ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 290

“ ลูกเขย ” ซือถูไห่ก็เข้ามาสอบถามอาการอย่างร้อนใจ “ บาดแผลของคุณ...... ”

“ ผมไม่เป็นไร ทำแผลสักหน่อยก็คงจะดีขึ้น ในบ้านมีกล่องยาหรือเปล่าครับ ”

ซือถูไห่พยักหน้า “ มี มี ที่ห้องหนังสือของผมมี ผมจะพาคุณไป ”

“ ได้ครับ ” ซือถูไห่พยักหน้า

มู่ซย่ากำลังจะตามเยี่ยซือเจวี๋ยไป ก็เห็นสายตาซึ่งเป็นสัญญาณที่เยี่ยซือเจวี๋ยส่งมาให้เธอ ความหมายของแววตานั้นก็คือ ให้เธออยู่ที่นี่

ชั่วขณะนั้น จู่ๆมู่ซย่าก็นึกขึ้นได้ว่า ที่จริงเมื่อครู่เยี่ยซือเจวี๋ยสามารถดึงตัวเธอให้หลบพ้นเศษแก้วที่พุ่งเข้ามาได้

เขาจงใจแยกตัวซือถูไห่ออกไป

เยี่ยซือเจวี๋ยรู้ว่าเธอต้องการจะทำอะไร

มู่ซย่ากัดริมฝีปาก แค่อยากจะด่าเยี่ยซือเจวี๋ยว่าโง่

ทำไมต้องทำเพื่อเธอ จนตัวเองต้องได้รับบาดเจ็บ

ทำไมถึงได้โง่จริงเชียว

ดวงตาของมู่ซย่ามีละอองน้ำกระจายเต็มไปหมด

ไม่ช้า ซือถูไห่ก็พาเยี่ยซือเจวี๋ยไปทำแผลแล้ว

มู่ซย่าลังเลอยู่หลายวินาทีสุดท้ายก็ไม่ได้ตามออกไป

เพื่อแผนการของเธอเยี่ยซือเจวี๋ยก็ได้รับบาดเจ็บไปแล้ว เธอจะทำให้เขาเสียแรงเปล่าไม่ได้

มู่ซย่าสูดลมหายใจเข้าลึกๆหนึ่งเฮือก หันไปพูดกับหมอเจี่ยนว่า “ อาจารย์เจี่ยน รบกวนคุณช่วยตรวจคุณน้าของฉันด้วย อาการของเธอมันรุนแรงมากจริงๆ ”

“ ได้ ” เจี่ยนพยักหน้ารับ เดินไปข้างกายมู่ซินเย่ว์ที่กำลังคลุ้มคลั่ง

มู่ซย่าก็เดินตามไปเช่นกัน

มู่ซินเย่ว์บิดตัวไปมาอย่างบ้าคลั่ง ท่าทีเหมือนจะลุกขึ้นมากัดมู่ซย่าได้ทุกเมื่อ

มู่ซย่ามองมู่ซินเย่ว์ด้วยสายตาลึกล้ำ แล้วหันไปพูดว่าเจี่ยนว่า “ อาจารย์เจี่ยน เธอเป็นอย่างนี้คงไม่มีทางจะทำการรักษาได้ คุณจะฉีดยากล่อมประสาทให้เธอสักหน่อยไหม ”

เจี่ยนเห็นด้วย หยิบเอายากล่อมประสาทออกมาจากกล่องเครื่องมือแพทย์ที่ติดตัวมาด้วย