“จุ๊จุ๊......” หลัวอี้ส่ายหน้าไปมา คนอย่างเยี่ยซือเจวี๋ยซึ่งสามารถหยั่งลึกถึงความคิดในใจคนอื่นได้ สำหรับการเป็นเจ้านายแล้ว เป็นสิ่งที่น่ากลัวมากจริงๆ
ดีที่เขาไม่ได้เป็นทั้งลูกน้องและคู่แข่งของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงจะถูกแทะจนเหลือแต่กระดูกอีกทั้งยังต้องคอยนับเงินให้อีกฝ่ายอีกด้วย
แผนสูง แผนสูงจริงๆ
รอจนกระทั่งทุกคนที่มาร่วมประชุมเซ็นสัญญาสามปีโดยที่ไม่สามารถลาออกได้เสร็จแล้ว ต่างก็แยกย้ายกันไป ฉินหรานเฟิงก็ยังคงไม่ได้สติกลับมา ใช้สายตาที่ราวกับมองเทพเจ้ามองไปยังเยี่ยซือเจวี๋ย
หลัวอี้หัวเราะเสียงต่ำ ดันแว่นตาทีหนึ่ง ตบที่ไหล่ของฉินหรานเฟิงเบาๆก่อนจะพูดว่า “ทำไม วิญญาณยังไม่เข้าร่างหรือไง”
ฉินหรานเฟิงที่ถูกตบไหล่ได้สติกลับมาทันที รีบคว้าแขนเสื้อของเยี่ยซือเจวี๋ยเอาไว้และถามว่า “ลูกพี่ นายทำได้ยังไงกันเนี่ย”
เยี่ยซือเจวี๋ยกวาดตามองฉินหรานเฟิงอย่างสบายๆและพูดว่า “หาความต้องการของพวกเขาให้เจอ เติมเต็มความต้องการของพวกเขา”
ฉินหรานเฟิงฟังอย่างตั้งใจ พลางยื่นมือไปคว้าสมุดและปากกาบนโต๊ะประชุมขึ้นมาเตรียมจะจดบันทึก
แต่เยี่ยซือเจวี๋ยกลับไม่พูดอะไรต่ออีก
ฉินหรานเฟิงเอียงศีรษะ ถามว่า “จากนั้นล่ะ”
เยี่ยซือเจวี๋ยเอามือถือขึ้นมาส่งข้อความให้ใครก็ไม่รู้ดูยุ่งมาก พลางพูดเสียงเรียบเฉยว่า “ไม่มีต่อจากนั้นแล้ว”
ทันใดนั้นสมองอันน้อยนิดของฉินหรานเฟิงก็เกิดเครื่องหมายคำถามผุดขึ้นมาอีกมากมาย “???”
ไม่มีต่อจากนั้น
นี่คือทั้งหมดเหรอ
ทำไมคนอย่างเขาถึงมีคำถามมากมายขนาดนี้เนี่ย
ฉินหรานเฟิงเซ้าซี้ถามเยี่ยซือเจวี๋ยอย่างไม่ลดละ แต่ดวงตาของเยี่ยซือเจวี๋ยเอาแต่จ้องหน้าจอมือถือ แทบไม่สนใจเขาเลย
ฉินหรานเฟิงถามอย่างไม่พอใจว่า “นายกำลังทำอะไรกันแน่ หาคู่ออนไลน์หรือไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...