“ว้าย——“ เธอร้องขึ้นอย่างตกใจ ใช้เสื้อปังสายตาเอาไว้ร้องตะโกนว่า “เยี่ยซือเจวี๋ย นายเป็นพวกชอบโชว์หรือไง”
“หึ......” เยี่ยซือเจวี๋ยหัวเราะเสียงต่ำ พูดว่า “เธอลองเงยหน้าขึ้นมาดูก่อน ดูสิว่าฉันเป็นพวกชอบโชว์หรือเปล่า”
มู่ซย่าดึงเสื้อลงมาเล็กน้อยอย่างกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย เห็นเพียงเยี่ยซือเจวี๋ยที่ท่อนเปล่าเปลือย แม้ว่าข้างในนั้นจะมีไอน้ำคละคลุ้ง แต่ก็ยังคงสามารถมองเห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องที่สวยงามชัดเจน
ไม่ว่าใครก็สามารถสร้างกล้ามเนื้อขึ้นมาได้ แต่สิ่งที่หาได้ยากคือ กล้ามเนื้อของเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นดูสวยงามมาก โดยเฉพาะซิกแพคของเขา รูปร่างกล้ามเนื้อช่างชวนน้ำลายไหลจริงๆ
มองดูอยู่ชั่วครู่ ทันใดนั้นมู่ซย่าก็เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าตัวเองจ้องมองกล้ามเนื้อหน้าท้องของเยี่ยซือเจวี๋ยนานมาก
เธอรีบหลับตาลงอีกครั้งและพูดว่า “ถ้าคุณไม่ใช่พวกชอบโชว์แล้วจะเป็นใคร คุณไม่ได้ใส่อะไรเลยนะ”
เธอหลงกลเยี่ยซือเจวี๋ยจนได้ และมองดูตามที่เขาบอกจริงๆ
เยี่ยซือเจวี๋ยเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มและพูดว่า “เธอก็อย่าเอาแต่จ้องกล้ามท้องฉันซิ ลองเลื่อนไปดูข้างล่างบ้าง ฉันใส่กางเกงแล้ว”
เขาใส่กางเกงบ็อกเซอร์เอาไว้จริงๆ
แต่มู่ซย่ากลับไม่อยากจะดูอีกต่อไปแล้ว
ใครจะไปรู้ว่าเยี่ยซือเจวี๋ยจะหลอกเธออีกหรือเปล่า
แม้ว่าเขาจะช่วยเธอไว้หลายครั้ง แต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากัน เขาเป็นผู้ชายนิสัยไม่ดี จงใจให้เธอปั่นไม้เพื่อก่อไฟอยู่ตั้งนาน กระทั่งเธอปั่นจนเกิดประกายไฟแล้วจึงเอาไฟแช็กโยนมาให้
คำพูดของผู้ชายคนนี้ เชื่อแค่ครึ่งเดียวก็พอแล้ว
มู่ซย่าเบือนสายตาไปทางอื่น โยนพวกเสื้อผ้าที่ใช้สำหรับผลัดเปลี่ยนและของใช้ในการอาบน้ำไปที่ตู้วางของ หมุนตัวเดินออกไปข้างนอกทันที
เยี่ยซือเจวี๋ยมองแผ่นหลังของมู่ซย่าที่ออกไปอย่างรวดเร็วราวกับกำลังหนี มุมปากก็มีรอยยิ้มที่นุ่มลึกมากขึ้น
คิดไม่ถึงว่ามู่ซย่าจะเขินอายได้ง่ายขนาดนี้ เขาคิดว่าหัวใจเธอทำด้วยเหล็กกล้าด้วยซ้ำไป คิดไม่ถึงว่าหลังจากชำแหละปราการชั้นนอกที่ปกปิดเอาไว้แล้ว ที่จริงข้างในก็เป็นดวงใจบริสุทธิ์ของสาวน้อยคนหนึ่ง
เยี่ยซือเจวี๋ยปิดประตูห้องอาบน้ำลง สีหน้ากลับนิ่งขรึมลง
