ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 225

แขกเหรื่อทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาอย่างรู้สึกอิจฉาว่า “ท่านประธานสวี่ คุณนี่โชคดีจริงๆเลย ทีได้พบกับหมอเทวดาคนนี้ อีกอย่างหมอเทวดาคนนั้นยังเป็นหลายของคุณอีกด้วย”

“หมอเทวดามู่ วันหน้าถ้าที่บ้านเกิดอะไรขึ้น หวังว่าจะให้ความช่วยเหลือด้วยนะครับ”

“ใช่แล้วหมอเทวดามู่ วันหน้าถ้ามีอะไรต้องการให้ช่วยเหลือ ก็บอกพวกเราได้เลย”

แค่ชั่วพริบตา ทุกคนต่างก็เผยท่าทีเคารพนับถือต่อมู่ซย่าทันที

ไม่มีใครอยากจะมีปัญหากับหมอเทวดา ไม่อย่างนั้นก็เท่ากับมีปัญหากับชีวิตของตัวเอง

มู่ซย่ามองท่าทีเคารพนับถือของกลุ่มคนที่อยู่ตรงหน้า พูดขึ้นอย่างไม่เย่อหยิ่งถือตัวว่า “ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ ที่จริงดิฉันก็คิดว่าจะเปิดโรงพยาบาลเหมือนกัน วันหน้าถ้าเปิดโรงพยาบาลแล้ว ทุกคนสามารถมาตรวจรักษากับฉันได้ แน่นอนว่า ไม่มาหาฉันจะดีที่สุด หวังว่าทุกท่านจะมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง”

คำพูดของมู่ซย่าทำเอาทุกคนต่างก็รู้สึกสบายใจมาก

แม้ว่าเธอจะถูกเรียกว่าเป็น“หมอเทวดา” แต่อายุแค่นี้ พูดจาอย่างนี้ กลับไม่มีใครคิดว่าผิดแปลกอะไร

“นึกแล้วว่าคุณมู่ต้องเป็นคนมีความรู้ความสามารถ เปิดโรงพยาบาลถ้าต้องการให้ร่วมลงทุนหรือช่วยเหลืออะไร ให้บอกพวกเราได้เลยไม่ต้องเกรงใจ”

“แม้ว่าคุณมู่จะเติบโตมาจากบ้านนอก แต่ได้รับการสืบทอดความสง่างามจากอดีตประธานมู่หว่านเย่ว์ เป็นคลื่นลูกใหม่ที่มีความสามารถกว่าคลื่นลูกเก่าอย่างที่ว่าจริงๆ”

“ใช่แล้ว พูดถึงเรื่องนี้ เมื่อก่อนแม่ของคุณก็เป็นคนที่เพิ่งจะก้าวเท้าเข้ามาในจิงตู ก็เป็นที่น่าจับตาเป็นอย่างยิ่ง”

มู่ซย่ายิ้มจางๆ ไม่ได้พูดอะไรอีก

เรื่องบางเรื่อง เอ่ยถึงแค่ตรงนี้ก็ควรจะพอได้แล้ว

แต่สวี่ซิงซิงที่เห็นท่าทีของมู่ซย่าแล้ว รู้สึกแค่ว่าจอมปลอมจนน่าหมั่นไส้

แต่ว่าตอนนี้เธอดันไม่สามารถจะแสดงท่าทีไม่พอใจต่อมู่ซย่าได้ ไม่อย่างนั้นจะทำให้ทุกคนเกลียดเธอได้

และในเวลาเดียวกัน สวี่ยิงซานก็รู้สึกว่าตัวเองพักผ่อนเพียงพอแล้ว จัดระเบียบเสื้อผ้าและพูดว่า “คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำลายบรรยากาศที่ทุกคนมาร่วมงานวันเกิดของลูกสาวผม เดี๋ยวผมจะให้คนรับใช้ไปเตรียมของขวัญเป็นการชดเชย และขอให้ทุกคนอยู่ร่วมงานเลี้ยงต่อด้วย”

