ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 21

มุมปากของซือถูชิงซานเพิ่งยกขึ้นราวกับนึกว่าตัวเองเป็นคนมีชื่อเสียง แต่วินาทีต่อมาก็ได้สติและรอยยิ้มก็ค้างอยู่ที่ริมฝีปาก

อะ...อะไรนะ

มู่ซย่า?

เธอไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม

ที่ด้านล่างมีเสียงพูดคุยอยู่เบาๆ

“มู่ซย่าเป็นใคร”

“ผู้ชนะไม่ใช่ซือถูชิงซานหรอกหรือ ทำไมเธอถึงไม่ได้เป็นพรีเซนเตอร์ ปีนี้เซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ไม่ให้ผู้ชนะเป็นพรีเซนเตอร์เหมือนปีที่แล้วที่หรือ”

“ถึงแม้ว่าไม่เลือกผู้ชนะ แต่ก็ควรเลือกสามอันดับแรกสิ แต่มู่ซย่าก็ไม่ใช่ทั้งอันดับสองและอันดับสาม”

มู่ซินเย่ว์ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะก็แทบจะนั่งไม่ติด หันหลังไปมองมู่ซย่าที่นั่งอยู่แถวสุดท้ายด้วยความโกรธแค้น

แต่มู่ซย่าก็งุนงงเช่นกัน

ทำไมเยี่ยซือเจวี๋ยต้องมอบตำแหน่งพรีเซนเตอร์ของคอฟฟี่เฮ้าส์ให้เธอด้วย

“มู่ซย่า!” มู่ซินเย่ว์กัดฟันและถามออกไป “เธอทำอะไรของเธอกันแน่! ทำไมต้องลอบกัดน้องสาวของเธอแบบนี้ด้วย!”

มู่ซินเย่ว์ถลึงตาจนลูกตาแทบจะหลุดออกจากเบ้า

ถ้าที่นี่ไม่ใช่ที่สาธารณะ มู่ซย่าเชื่อว่ามู่ซินเย่ว์ต้องต่อว่าเธอออกมาตรงๆ แน่นอน

ซือถูไห่ก็หันหลังกลับมาด้วยความงงงัน แต่เพียงไม่นานใบหน้าเขาก็มีรอยยิ้มปรากฏขึ้นมา

สำหรับเขาแล้ว ทั้งสองคนต่างก็เป็นลูกสาว ไม่ว่าใครจะได้ตำแหน่งพรีเซนเตอร์ก็สามารถหาเงินให้เขาได้ทั้งนั้น ใครได้รับตำแหน่งไม่ได้รับตำแหน่งก็เหมือนกัน

ซือถูไห่ลดอคติที่มีต่อมู่ซย่าลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ซานซาน เรื่องน่ายินดีขนาดนี้ ทำไมไม่บอกกับพ่อล่วงหน้าล่ะ”

อารมณ์ของมู่ซย่าสั่นไหว

เขาเลื่อนขึ้นไปอยู่ชั้นเฟิสต์คลาส แต่ทิ้งเธอไว้ที่ชั้นประหยัดเพียงคนเดียว เขาลืมได้อย่างไรว่าเขาเป็นพ่อของเธอ

แม้ว่าในใจจะรู้สึกรังเกียจแค่ไหน มู่ซย่าก็ไม่แสดงออกถึงความระแคะระคายออกมาเพียงเล็กน้อย เธอยักไหล่เหมือนคนที่ไม่ได้ทำอะไรผิดและพูดว่า “พ่อคะ หนูก็เพิ่งรู้เรื่องนี้เหมือนกันค่ะ”

“เธอโกหก!” มู่ซินเย่ว์กัดฟันด้วยความโกรธและพูดไปว่า “เธอต้องตั้งใจแน่ๆ!”

ตั้งใจมาพูดในตอนนี้เพื่อให้เธอและชิงซานดีใจเปล่าๆ!

ดวงตาดำขลับของเยี่ยซือเจวี๋ยมองเห็นอารมณ์ของเขาไม่ชัดเจน มู่ซย่าเดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

แต่ผู้จัดรายการพูดขนาดนี้แล้ว เธอทำได้เพียงลุกขึ้นและเดินไปบนเวทีเท่านั้น

มู่ซย่าก้าวขึ้นไปบนเวที ทุกคนเห็นเพียงแผ่นหลังเล็กบางเท่านั้น

แต่เห็นเพียงแค่ด้านหลัง ทุกคนก็รู้สึกว่าท่าทางและบุคลิกของเธองดงามมาก ท่าทางพลิ้วไหวของเธอราวกับผีเสื้อที่กำลังโบยบิน

บรรยากาศรอบๆ ตัวเธอเหมือนกับราชินีที่กำลังย่างกรายมาถึง ทำให้คนอื่นๆ รู้สึกไม่สามารถมองข้ามไปได้

ซือถูชิงซานที่อยู่บนเวทีมองไปที่มู่ซย่า ถึงแม้ใบหน้าของเธอจะธรรมดาและไม่ได้แต่งหน้าใดๆ แต่กลับยังคงเจิดจ้าราวกับแสงอาทิตย์ และงดงามบริสุทธิ์ดั่งจันทร์เสี้ยว

เธอโกรธมากจนแทบจะกัดฟันกรามของตัวเองแตกละเอียด

มู่ซย่าขึ้นไปบนเวที และค่อยๆ หันตัวมาด้านหน้า

สายตาของเหล่าคนที่เห็นเพียงแค่ด้านหลังของเธอก็รู้สึกใจเต้นมองไปที่เธอทันทีทันใด

งดงาม! งดงามมาก!