ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 304

เธออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “นายจะไปต่างประเทศก็ระวังตัวด้วย ไม่อยู่ในประเทศ ไม่ใช่พื้นที่ของนาย ต้องระวังเป็นพิเศษ”

ทางด้านเยี่ยซือเจวี๋ยนิ่งเงียบไป หลังจากนั้นชั่วครู่ก็ส่งเสียงถามกลับมาว่า “เธอกำลังเป็นห่วงฉันใช่ไหม”

สีหน้าของมู่ซย่าแข็งค้าง จากนั้นก็พูดไม่ตรงกับใจว่า “ฉันกำลังเป็นห่วงตัวเองต่างหาก ถ้านายเป็นอะไรไป เรื่องวุ่นวายทั้งหลายแหล่ของฉันจะให้ใครช่วยล่ะ”

“อ๋อ” เยี่ยซือเจวี๋ยรับคำด้วยเสียงอุดอู้ พูดว่า “วางใจได้ แม่ฉันเคยไปดูดวงให้ฉัน บอกว่าฉันจะอายุยืนเป็นร้อยปี ไม่ตายง่ายๆ เอาล่ะ ใกล้จะถึงเวลาแล้ว ฉันต้องไปประชุมก่อน ประชุมเสร็จก็จะออกเดินทางแล้ว ก่อนบินจะโทรหาเธอแล้วกัน”

“อืม” มู่ซ่าหมุนแหวนที่อยู่บนนิ้ว สูดลมหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่งก่อนจะพูดว่า “แหวนสวยมาก ฉันชอบมาก ขอบคุณ”

เธอพูดจบ ก็รีบกดวางสายทันที เหมือนต้องการจะหนีอะไรบางอย่าง

เยี่ยซือเจวี๋ยที่อยู่ปลายสายเปลี่ยนสีหน้าจากบึ้งตึงเป็นสีหน้าดีใจขึ้นมาทันที

มุมปากของเขาโค้งขึ้น แววตาก็ยิ้มตามไปด้วย

ลึกๆด้านในแล้วก็ยังคงเป็นสาวน้อยขี้อายอยู่ดี......

และในเวลาเดียวกันนี่เอง ผู้บริหารคนหนึ่งที่มาเรียกเยี่ยซือเจวี๋ยไปเข้าประชุมได้ผลักประตูเข้ามา

แค่แวบแรกเขาก็มองเห็นเยี่ยซือเจวี๋ยที่มีรอยยิ้มเต็มใบหน้า ทำให้เขาเบิกตากว้างรู้สึกมึนงงขึ้นมาทันที

สวรรค์ นี่เขามองเห็นอะไรเนี่ย

ประธานเยี่ยที่มีใบหน้าเย็นชาเหมือนภูเขาน้ำแข็งกำลังยิ้มอย่างนั้นเหรอ

ผู้บริหารระดับสูงคนนั้นรีบขยี้ตาตัวเองเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้มองผิดไป แต่แล้วเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมามองอีกครั้ง ก็เห็นว่าเยี่ยซือเจวี๋ยกำลังมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

ผู้บริหารระดับสูงคนนั้นรู้สึกร้อนใจขึ้นมา มั่นใจว่าตัวเองดูผิดไปแน่ๆ

เขารีบเอ่ยปากบอกว่า “ท่าน ท่านประธาน......ได้เวลาประชุมแล้ว”