ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 328

“จุ๊จุ๊......” หลัวอี้ส่ายหน้าไปมา คนอย่างเยี่ยซือเจวี๋ยซึ่งสามารถหยั่งลึกถึงความคิดในใจคนอื่นได้ สำหรับการเป็นเจ้านายแล้ว เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากจริงๆ

ดีที่เขาไม่ได้เป็นทั้งลูกน้องและคู่แข่งของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงจะถูกแทะจนเหลือแต่กระดูกอีกทั้งยังต้องคอยนับเงินให้อีกฝ่ายอีกด้วย

แผนสูง แผนสูงจริงๆ

รอจนกระทั่งทุกคนที่มาร่วมประชุมเซ็นสัญญาสามปีโดยที่ไม่สามารถลาออกได้เสร็จแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไป ฉินหรานเฟิงก็ยังคงไม่ได้สติกลับมา ใช้สายตาที่ราวกับมองเทพเจ้ามองไปยังเยี่ยซือเจวี๋ย

หลัวอี้หัวเราะเสียงต่ำ ดันแว่นตาทีหนึ่ง ตบที่ไหล่ของฉินหรานเฟิงเบาๆก่อนจะพูดว่า “ทำไม วิญญาณยังไม่เข้าร่างหรือไง”

ฉินหรานเฟิงที่ถูกตบไหล่ได้สติกลับมาทันที รีบคว้าแขนเสื้อของเยี่ยซือเจวี๋ยเอาไว้และถามว่า “ลูกพี่ นายทำได้ยังไงกันเนี่ย”

เยี่ยซือเจวี๋ยกวาดตามองฉินหรานเฟิงอย่างสบายๆและพูดว่า “หาความต้องการของพวกเขาให้เจอ เติมเต็มความต้องการของพวกเขา”

ฉินหรานเฟิงฟังอย่างตั้งใจ พลางยื่นมือไปคว้าสมุดและปากกาบนโต๊ะประชุมขึ้นมาเตรียมจะจดบันทึก

แต่เยี่ยซือเจวี๋ยกลับไม่พูดอะไรต่ออีก

ฉินหรานเฟิงเอียงศีรษะ ถามว่า “จากนั้นล่ะ”

เยี่ยซือเจวี๋ยเอามือถือขึ้นมาส่งข้อความให้ใครก็ไม่รู้ดูยุ่งมาก พลางพูดเสียงเรียบเฉยว่า “ไม่มีต่อจากนั้นแล้ว”

ทันใดนั้นสมองอันน้อยนิดของฉินหรานเฟิงก็เกิดเครื่องหมายคำถามผุดขึ้นมาอีกมากมาย “???”

ไม่มีต่อจากนั้น

นี่คือทั้งหมดเหรอ

ทำไมคนอย่างเขาถึงมีคำถามมากมายขนาดนี้เนี่ย

ฉินหรานเฟิงเซ้าซี้ถามเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างไม่ลดละ แต่ดวงตาของเยี่ยซือเจวี๋ยเอาแต่จ้องหน้าจอมือถือ แทบไม่สนใจเขาเลย

ฉินหรานเฟิงถามอย่างไม่พอใจว่า “นายกำลังทำอะไรกันแน่ หาคู่ออนไลน์หรือไง”

แต่เขามีเครื่องจับสัญญาณชีพของทั้งสี่คนอยู่ สัญญาณชีพของพวกเขายังคงมีอยู่......

นี่มันทำให้จับต้นชนปลายไม่ถูกเลยจริงๆ

เยี่ยซือเจวี๋ยอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลขึ้นมาอีกครั้ง จู่ๆเขาก็พูดขึ้นมาว่า “ไปเถอะ ไปเดินเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อย ไม่ได้เดินเที่ยวในยุโรปมานานแล้ว”

หลัวอี้เข้าใจทันที เยี่ยซือเจวี๋ยต้องการจะใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ ล่อให้คนที่อยู่เบื้องหลังออกมา

หลัวอี้ขมวดคิ้วพูดว่า “ถ้างั้นฉันของไปเตรียมการก่อน......นายอย่าเพิ่งใจร้อน รอเฮ่าเซวียนกลับมาก่อน เขาตรวจสอบจนเจอเบาะแสบางอย่าง ฉันคิดว่าไม่ช้าก็คงจะกลับมาแล้ว”

เยี่ยซือเจวี๋ยไม่พูดจา

เขาไม่ใช่คนที่ไม่มีความอดทน แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อประสบพบเจอกับเรื่องของมู่ซย่า แนวป้องกันที่อยู่ในใจของเขาก็เริ่มยอมรับต่อความท้าทายที่เกิดขึ้น

ทันใดนั้นเยี่ยซือเจวี๋ยก็นึกถึงคำพูดที่หลัวอี้เคยพูดไว้ว่า “นายชอบเธอเข้าแล้ว”