ตอนแรกสวี่ยิงซานไม่ได้รู้สึกมีความสุขกับงานเลี้ยงวันเกิดเลย แต่การได้ลมหายใจกลับคืนมา ทั้งยังรักษาโรคหลอดเลือดหัวใจจนหาย ทำให้อารมณ์ดีมาก จึงอยากจะจัดงานเลี้ยงให้ถึงที่สุด

“คุณพ่อ”สวี่ซิงซิงไม่อยากจะเห็นหน้ามู่ซย่าอีกต่อไปแล้ว พูดขึ้นอย่างลังเลว่า “คุณพ่อเพิ่งจะฟื้น ร่างกายยังไม่แข็งแรงดี งานเลี้ยงวันเกิดก็ช่างมันเถอะค่ะ”

แต่สวี่ยิงซานกลับขมวดคิ้วพูดว่า “จะช่างมันได้ยังไง พ่อยังไม่ได้ขอบคุณทุกคนที่เคยช่วยเหลือพ่อในวันนี้อย่างเป็นทางการเลย ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป งานเลี้ยงนี้ไม่ได้เป็นแค่งานเลี้ยงวันเกิดของลูก แต่ยังเป็นงานเลี้ยงขอบคุณของพ่อด้วย”

พูดจบ เขาก็ไม่ฟังอะไรสวี่ซิงซิงอีก เมื่อเชิญแขกทุกคนกลับไปที่ห้องโถงรับรองแล้ว ก็เตรียมตัวจะไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่

ตอนนี้เอง มู่ซย่าดึงตัวของสวี่ยิงซานเอาไว้ เอ่ยเตือนว่า “ท่านประธานสวี่……”

สวี่ยิงซานตัดบทอย่างเป็นกันเองกับเธอว่า “ทำไมยังเรียกว่าประธานอีกล่ะ หลังจากนี้หนูต้องเรียกฉันว่าคุณลุง”

มู่ซย่าไม่ได้ปฏิเสธ แม้ว่าตระกูลสวี่จะไม่ได้มีตำแหน่งสูงส่งเหมือนสี่ตระกูลใหญ่แห่งจิงตู แต่ชื่อเสียงก็ไม่ต่ำต้อย โดยเฉพาะตระกูลสวี่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการผลิตและจำหน่ายเครื่องมือทางการแพทย์ เธอยังต้องการคอนเนคชั่นอย่างสวี่ยิงซานอยู่

มู่ซย่ายิ้มและเรียกเขาว่า“คุณลุง” แล้วก็พูดถึงเรื่องสำคัญขึ้นมา “คุณลุง แม้ว่าโรคของคุณลุงจะรักษายาก แต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงจนกระทั่งจะสามารถทำให้เกิดการตีบตันของเส้นเลือดในสมองได้ หนูมาสาย ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมคุณลุงถึงเป็นลมไปอย่างกะทันหันคะ”

เมื่อครู่สวี่ยิงซานดีใจมากไปหน่อย จึงทำให้ลืมต้นเหตุที่ทำให้โรคกำเริบไปซะสนิทเลย

ตอนนี้เมื่อได้ยินมู่ซย่าเอ่ยถามขึ้น ในที่สุดเขาก็นึกถึงผู้หญิงที่สวมชุดราตรีสีดำขึ้นมาได้ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมลงไปทันที

สวี่ซิงซิงที่อยู่ข้างๆใบหน้าซีดเผือด รีบเบี่ยงประเด็นทันที “คุณพ่อ คุณพ่ออย่างเพิ่งสนใจเรื่องเล็กๆพวกนี้เลยค่ะ เสื้อผ้าเปื้อนเลือดจนเป็นสีแดงไปหมดแล้ว คุณพ่อขึ้นไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ เรื่องอื่นๆเดี๋ยวหนูจัดการเอง”