เมื่อคนรับใช้สบสายตากับการจ้องมองของมู่ซินเย่ว์ แผ่นหลังของเขาขนลุกซู่ จากนั้นรีบเอ่ย “ขอโทษด้วย คุณนาย เป็นผมที่สายตาไม่ค่อยดีนัก คุณรีบเข้าไปด้านในเถอะครับ”
เมื่อเอ่ยจบ คนรับใช้รีบเร่งฝีเท้าไปทำงานอย่างรวดเร็ว
ซือถูไห่ได้เผยแพร่ข่าวการเสียชีวิตของซือถูชิงซาน ตอนนี้สวนหลังบ้านเป็นสถานที่วางโลงศพ มีแขกเดินทางมาแสดงความเสียใจไม่น้อย คนรับใช้เหล่านี้ของพวกเขาแทบจะรับมือไม่ไหว เขาไม่มีเวลาเหลือเฟือที่จะมาพูดคุยกับมู่ซินเย่ว์
มู่ซินเย่ว์จ้องมองแผ่นหลังของคนรับใช้คนนั้นอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากจำรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายได้ จากนั้นจึงเดินเข้าไปภายในคฤหาสน์
ธงสีขาวภายในคฤหาสน์ เพิ่มความเงียบเหงาและความโดดเดี่ยวให้กับคฤหาสน์ทั้งหลัง
ภายในใจของมู่ซินเย่ว์แอบถอนหายใจ อย่างไรเสียก็เป็นสามีภรรยากันมาตั้งหลายปี ในช่วงปีแรกเธอเคยชอบซือถูไห่ด้วยใจจริง จู่ๆเขาก็จากไป นอกจากเธอจะรู้สึกดีใจ ภายในหัวใจของเธอก็ยังรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
ชีวิตมนุษย์ช่างเปราะบาง ดังนั้นเธอจะต้องมีชีวิตที่ดีเพื่อตัวเธอเอง!
เพียงแต่ ทำไมเธอถึงไม่เห็นโลงศพล่ะ? หรือว่าศพยังอยู่ที่โรงพยาบาล ยังไม่ได้นำกลับมาที่บ้าน?
มู่ซินเย่ว์สงสัยจากนั้นเธอคว้าแขนของคนรับใช้ที่กำลังเดินไปเดินมาและเอ่ยถาม “แล้วร่างล่ะ? วางไว้ที่ไหน?”
คนรับใช้คนนี้คือหลิ่วเยี่ย
เมื่อเธอเห็นมู่ซินเย่ว์ ในตอนแรกเธอรู้สึกสำนึกผิดชั่วขณะ จากนั้นสงบลงอารมณ์ลงอย่างรวดเร็วและตอบอย่างสุภาพตามปกติ “จัดวางไว้ที่สวนด้านหลังบ้านค่ะ”
มู่ซินเย่ว์เมื่อได้ฟังคำตอบของหลิวเยี่ย ภายในใจเกิดความสงสัยมากยิ่งขึ้น
ตามประเพณีของที่นี่ เมื่อผู้อาวุโสในครอบครัวเสียชีวิต จะต้องจัดงานภายในห้องโถงใหญ่ มีเพียงแค่เหล่าทายาทเท่านั้นถึงจะจัดงานด้านนอกได้
ภายในตระกูลนี้ซือถูไห่นั้นมีอำนาจมากที่สุด ตามประเพณีและธรรมเนียมแล้วจะต้องจัดงานที่ห้องโถงใหญ่ เหตุใดถึงได้ไปจัดวางโลงศพที่สวนหลังบ้าน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...