ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 341

เจอโรถามขึ้นอย่างประหลาดใจว่า “ทำไมคุณถึงคิดว่าเป็นกับดัก เป็นกับดักจริงอย่างนั้นเหรอ คุณแน่ใจนะ”

ชายหนุ่มพูดอย่างเอือมระอาว่า “ถ้าไม่เชื่อ นายก็ให้รถหัวลากกลับไปดูซิ”

เจอโรทำตามที่เขาบอก สั่งการให้รถหัวลากขับต่อไปยังสถานที่เป้าหมายต่อ

ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงระเบิดดัง “ปัง” สนั่นหวั่นไหวไปหมด รถหัวลากถูกระเบิดกระจุยเป็นสองส่วนทันที รถลากเกิดไฟลุกท่วมขนาดใหญ่

หลังจากที่ไฟไหม้ลุกลามออกไป ถนนหลังจากจุดที่เกิดไฟไหม้ก็ระเบิดตามขึ้นมาติดๆ

“ตูมตูมตูม” เสียงระเบิดที่ดังสนั่นหวั่นไหวทำให้เจอโรรู้สึกมึนงงอยู่บ้าง เขาสามารถรับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนของพื้นดิน แม้ว่ารถของพวกเขาจะมีช่วงล่างที่ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดไม่มีใครสามารถเทียบได้ แต่ก็ยังรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงที่เกิดขึ้น

หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาที เจอโรจึงค่อยๆได้สติกลับมา มือกำไม้กางเขนที่แขวนอยู่ตรงหน้าอก “พระเจ้าคุ้มครอง......”

พวกเขาหนีรอดจากเคราะห์ร้ายได้

......

เยี่ยซือเจวี๋ยมองรถลากที่ถูกระเบิดจากบนบ้านที่บนภูเขา หรี่ตาลงด้วยความเย็นชา “เขารู้แล้ว”

ฉินหรานเฟิงโมโหจนควันออกหู “เจ้านี่มันเอาเครื่องสแกนระเบิดมาด้วยหรือไง ถึงได้รู้ว่าเราวางกับดักเอาไว้ ยังจงใจเสียสละรถของพวกมันคันหนึ่งระเบิดให้พวกเราดูอีก”

วินาทีต่อมา เสียงของหลัวอี้ก็ดังขึ้นมาจากลำโพง “ทำยังไงดี อาเยี่ย จะให้ตามไปไหม”

“ไม่ต้อง” เยี่ยซือเจวี๋ยมองดูขบวนรถที่แล่นไปไกลแล้ว พูดเสียงเย็นว่า “ตามไม่ทันแล้ว”

ในเมื่ออีกฝ่ายรู้ตัวแล้ว และยังอยู่ในถิ่นของพวกเขาด้วย ย่อมต้องตามไม่ทันแน่

แม้จะตามไป โอกาสที่จะชนะก็ลดลงไปถึงร้อยละห้าสิบ

หากต้องไปเสี่ยงอันตราย ไม่สู้ปล่อยมันไปก่อน

เขาไม่เหมือนกับเจ้านั่น ไม่มีทางจะใช้ชีวิตของคนของตัวเองไปเสี่ยงอันตรายแน่

ในขณะที่ฉินหรานเฟิงยังคงด่าอย่างไม่พอใจ ทางบันไดก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นฟังดูเร่งรีบมาก

“ผมพอใจบ้านหลังนี้มาก ผมจะซื้อ สัญญาล่ะ”

คำพูดประโยคเดียวของเยี่ยซือเจวี๋ยทำให้ผู้จัดการฝ่ายขายละทิ้งความตื่นเต้นและความกลัวไปทันที

ช่างมันว่าใครจะเป็นคนทำให้เกิดการระเบิด ในเมื่อคนที่ถูกระเบิดไม่ใช่เขาก็พอ ขายบ้านต่างหากที่เป็นเรื่องใหญ่

บ้านหรูไม่เหมือนกับบ้านทั่วๆไป การที่จะขายบ้านหรูได้ต้องอาศัยโชคด้วย

เขานึกถึงคำพูดประโยคหนึ่งของคนจีนขึ้นมา เฝ้าคอยมองหาร้อยหนกลางฝูงชน บัดดลได้พบเขาใต้แสงเทียนริบหรี่

ลูกค้าที่โชคชะตานำพามาพบอาจอยู่ไกลสุดขอบฟ้า แต่เขานั้นใกล้แค่เอื้อมมือ

ผู้จัดการฝ่ายขายไม่สนใจเรื่องระเบิดอีกต่อไปแล้ว รีบหยิบเอาเอกสารสัญญาออกมาจากกระเป๋าเอกสารที่พกติดตัวอยู่ตลอดออกมา ถ้าเป็นการขายบ้านทั่วไป พวกผู้จัดการฝ่ายขายคงไม่มีทางพกสัญญาติดตัวไว้ตลอดเวลา แต่การขายบ้านหรูนั้นไม่เหมือนกัน เศรษฐีเหล่านี้นิสัยประหลาดมาก ไม่แน่ว่าอาจจะตกลงซื้อในวินาทีต่อไปเลยก็ได้

นี่ไง พกเอาไว้น่ะถูกต้องแล้ว

ผู้จัดการฝ่ายขายล้วงเอาสัญญาและปากกาออกมาด้วยสีหน้าตื่นเต้น ยื่นให้เยี่ยซือเจวี๋ยเซ็นชื่อ