ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 311

มู่ซย่ากัดฟัน วางตะกร้าอาหาร จากนั้นหยิบกระดาษโน้ตและปากกาออกมาจากกระเป๋า ส่งให้โต้วจื่อแล้วพูดว่า “โต้วจื่อ เธอช่วยพี่หน่อยได้ไหม...ขอแค่เธอจัดการได้เรียบร้อย พี่สัญญาว่าจะทำให้เธอไปเรียนอย่างสบายใจ ไม่ว่าที่บ้านจะเจอฝนฟ้าคะนองแค่ไหนน้ำก็ไม่ท่วม”

ดวงตาของโต้วจื่อเป็นประกายและถามว่า “จริงเหรอ?”

มู่ซย่าพยักหน้า “พี่ไม่มีทางโกหกเธอ”

“งั้นเรามาเกี่ยวก้อยกันเถอะ!” โต้วจื่อยื่นนิ้วก้อยออกมา

มู่ซย่าเกี่ยวก้อยกับโต้วจื่ออย่างร่วมมือ จากนั้นเธอก็บอกรายละเอียดกับโต้วจื่อว่าเธอต้องการให้เขาทำอะไร

โต้วจื่อตัวเล็ก แต่ความจำดีมาก มู่ซย่าพูดเพียงครั้งเดียว เขาก็สามารถเล่าซ้ำใหม่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ในขณะเดียวกัน จู่ ๆ เสียงของนางยายเฒ่าซือถูก็ดังขึ้น “ฉันบอกให้เธอมาเอาผัก เธอมัวแต่ทำอะไรอยู่!”

“หนูจะกลับไปเดี๋ยวนี้!” มู่ซย่าตอบกลับเสียงสูง จากนั้นก็กระพริบตาส่งซิกให้โต้วจื่อและพูดว่า “นี่เป็นความลับระหว่างเราสองคน เธอห้ามบอกคนอื่นเด็ดขาด รวมทั้งพ่อของเธอด้วย ไม่อย่างนั้นข้อตกลงของเราจะถูกยกเลิก”

“คุณสบายใจได้! ลูกผู้ชายอกสามศอก กล้าทำ กล้ารับ เมื่อลั่นวาจาออกไปแล้ว ต้องรักษาสัจจะ ผมจะเก็บเป็นความลับอย่างแน่นอน!"” โต้วจื่อตัวน้อยพูดภาษาจีนกลางไม่ค่อยคล่อง ทำให้มู่ซย่าหัวเราะ

เธอลูบหัวของโต้วจื่อ และเดินกลับไปพร้อมกับตะกร้าผัก

ฟ้ามีตา เธอจะทำให้ตระกูลนี้ได้รับกรรม!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ภายใต้การกระตุ้นอย่างต่อเนื่องของหญิงชรา ในที่สุดเกี๊ยวของมู่ซย่าที่ปรุงสดใหม่ก็ทำเสร็จ

ทันทีที่เกี๊ยวตั้งบนโต๊ะ หญิงชราก็แสดงท่าทีรังเกียจทันที

หญิงชราเปิดปากและพูดว่า “ฉันคิดว่าเธอทำอาหารนานขนาดนี้ คือทำอาหารโต๊ะจีนที่รวบรวมสุดยอดอาหารของชาวฮั่นและชาวแมนจูเรีย! แต่มันกลับเป็นแค่เกี๊ยวไม่กี่ชิ้น!”

ซือถูไห่ส่ายหัวอยู่ข้าง ๆ และพูดว่า “ซานซาน คุณย่าของลูกไม่ชอบกินเกี๊ยว”

มู่ซย่าคิดกับตัวเอง เมื่อครู่นี้ที่หญิงชราเข้ามาในครัวและเห็นเธอกำลังห่อเกี๊ยวก็ไม่ได้บอกว่าตัวเองไม่ชอบกินเกี๊ยว แต่กลับมาบอกตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าต้องการใส่ร้ายเธอ

เธอแสดงสีหน้าเสียใจและพูดว่า “ขอโทษค่ะคุณย่า หนูคิดว่าคุณย่าฟันไม่ดี ก็เลยทำอาหารย่อยง่ายให้โดยเฉพาะ...”

ไม่ นี่เป็นอาหารที่ดีที่สุดที่เธอเคยกินมาในชีวิต!

หลังจากที่หญิงชรากินชิ้นที่หนึ่งหมด เธอก็แทบรอไม่ไหวที่จะคีบชิ้นที่สอง

ชิ้นที่สองนี้เธอจิ้มกับซอสที่มู่ซย่าปรุง ความสดของเกี๊ยวผสานกับน้ำจิ้มสูตรพิเศษที่ออกรสเปรี้ยวและเผ็ดทำให้รสชาติเข้ากันและอร่อยยิ่งขึ้นทันที

หญิงชรารีบคีบชิ้นที่สามต่ออย่างอดใจไม่ไหวและตามด้วยชิ้นที่สี่...

ซือถูไห่มองดูแม่ของตัวเองที่ไม่ชอบกินเกี๊ยวแต่กลับกินเกี๊ยวติดต่อกันมากกว่าสิบชิ้น เขาเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

มันก็แค่เกี๊ยวไม่ใช่เหรอ? ทำไมหญิงชราถึงเปลี่ยนไปจากปกติหลังจากกินเข้าไป?

มันอร่อยมากขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาเอื้อมมือไปคีบมาหนึ่งชิ้นอย่างช่วยไม่ได้ เขาเห็นเพียงว่าเกี๊ยวนั้นถูกห่อเป็นลูกกลม ๆ ทั้งขาวและลูกใหญ่ หน้าตาถือว่าดูดี แต่ไม่รู้ว่ารสชาติเป็นอย่างไร