ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 241

ความกังวลใจบนใบหน้าเขาเด่นชัดยิ่ง

เมื่อกี้มู่ซย่าแค่รู้สึกเหงา แต่เมื่อเจอหน้าเยี่ยซือเจวี๋ยก็รู้สึกแสบจมูก เกิดความคิดอยากร้องไห้ขึ้นมา

เมื่อกี้เธอไม่เป็นอะไรเลย แต่ทำไมเจอหน้าเยี่ยซือเจวี๋ยแล้วถึงอ่อนแอเพียงนี้?

มู่ซย่ายิ้มเยาะตัวเอง ก่อนจะสูดจมูกแล้วเอ่ยว่า “ฉันเหมือนคนเป็นอะไรตรงไหน? นายควรไปถามสวี่ซิงซิงว่าเป็นอะไรดีกว่าไหม?”

ความกังวลบนใบหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้จางหาย ดวงตาสีนิลจับจ้องเธอ ซึ่งใบหน้าของเธอยังคงเผยอารมณ์ไว้เล็กน้อย

เขาเห็นใบหน้ามู่ซย่ายังคงมีความหดหู่ใจระคนความโดดเดี่ยวแฝงอยู่

เขาขมวดคิ้วเอ่ย “ฉันไม่สนใจหรอกว่าสวี่ซิงซิงจะเป็นอะไร ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่? ทำไมดูแล้วเศร้าจังเลย?”

มู่ซย่ารู้ว่าตัวเองอำพรางอารมณ์คนจำนวนมากได้ แต่กลับเยี่ยซือเจวี๋ยแล้วไม่ใช่ เหมือนเขาจะสามารถมองทะลุหัวใจของเธอได้

มู่ซย่าพูดอย่างเหลืออดว่า “ก็ได้ นายดูเก่งจังนะ ฉันรู้สึกว่าคนอย่างสวี่ซิงซิงยังมีพ่อปกป้อง แต่ฉันกลับโดดเดี่ยวคนเดียว เลยรู้สึกหดหู่ใจนิดหน่อย แต่ไม่เป็นอะไรหรอก ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”

ระหว่างที่พูดเธอก็พยายามเผยรอยยิ้มอันสดใสขึ้น

จากนั้นสีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยยังไม่ได้ดีขึ้น

เขาจ้องเธอแล้วเอ่ยปากพูดกะทันหันว่า “ฉันจะอยู่กับนายตลอดไป”

มู่ซย่าชะงัก จากนั้นก็พยักหน้า “อืม ฉันรู้แล้ว นายคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน โชคดีของฉันที่มีเพื่อนดีๆ อย่างนาย”

เยี่ยซือเจวี๋ยอ้าปาก จะอธิบายอะไรสักอย่าง ทว่ากลับพบว่าตัวเองพูดไม่ออกสักคำ

เขาเป็นคนปากไม่ตรงกับใจอยู่แล้ว เขารู้จักนิสัยตัวเองดี ทว่า...จะให้เขาเปลี่ยนแปลงตัวเองในเร็ววัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ดังนั้นสุดท้ายแล้วเขาก็แค่ส่งเสียง “อืม” หนึ่งคำเท่านั้น

“ใช่แล้ว” มู่ซย่าพูดกะทันหัน “ฉันต้องการความช่วยเหลือจากนายเรื่องหนึ่ง”

เยี่ยซือเจวี๋ยพูดเสียงจริงจัง “เธอว่ามาสิ”

ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เขาก็ช่วยทั้งนั้น