดใจ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

จิ้งจอกน้อยเจ้าเล่ห์คนนี้กับมู่หว่านเย่ว์คล้ายคลึงกันมากทั้งหน้าตาและนิสัย แถมเธอยังนำรูปของมู่หว่านเย่ว์ออกมา....

ไม่น่าจะ...!

วินาทีต่อมา มู่ซย่าเอ่ยว่า “ดูเหมือนว่าคุณจะรู้จักแม่ของฉัน”

เมื่อสิ้นเสียงพูด รูม่านตาของสือซูเจินก็หดเล็กลงเป็นจุดดำด้วยความตกใจ

“เธอ...” เธอชี้หน้าของมู่ซย่าด้วยความไม่เชื่อและพูดไม่จบประโยคอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

มู่ซย่าพยักหน้าอย่างสงบ “ท่านฟังไม่ผิดหรอกค่ะ ฉันเป็นลูกสาวของมู่หว่านเย่ว์จริงๆ ฉันชื่อมู่ซย่า”

ในหัวของสือซูเจินปรากฏเครื่องหมายอัศเจรีย์ขึ้นมาสามอัน “!!!”

เธอถามเรื่องทั้งหมดของมู่ซย่ากับพ่อบ้าน แต่กลับลืมถามชื่อ

ถ้าหากรู้ตั้งแต่แรกว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าชื่อว่ามู่ซย่า เธอก็อาจจะเดาไปทางนั้นตั้งนานแล้ว

ผ่านไปครู่หนึ่ง สือซูเจินถึงหายจากอาการตกใจ เธอกลืนน้ำลายแล้วถามว่า “เธอโดนคนค้ามนุษย์ลักพาตัวไปเมื่อสิบปีที่ก่อนไม่ใช่เหรอ?”

ในตอนนั้นเธอยังเสียใจมากที่มู่หว่านเย่ว์ตายไป ลูกสาวคนเดียวของมู่หว่ายเย่ห์ก็หายตัวไป เธอถึงขนาดช่วยตามหา แต่ว่าในตอนนั้นสถานการณ์ของครอบครัวเธอก็ยุ่งเหยิงมาก เธอจึงไม่มีเวลามากออกไปตามหามากขนาดนั้น ภายหลังเรื่องตามหาคนจึงจบไปแบบค้างคา