มู่ซย่าแต่งงานกับเขาแล้ว เป็นภรรยาของเขา แม้จะเป็นการแต่งเพื่อตบตาคนอื่น เขาก็ต้องปฏิบัติกับเธออย่างดีเหมือนที่ทำกับภรรยาแท้ๆของตัวเอง
ภรรยาของเยี่ยซือเจวี๋ย ควรที่จะมีชีวิตที่ไร้ความกังวลในทุกๆวัน
เขาจะทำให้มู่ซย่ามีความสุขทุกวัน นี่คือหน้าที่ของการเป็นสามีของเขา
เยี่ยซือเจวี๋ยกำลังทำการตัดสินใจในห้องน้ำ ส่วนมู่ซย่าที่อยู่ข้างนอกกำลังยุ่งอยู่กับการจัดปูที่นอนบนพื้นห้องนอน
เธอไม่สามารถนอนเตียงเดียวกับเยี่ยซือเจวี๋ยได้
ในขณะที่มู่ซย่าปูที่นอนเสร็จแล้ว เสียงน้ำในห้องอาบน้ำก็หยุดลง
มู่ซย่ารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก กลืนน้ำลายลงคออย่างไม่รู้ตัว เกิดเสียง”เอื้อก”ขึ้นมา
ผ่านไปชั่วครู่ เยี่ยซือเจวี๋ยก็ผลักประตูเดินเข้ามา
มู่ซย่าหันไปมอง ประสานเข้ากับดวงตาสุกใสของเยี่ยซือเจวี๋ยเข้าพอดี
เดิมทีเขาก็มีหน้าตาหล่อเหล่าอีกแล้ว และเพิ่งจะอาบน้ำออกมา ผิวของเขาเปล่งประกายอย่างชุ่มชื้น เส้นผมยังแห้งไม่หมด เหมือนภาพวาดของหนุ่มหล่อที่เพิ่งออกจากห้องอาบน้ำจริงๆ
มู่ซย่าเหลือบมองเพียงแวบเดียวก็เบือนสายตาออกไปทางอื่น เธออดไม่ได้ที่จะกำมือไว้แน่น ชี้ไปยังที่นอนที่ปูอยู่บนพื้น “นายนอนบนพื้น ฉันนอนบนเตียง ถ้านายไม่อยากนอน นายก็กลับบ้านไปซะ”
เยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้ตอบคำถามเธอ ได้แต่ถามว่า “ไดร์เป่าผมอยู่ไหน”
นี่หมายความว่ายินดีที่จะนอนบนพื้น
มู่ซย่ารู้สึกกลุ้มใจ ทำไมเขาถึงดูให้ความสำคัญกับการแต่งงานปลอมๆครั้งนี้มากกว่าเธอเสียอีก
แต่ครั้งนี้มู่ซย่าไม่มีทางสงสัยว่าเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นชอบเธอจริงๆหรือเปล่าอีกแล้ว การเข้าข้างตัวเองหลายครั้งมากเกินไปแล้ว เธอไม่อยากจะเข้าข้างตัวเองอีกต่อไปแม้แต่ครั้งเดียว
มู่ซย่าไปหยิบไดร์เป่าผมให้เยี่ยซือเจวี๋ยอย่างเงียบๆ ส่วนตัวเองไปก็เอาชุดนอนที่รัดกุมที่สุดชุดหนึ่งเดินเข้าห้องอาบน้ำไป
ผ่านไปไม่นาน มู่ซย่าก็อาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ กลับมายังห้องนอน เธอได้ยินเยี่ยซือเจวี๋ยคุยโทรศัพท์อีกแล้ว บอกว่าเป็นเรื่องการเงินระหว่างประเทศ
เรื่องทางด้านนี้มู่ซย่าก็กำลังให้ความสนใจอยู่ จึงนั่งลงบนเตียงและฟังอย่างจริงจังเป็นเวลานาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!