ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 27

“ดังนั้นนะลูก” ซือถูไห่พูดต่อ “รอพวกเธอร่วมมือกันไปสักพักและคุ้นเคยกันแล้ว ต้องหาโอกาสไปขอนามบัตรมาให้พ่อใบหนึ่งนะ รู้ไหม”

มู่ซย่ายิ้มเยาะเย้ยในใจ แต่กลับทำหน้าเชื่อฟังและหยักหน้า “ได้ค่ะพ่อ”

เธอพูดขึ้นมาอีกว่า “พ่อคะ การจะเป็นพรีเซนเตอร์ก็ต้องมีความรู้รอบด้าน ฉันเรียนหนังสือมาน้อย หลังจากนี้หนูขอยืมหนังสือในห้องหนังสือของพ่อได้ไหมคะ หนูเห็นว่าห้องหนังสือของพ่อมีหนังสือเยอะแยะเลย”

ไม่แน่ว่าอาจจะเจอเบาะแสสาเหตุการเสียชีวิตของแม่เธอก็ได้

ห้องหนังสือของซือถูไห่ไม่สามารถเข้าไปได้ตามใจ ดังนั้น สัปดาห์ที่ผ่านมาเธอจึงไม่มีโอกาสเข้าไปสำรวจในห้องหนังสือเลย

ซือถูไห่ลังเลอยู่เล็กน้อย แต่ก็พยักหน้าและพูดว่า “ได้สิ! แต่ลูกห้ามรื้อค้นพวกเอกสารนะ”

“ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะพ่อ!” มู่ซย่ายิ้มหวาน ดึงดูดสายตาของคนบริเวณรอบๆ แต่ตัวเธอเองยังไม่รู้ ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นคนงดงามและโดดเด่นขนาดไหน

ซือถูไห่เห็นสายตาพวกนั้นก็รู้สึกดีใจมากกว่าเดิม

เขาเก็บสมบัติล้ำค่ามาได้จริงๆ!

ไม่เพียงแต่โตมาสวยสง่า แต่ยังมีฝีมือการวาดลาเต้อาร์ตที่สูงมากอีกด้วย เป็นเพราะพระเจ้าช่วยเขาไว้จริงๆ ตระกูลซือถูไม่พัฒนาไปด้านหน้าคงจะเป็นการทำผิดต่อพระกรุณาของสวรรค์

ในเวลานั้นเอง มู่ซินเย่ว์ก็เดินมาอย่างรีบร้อนและพูดว่า “คุณคะ ฉันเห็นคนพาซานซานออกไป คุณรีบไปถามให้หน่อยสิคะ! ฉันกลัวว่าเธอจะเป็นอันตราย...”

ซือถูไห่เพิ่งจะนึกได้ว่าตัวเองมีลูกสาวอีกหนึ่งคน จึงออกไปตามหากับมู่ซินเย่ว์

สุดท้าย ตอนที่กำลังจะออกไปตามหา ซือถูชิงซานก็กลับมาด้วยตัวเอง

ซือถูชิงซานพยายามสงบสติอารมณ์ แต่ก็ไม่สามารถยิ้มออกมาได้ ทำได้เพียงพูดเสียงแข็งว่า “ยินดีด้วยนะคะ พี่สาว…”

มู่ซย่าฉีกยิ้มและแอบหัวเราะอยู่ในสายตา “ขอบคุณนะน้องสาว ถ้าไม่ใช่เพราะเธอให้โอกาสฉันละก็ ฉันก็คงจะไม่ได้รับตำแหน่งพรีเซนเตอร์ของเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์อย่างถูกต้อง ขอบคุณนะน้องสาว เธอเป็นน้องสาวที่ดีจริงๆ เลย”

“แก…” ซือถูชิงซานสูดหายใจเข้าลึกๆ ด้วยความโกรธ ลมหายใจนั้น ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็หายใจออกไม่ได้

สูดหายใจเข้า แต่หายใจออกไม่ได้ ซือถูชิงซานรู้สึกสายตามืดมน ถ้าเกิดไม่ได้เป็นเพราะมู่ซินเย่ว์หยิกเธอได้ทันเวลาละก็ เธอคงจะเป็นลมล้มลงไปแล้ว

“มู่ซย่า!” มู่ซินเย่ว์เห็นว่าซือถูชิงซานเริ่มผ่อนคลายขึ้นแล้ว เธอทนไม่ไหวจ้องไปที่มู่ซย่าและพูดออกไป “เป็นเพราะแก แกหยุดกระตุ้นเธอได้แล้ว!”

มู่ซย่าทำหน้าเหมือนคนไม่มีความผิดและพูดขอโทษ “ขอโทษนะ ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นการกระตุ้นเธอ…น้องสาว เธอเป็นอะไรไหม”