ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 334

ซือถูไห่จ้องมองมู่ซย่าด้วยท่าทางปลอบโยน เอ่ยกับยายเฒ่า “แม่ แม่น่ะป่วย กินอะไรก็ไม่ถูกปากหรอก แต่แม่ก็กินสักหน่อยเถอะ...”

ภายใต้คำพูดปลอบโยนของซือถูไห่ ยายเฒ่ากินเกี๊ยวอีกสองสามชิ้น แต่ทว่าเมื่อกินชิ้นที่สี่เธอนั้นกลับไม่อยากกินอีกต่อไป เธอเอ่ย “ฉันไม่กินแล้ว”

ซือถูไห่ถอนหายใจจากนั้นโบกมือเป็นสัญญาณให้มู่ซย่าออกไป

มู่ซย่าตอบรับ‘ค่ะ’และหันหลังเดินออกจากประตู

ริมฝีปากโค้งงอของเธอนั้นไม่มีใครสังเกตเห็น

แน่นอนว่ามันไม่อร่อย

ตอนที่อยู่ที่ชนบทนั้นเธอทำเพื่อเป็นอาหารของวันรุ่งขึ้น ตอนนี้เธอไม่ได้ต้องการกินมันอีกแล้ว ทำไมเธอจะต้องทำให้รสชาติอร่อยด้วยล่ะ?

เธอไม่ได้มาเป็นแม่ครัวให้ยายเฒ่านั่นเสียหน่อย!

เพียงแค่ซือถูไห่นั้นไม่ได้สงสัยในตัวเธอ

อย่างไรเสีย เธอก็ยังเป็นลูกสาวที่มีความประพฤติดี ว่านอนสอนง่าย อีกทั้งยังกตัญญู เธอจะไปมีเจนตาร้ายได้อย่างไร?

นอกเสียจากเยี่ยซือเจวี๋ย ตลอดทั้งชีวิตนี้เธอไม่ต้องการทำเกี๊ยวให้คนอื่นแล้ว

เดี๋ยวก่อน ทำไมเธอนึกถึงเยี่ยซือเจวี๋ยอีกแล้วล่ะ?

มู่ซย่าส่ายศีรษะ สลัดความคิดเกี่ยวกับเยี่ยซือเจวี๋ยทิ้งไป จากนั้นกลับไปยังห้องของตนเองเพื่อเตรียมการสำหรับเรื่องของโต้วจื่อ

ในเมื่อยืนยันได้แล้วว่าซือถูไห่คือศัตรูของเธอ เช่นนั้น เธอไม่จำเป็นต้องประวิงเวลาอีกต่อไปแล้ว

เรื่องนี้ยิ่งจัดการเสร็จเร็วเท่าไรก็ยิ่งดี การแสร้งทำตัวเป็นแกะน้อย เธอเสแสร้งมามากพอแล้ว

.........

อีกด้านหนึ่ง สำนักงานขายอสังหาริมทรัพย์ซีกโลกตะวันตก

นี่เป็นสำนักงานขายแห่งเดียวในยุโรปที่ขายเฉพาะบ้านสุดหรูและบ้านชั้นนำ การทำธุรกรรมด้านอสังหาริมทรัพย์ที่หรูหราและไฮโซภายในยุโรปทั้งหมดจะต้องมาดำเนินการที่นี่

ในเมื่อต้องการชอปปิ้ง แน่นอนว่าคำพูดที่ต้องการชอปปิ้งนั้นต้องเหมาะสมกับการชอปปิ้งของเขา ผู้ชายที่ซ่อนตัวอยู่ภายในความมืดจะไม่มีทางสงสัยจุดประสงค์ในการ‘ชอปปิ้ง’ของเขา