สวี่ซิงซิงจับแขนเสื้อสวี่ยิงซานแล้วขอร้องวิงวอน “คุณพ่อคะ หนูผิดไปแล้วค่ะ แต่หนูไม่อยากแต่งงานกับเขา”
สวี่ยิงซานสะบัดมือของสวี่ซิงซิงออก พลางมองสวี่ซิงซิงด้วยความปวดร้าวระคนความเกลียดชัง “ลูกทำอะไรไปบ้าง? พ่อสั่งสอนไม่ดีเอง ตายไป พ่อคงไม่กล้าไปสู้หน้าแม่ของลูกอีก ลูกไปยอมรับโทษเดี๋ยวนี้เลย พ่อไม่อยากเห็นหน้าลูกอีก”
สวี่ซิงซิงถึงกับผงะ
รับโทษงั้นหรือ?
เธอก็แค่นอนกับมู่เฉินเหล่ยไม่ใช่เหรอ? ถึงจะขายหน้า แต่ทำไมระดับความผิดถึงขั้น “รับโทษ” เลยล่ะ?
มู่ซย่าพูดขึ้นมาด้วยใบหน้าผิดหวัง “ซิงซิง เธอทำให้ตระกูลซือถูของพวกฉันเสียความรู้สึกมาก แม่ของเธอกับแม่ของฉันใช้แซ่เดียวกัน คนตระกูลมู่ล้วนมีจิตใจดี แต่เธอล่ะ? ทำไมเธอถึงกลายเป็นคนแบบนี้ไปได้?”
เวลานอกจากหน้ามู่เฉินเหล่ยแล้วสวี่ซิงซิงก็ไม่อยากเห็นหน้ามู่ซย่าไปด้วยอีกคน
ถ้าไม่ใช่เพราะมู่ซย่า เธอจะกลายเป็นแบบนี้เหรอ?
สวี่ซิงซิงเอ่ยก่นด่าขึ้นมา “นังสารเลว!เรื่องของครอบครัวฉัน แกอย่ามายุ่ง เป็นแค่เด็กบ้านนอก มีสิทธิ์มาสั่งสอนฉันด้วยเหรอ?”
มู่ซย่าส่ายหัวด้วยความเหลืออด “ถึงตอนนี้แล้วเธอยังไม่สำนึกอีกหรือ หมดทางเยียวยาแล้วจริงๆ เธอจะทำตัวเหลวแหลกกับพี่ชายเธอยังไงฉันไม่สน แต่เรื่องที่เธอทำร้ายชิงซาน ฉันไม่ปล่อยไปแน่ ฉันจะแจ้งความ”
สวี่ซิงซิงชะงักงัน ถามด้วยความมึนงง “แกหมายความว่ายังไง?”
มู่ซย่าดึงตัวพนักงานขายมา พลางพูดเสียงราบเรียบ “เธอยังจำคนนี้ได้ไหม?”
สายตาของสวี่ซิงซิงมองไปยังคนที่ยืนด้านข้างมู่ซย่า
ทันทีที่รู้ว่าคนผู้นี้เป็นใคร เธอก็หน้าซีดขาวเหมือนไก่ต้ม ก่อนจะส่ายหน้า “ฉันไม่รู้จักเขา”
มู่ซย่าเลิกคิ้วแล้วถือวิสาสะดึงรายการสั่งซื้อมาจากมือของสวี่ยิงซาน แล้วยื่นไปยังสวี่ซิงซิง พร้อมกับถามว่า “เธอคงจำลายเซ็นของตัวเองได้ใช่ไหม?”
ร่างกายสวี่ซิงซิงสั่นสะท้าน มองสวี่ยิงซานราวกับอยู่ในภวังค์ ทว่าเธอเห็นเพียงแววตาผิดหวังและเย็นยะเยือกของสวี่ยิงซาน
เสี้ยววินาทีนี้ เธอจึงรู้สาเหตุความเงียบในห้องโถงแล้ว ที่แท้พฤติกรรมของเธอถูกเปิดโปงหมดแล้วนี่เอง...
หมดกัน หมดกันละทีนี่!
แต่มันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...