ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 333

มู่ซย่าไม่รู้ว่าควรจะกล่าวอะไรดี เธอชะงักไปชั่วขณะจากนั้นเอ่ยถาม “เธอชื่ออะไร?”

“เจียงซีค่ะ”

มู่ซย่าพยักหน้า “งั้นฉันจะเรียกเธอว่าซีซีก็แล้วกันนะ ซีซี เธอไม่ต้องคิดอะไรมาก เพียงแค่รักษาอาการบาดเจ็บให้ดีก็พอ ฉันจะให้คนไปตามหาเสี่ยวเป่ย บางทีเขาอาจจะยังมีชีวิตอยู่”

เมื่อได้ยินมู่ซย่ากล่าวเช่นนี้ นัยน์ตาของเจียงซีพลันปรากฏแสงประกาย

ทันใดนั้นหลิ่วเยี่ยพลันเคาะประตูและเข้ามาด้านใน

“คุณหนูใหญ่คะ คุณท่านกำลังตามหาคุณหนูอยู่ค่ะ”

“ฉันเข้าใจแล้ว” มู่ซย่าลุกขึ้นยืนจากนั้นเอ่ยกำชับ “ดูแลเธอให้ดีนะคะ”

“วางใจได้เลยค่ะคุณหนู น้าจะดูแลคุณผู้หญิงคนนี้ให้ดีเลยค่ะ”

มู่ซย่าพยักหน้าและก้าวเท้าเดินจากไป

ภายในห้องโถงใหญ่ ซือถูไห่กำลังตามหาเธอ

ทันทีที่มู่ซย่าเดินเข้าไปหา ซือถูไห่ขมวดคิ้วแน่นและกล่าวตำหนิ “พ่อตามหาลูกอยู่ตั้งนาน ลูกไปไหนมา?”

มู่ซย่าหลบสายตา จากนั้นแสดงท่าทีน้อยเนื้อต่ำใจและเอ่ย “หนูไปจุดธูปให้น้องที่สวนด้านหลังบ้านมาค่ะ”

เมื่อเธอตอบเช่นนี้ ซือถูไห่ก็ไม่อาจพูดอะไรได้อีก เขากล่าวเพียงว่า “คุณย่าของหนูตื่นแล้ว ตลอดทั้งวันยังไม่ได้กินอะไรเลย คนรับใช้นำอาหารขึ้นไปให้ หล่อนก็ไม่ยอมกิน หนูทำเกี๊ยวให้หล่อนสักหน่อยเถอะ พ่อคิดว่าหล่อนน่ะชอบกินเกี๊ยวของหนูมาก”

ท่าทีของมู่ซย่านั้นตอบตกลงอย่างง่ายดาย เธอเอ่ย “คุณย่าชอบกินก็ดีแล้วค่ะ หนูจะไปทำให้เธอเดี๋ยวนี้เลย”

เมื่อเอ่ยจบ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะเร่งฝีเท้าเดินไปยังห้องครัว

ผ่านกระจกสะท้อน เธอเห็นรอยยิ้มที่พึงพอใจของซือถูไห่

ริมฝีปากของเธอโค้งงอรอยยิ้มเยือกเย็นและก้าวเท้าเข้าไปภายในห้องครัว

มีพ่อครัวหลายคนยืนอยู่ภายในห้องครัว อาจจะเป็นเพราะว่าได้รับแจ้งล่วงหน้า ทุกคนต่างยืนคอยอยู่ด้านข้าง

มู่ซย่ากล่าว “ฉันทำคนเดียวได้ พวกคุณออกไปเถอะ”