“กู้หว่านหว่านงั้นเหรอ…” ผู้อำนวยการเคยได้ยินชื่อนี้ เธอเป็นนักเรียนอันดับหนึ่งของการสอบเข้ามหาวิทยาลัยในเมืองไห่และเป็นอันดับหนึ่งของการคัดเลือกนักเรียนในมหาวิทยาลันจิงตูครั้งนี้ด้วย
เขาเงียบไปสองวินาทีแล้วกล่าวขึ้น “แต่เธอเป็นนักเรียนที่จบการศึกษาแล้ว ถ้าจะย้ายไปห้องปรับพื้นฐานของคุณแบบนี้ก็ต้องดูว่าเธอจะยอมไหม”
โอวหยางโม่ตอบ “ไม่ต้องกังวลครับ เดี๋ยวผมจะไปหาเธอเอง”
“โอเค!” ผู้อำนวยการตกลงเสียงชัด “งั้นก็ตามนี้นะ ผมคนหนึ่ง คุณคนหนึ่ง แฟร์ๆ”
โอวหยางโม่พบว่าตนกับผู้อำนวยการไม่ใช่คนประเภทเดียวกันเลย เขาจึงลุกขึ้นกล่าวลา “ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ คุณยุ่งอยู่ไปทำธุระต่อเถอะ”
“ผมไม่ยุ่งหรอก คุณต่างหากเดี๋ยวผมไปส่ง…”
“ไม่เป็นไรครับ” โอวหยางโม่ปฏิเสธทันที พร้อมกับก้าวเดินออกจากห้องผู้อำนวยการไป
ผู้อำนวยการถอนหายใจยาวเหยียดแล้วปล่อยตัวนั่งลงบนเก้าอี้ด้วยความเหนื่อยใจ
เป็นผู้อำนวยการนี่มันเหนื่อยจริงๆ หากไม่ใช่ว่าพวกศาตราจารย์เร่งเร้าให้เขาสร้างตึกวิจัยใหม่แล้วทุนจากกระทรวงศึกษาก็ไม่พอล่ะก็ เขาก็ไม่อยากทำลายคุณสมบัติในการคัดเลือกนักเรียนของโอวหยางโม่หรอก
ยิ่งกว่านั้นโอวหยางโม่ก็คือนักเรียนใหม่ของมหาวิทยาลัยจิงตู
ขอเพียงแค่เด็กที่เยี่ยซือเจวี๋ยแนะนำมาจะสามารถผ่านการสอบประจำเดือนครั้งแรกก็พอ
พระเจ้าอวยพรด้วยๆ…
ณ คฤหาสน์ซือถู
มู่ซย่าจุดเทียนหอมช่วยในการนอนหลับ ทำให้เธอหลับสบายได้สักที ทว่าช่วงที่เธอกำลังหลับสบายนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างรีบร้อนปลุกให้เธอตื่น
“ใครเนี่ย?” มู่ซย่าตื่นขึ้นมานั่งตัวตรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...