“ อืม เธออยากจะมาเมื่อไหร่ก็มาแล้วกัน ในเมื่อร้านอาหารนี้มันก็เป็นของเธออยู่แล้ว ”
มู่ซย่าเม้มปาก กำลังจะเอ่ยขอบคุณ ก็เห็นเยี่ยซือเจวี๋ยยกมือขึ้นมาทำท่าห้ามเอาไว้ “ ถ้าจะขอบคุณฉันก็ไม่ต้องแล้ว แค่อาหารมื้อนี้มื้อเดียวฉันก็ได้ยินหลายครั้งแล้ว หูแทบจะชาไปหมดแล้ว ”
มู่ซย่าหลุดเสียงหัวเราะออกมาทันที “ คนอย่างนาย จะไม่เต็มใจรับคำขอบคุณของคนอื่นด้วยเหรอ ”
เธอเพิ่งจะพูดจบ มือถือที่วางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้นมา
มู่ซย่ากวาดตามองแวบหนึ่ง เป็นสายจากหลิ่วเยี่ยที่โทรเข้ามา
เธอมองเยี่ยซือเจวี๋ยแวบหนึ่ง รับสายโทรศัพท์โดยไม่กลัวอะไรก่อนถามว่า “ มีอะไร ”
หลิ่วเยี่ยที่อยู่ปลายสายรายงานเรื่องงานศพทั้งหมดให้เธอฟัง มู่ซย่าค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมา ถามว่า “ หล่อนบ้าไปแล้วเหรอ ”
ได้ยินหลิ่วเยี่ยพูดว่า “ ดิฉันมองสายตาแล้วก็เริ่มรู้สึกไม่เข้าใจอยู่บ้าง น่าจะไม่ได้เสแสร้ง เห็นทีเหตุการณ์ครั้งนี้คงกระทบกระเทือนต่อเธอมาก คุณหนูใหญ่ คุณต้องระวังตัวนะคะ ”
“ ฉันรู้แล้ว “มู่ซย่าพยักหน้า ถามว่า “ นอกจากเรื่องนี้ ยังมีเรื่องอะไรที่เกิดขึ้นเป็นพิเศษหรือเปล่า ”
หลิ่วเยี่ยที่อยู่ปลายสายบอกว่า “ ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ ดิฉันไม่รู้ว่าควรจะบอกคุณดีไหม ”
“ ว่ามา ”
“ คือว่า......ดิฉันได้ยินท่านประธานสวี่เล่าเรื่องที่คุณได้ช่วยชีวิตท่านไว้ที่บ้านตระกูลสวี่ให้คุณท่านฟัง เดิมทีเรื่องนี้ควรเป็นเรื่องดี แต่ทำไมดิฉันจึงเห็นสีหน้าของคุณท่านดูจะไม่ปกติเท่าไหร่...... ”
สีหน้าของมู่ซย่าขรึมลงไปทันที พูดด้วยเสียงเรียบเฉยว่า “ ฉันรู้แล้ว ”จากนั้นก็วางสายไป
เยี่ยซือเจวี๋ยที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอสังเกตเห็นสีหน้าและถามว่า “ ทำไม เกิดเรื่องอะไรขึ้น เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวทำบึ้ง ”
ยังไม่ทันที่มู่ซย่าจะได้เอ่ยปากพูดออกมา เยี่ยซือเจวี๋ยก็พูดเสริมขึ้นมาอีกว่า “ ถ้าเธอไม่ยินดีจะพูด ก็ไม่จำเป็นต้องพูด ”
มู่ซย่ากัดริมฝีปากตัวเอง ในมือกำสัญญาโอนร้านอาหารหว่านเย่ว์ไว้แน่น เปิดปากเอ่ยขึ้นมาว่า “ ที่จริง ฉันไม่เคยไปอยู่บ้านนอกเลย ”
มู่ซย่าพูดจบ พบว่าสีหน้าของเยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปเลยสักนิด
เธอถามเขาอย่างประหลาดใจ “ นายรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ ”
“ ฉันเดาเอา คนที่เติบโตจากบ้านนอกมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่จะได้เรียนรู้เรื่องราวมากมายขนาดนี้ อย่างเช่นการทำลาเต้อาร์ต การแข่งขันหมากรุกสากล ยิ่งไปกว่านั้น ......วิชาแพทย์ของเธอ แต่ว่า ฉันไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เธอเติบโตมาจากที่ไหนกันแน่ ”
มู่ซย่าเม้มปาก พูดว่า “ นายรู้จัก ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....