มู่ซย่างุนงงอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามอย่างไม่เข้าใจ “เพราะอะไร?”
ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น ลมหายใจจากริมฝีปากของเธอก็พัดมาโดนปอยผมที่อยู่ข้างๆ นั่นทำให้เขาอดคิดที่จะยื่นมือไปเอาเส้นผมของเธอคล้องไว้ที่หลังหูไม่ได้
เยี่ยซือเจวี๋ยพยายามต่อต้านไม่ให้มือยื่นออกไป เขาอมยิ้มและหัวเราะเบาๆ จากนั้นเขาก็จับมือของเธอทั้งๆ ที่หลับตาอยู่ “ไม่มีอะไร”
เขาก็แค่ไม่อยากให้ผู้คนที่มากมายเหล่านี้ได้เห็นความงามของมู่ซย่าก็เท่านั้น
มู่ซย่ารู้สึกงุนงง
แต่ในฐานะที่เป็นคู่หูสาว เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยยื่นมือมา เธอก็ยื่นมือลงไปโดยไม่รู้ตัว
ทั้งสองคนจับมือกันและเดินไปยังพรมแดงด้วยกัน
คนหนึ่งสูงโปร่งและหล่อเหลา อีกคนหนึ่งสวยหวาน ดูยังไงก็เป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุดในงาน
ผู้จัดรายการเรียกสติกลับมาได้เป็นคนแรก เขาจับไมโครโฟนและกล่าวด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย “คาดไม่ถึงเลยว่าปีนี้ประธานเยี่ยจะพาคู่หูสาวมาด้วยจริงๆ ประธานเยี่ย เชิญเซ็นชื่อเข้างานตรงนี้ครับ”
เยี่ยซือเจวี๋ยรับปากกาหมึกซึมที่หญิงสาวส่งให้ตามมารยาทและเซ็นชื่อจริงของเขาลงไปอย่างประณีต จากนั้นเขาก็พามู่ซย่าเข้าไปในงาน
หลายคนได้สติกลับมาเมื่อร่างของทั้งสองคนลับตาไป
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? สวยเกินไปแล้ว!”
“ทำให้คุณชายเยี่ยพามาออกงานได้ ฐานะคงไม่ธรรมดาแน่ๆ เดี๋ยวต้องไปพูดคุยด้วยสักหน่อย!”
แน่นอนว่ามีน้ำเสียงที่ไม่ดีนัก!
“ฉันรู้จักเธอ โตมาสวยแล้วมีประโยชน์อะไร? นั่นคือลูกสาวที่เยี่ยซือถูเพิ่งตามหาเจอ เธอเติบโตมาในชนบทตั้งแต่เด็กๆ นอกจากความสวยแล้ว ฉันว่าอย่างอื่นเธอก็คงไม่มีอะไรดีสักอย่าง”
“เอ๋? เติบโตมาในชนบทงั้นเหรอ? เหอะๆ งั้นก็คงไม่มีอะไรพิเศษจริงๆ”
“พวกเรามีกิจกรรมที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติก่อนเปิดงาน นั่นก็คือหลังจากที่ทุกคนมาถึงงานแล้ว ก็ต้องเข้าร่วมการแข่งขันหมากรุกสากลแบบเวียน ผู้ที่ได้สิบอันดับสุดท้ายต้องออกจากงานไป เธอมาจากชนบท ไม่รู้ว่าเธอจะเคยสัมผัสหมากรุกสากลมาก่อนหรือเปล่า...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...