ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 268

เจี่ยงฟู่หมิงก็ได้ยินเสียงเหมือนกัน และหลังจากที่ได้โอบกอดมู่ซินเย่ว์อย่างเร่งรีบ หมุนตัวแล้วปีนขึ้นกำแพงตามต้นฉัตรจีน และกระโดดข้ามกำแพงไป

“มู่ซินเย่ว์!”

เสียงของซือถูไห่เข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

มู่ซินเย่ว์แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น หันตัวกลับไปถามซือถูหย่าที่กำลังวิ่งดุ่มๆมาอย่างประหลาดใจ “พี่สาว ทำไมคุณตื่นเช้าจังเลย?”

ซือถูหย่าปรายตามองเธออย่างเย็นชา “เมื่อกี้เหมือนฉันจะเห็นว่าตรงนี้มีคนอยู่เลยนี่”

มู่ซินเย่ว์กางมือออกอย่างใสซื่อ “มีไหนกัน? พี่สาว คุณคงตาฝาดไปน่ะ? ฉันตื่นเช้า กลัวว่าจะรบกวนคุณ เลยลุกจากที่นอนออกมาเดินเล่นสูดอากาศซะเลย”

ซือถูหย่าสีหน้าบึ้งตึง เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อคำพูดของเธอ

ทว่าซือถูหย่าเตรียมจะอ้าปากพูดอีกครั้ง มีพระใส่จีวรสีเข้มเดินมาพูดเสียงแผ่วกับซือถูหย่าอยู่หลายคำ

ซือถูหย่าสีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย สายตาซับซ้อนจับจ้องไปที่มู่ซินเย่ว์

มู่ซินเย่ว์ถูกสายตาพิลึกของซือถูหย่าจับจ้องจนรู้สึกไม่สบายเนื้อสบายตัว หรือว่าคนของซือถูหย่าเจอตัวเจี่ยงฟู่หมิงแล้ว?

ไม่น่าจะนี่

เมื่อหลายปีก่อนเจี่ยงฟู่หมิงเคยไปที่กองกำลังทหาร จนป่านนี้ยังคงยืนหยัดออกกำลังกายอยู่ตลอด ท่าทางคล่องแคล่วว่องไว ไม่ถูกเจอได้ง่ายๆหรอก

ในขณะที่มู่ซินเย่ว์จิตใจลุกลี้ลุกลนอยู่นั้น ในที่สุดซือถูหย่าก็ปริปากพูด “คุณกลับไปได้แล้ว”

มู่ซินเย่ว์ไม่ทันได้ตั้งตัวกับคำพูด “คุณกลับไปได้แล้ว” ยังนึกว่าซือถูหย่าให้เธอกลับห้องไป เธอจึงพยักหน้างึกๆ “เดี๋ยวฉันจะกลับไปล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมจะไปหาบน้ำ”

ซือถูหย่าขมวดคิ้วเอ่ย “ไม่ใช่ให้คุณกลับห้องไป แต่ให้คุณกลับบ้านต่างหาก”

มู่ซินเย่ว์สตั๊นไป เบิ่งตากว้างด้วยความเหลือเชื่อพร้อมกับถามขึ้น “พี่สาว คุณไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม?”

ซือถูหย่าพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “รถรออยู่ด้านนอกแล้ว คุณรอฉันแปบ ฉันขอเก็บของก่อน จะกลับไปพร้อมคุณ”