ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 193

ชุดราตรีสวยขนาดนี้ เธอจินตนาการได้เลยว่าเมื่อตัวเองสวมใส่ชุดราตรีตัวนี้แล้วจะน่าทึ่งขนาดไหน

เธอมองออกว่าราคาของชุดราตรีตัวนี้ต้องเป็นตัวเล็กแปดหลัก หรือแปดหลักขึ้นไปเลยด้วยซ้ำ

ถึงแม้ว่ามู่ซย่าจะโตมาสวยแล้วมีประโยชน์อะไร? เธออยู่ที่จิงตูอย่างโดดเดี่ยว ไม่มีเงินไม่มีฐานะ เธอไม่มีทางใส่เสื้อผ้าสวยหรูราคาแพงแบบนี้ได้เลย

ว่ากันว่าพระพุทธเจ้านุ่งหุ่มทองคนนุ่งห่มเสื้อผ้า มีชุดราตรีตัวนี้ เธอต้องสวยที่สุดในงานแน่นอน!

เธอลำบากอยู่ในวัดมานาน ในที่เมื่อความข่มขื่นสิ้นสุดลงความหวานก็เริ่มต้นขึ้น เธอกำลังกลับคืนสูงความงดงามแล้ว

“คนขับ! ขับเร็วกว่านี้หน่อย!” ซือถูชิงซานเร่งคนขับดวามความรีบร้อนใจ “ฉันต้องไปถึงสถานที่จัดงานก่อนเวลา”

คนขับรถยิ้มและกล่าวว่า “คุณหนูซานซาน คุณหนูไม่ต้องรีบร้อน พวกเรายังต้องไปแปลงโฉมก่อน เสื้อผ้าสวยงาม การแต่งหน้าก็ขาดไม่ได้

“ใช่ ใช่!”

ซือถูชิงซานพยายามรักษาอารมณ์ให้มั่นคง เธอพยายามจะใจเย็น แต่มุมปากของเธอก็อดไม่ได้ที่จะขยับขึ้นๆ ลงๆ...

ธอรอให้ทุกคนในงานหันมาสนใจเธอแทบไม่ไหว เธออยากทำให้ทุกคนตื่นตาตื่นใจไปทั่วทั้งจิงตูแล้ว

……

อีกด้านหนึ่ง

สถานที่จัดงานนานาชาติS

ที่นี่เป็นสถานที่จัดงานประจำปีภายในประเทศของบุคคลชั้นสูงจากทุกสายอาชีพ บุคคลที่ไม่มีตำแหน่งสูงและไม่ใช่บุคคลชนชั้นพิเศษจะไม่ได้รับบัตรเชิญเลย

บริเวณพรมแดง

เยี่ยซือเจวี๋ยปรากฏตัวด้วยชุดสูทสีขาว ราวกับขุนนางชั้นสูงสุดหล่อเหล่าในยุคกลาง

นักข่าวที่อยู่สองข้างพรมแดงรีบยกกล้องDSLR ขึ้นมาและถ่ายรูปเยี่ยซื่อเจวี๋ยอย่างรวดเร็ว

ผู้จัดรายการถือไมโครโฟนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ขอต้อนรับประธานเยี่ยซื่อเจวี๋ยจากเยี่ยซื่อกรุ๊ป! หลายปีที่ผ่านมาประธานเยี่ยจะมาถึงสถานที่จัดงานเพียงคนเดียว ปีนี้จะมีคู่หูสาวมาด้วยหรือไม่?”

สาวงามสองสามคนที่กำลังเดินอยู่บนพรมแดงรีบชะลอความเร็วลง

ใบหน้าของหญิงสาวนั้นเล็กกระจุ๋มกระจิ๋ม สันจมูกโด่งเป็นรูปทรงสามมิติ ดวงตาทั้งสองข้างสดใสราวกับดาวเหนือและดูลึกซึ้ง ริมฝีปากหนากำลังพอดี เธอสง่างามราวกับหญิงสาวชนชั้นสูง เธอทำให้ทุกคนนึกถึงแสงเหนือ หิมะที่ตกบนลูกพลัมสีแดง...และสิ่งอื่นๆ ที่สวยงามที่สุดบนโลกใบนี้

แต่เมื่อนำสิ่งของที่สวยเหล่านี้มาเปรียบเทียบกัน ก็ทำให้ทุกคนรู้สึกว่าสิ่งของที่สวยงามที่สุดก็เทียบกับเธอไม่ได้เลยสักนิด

สายตาของทุกคนในงานต่างมองไปยังร่างของมู่ซย่าในทันที พวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลย

แม้แต่เหล่าช่างภาพที่ถ่ายรูปสาวงามมาจนชินยังลืมยกกล้องDSLR ขึ้นมาถ่ายรูปซับพัก

นี่คือ...หญิงงามล่มเมืองหรืออย่างไร?

เมื่อมู่ซย่าลงจากรถก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่ทุกคนจับจ้องมาที่เธอ

วินาทีต่อมา เยี่ยซื่อเจวี๋ยก็เอนกายเข้ามากระซิบที่ข้างหูเธอ...

มู่ซย่ารู้สึกว่าเยี่ยซือเจวี๋ยกำลังเข้ามาใกล้หูของเธอ

เธอได้ยินเยี่ยซื่อเจวี๋ยกระซิบว่า “ฉันรู้สึกเสียใจนิดหน่อยที่พาเธอมา”