มู่ซย่าพิงพนักเก้าอี้แล้วมองกู้หว่านหว่านอย่างเงียบๆ ด้วยสีหน้าที่ยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม
เธอเอ่ยอย่างเย็นชา “เรื่องนี้ฉันไม่ได้ผิดอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ฉันแค่ต้องการคำขอโทษเพียงคำเดียวเท่านั้น รบกวนถามเพื่อนร่วมชั้นกู้หว่านหว่านหน่อยว่า ฉันทำเกินไปตรงไหน? อีกอย่าง เรื่องนี้ก็ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยไม่ใช่เหรอ? อาจารย์โอวหยางยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ตอนนี้เธอกลับมาออกตัวแทน มันดูไม่เหมาะเท่าไหร่หรอกมั้ง? แล้วอีกอย่าง ฉันแค่บอกให้เขาพูดคำขอโทษเท่านั้น ทำอย่างกับว่าฉันจะให้เขาคุกเข่าต่อหน้าฉันอย่างงั้นเลย…..”
ฟางอี้หังหักนิ้วตัวเองแล้วกล่าวว่า “ถูกต้อง! ถึงตาเธอพูดแล้วเหรอ?”
กู้หว่านหว่านหน้าแดงทันที
“นี่พวกเธอ…..”
“พอได้แล้ว!” โอวหยางโม่หน้าบึ้งแล้วกล่าวว่า “กู้หว่านหว่าน เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ นั่งลงก่อนเถอะ”
กู้หว่านหว่านหน้าเขียวแดงสลับกันไป หล่อนกัดฟันแล้วนั่งลงด้วยความไม่พอใจ
โอวหยางโม่สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดกับมู่ซย่า “นักศึกษามู่ซย่า เรื่องเมื่อกี้ เป็นเพราะผมไม่ถามถูกผิดแต่กลับโทษคุณ มันเป็นความผิดของผมเอง ผมขอโทษด้วยนะครับ”
มู่ซย่ายักคิ้วแล้วกล่าวว่า “ฉันรับคำขอโทษจากคุณค่ะ ตอนนี้คุณเข้าประเด็นสำคัญได้เลย”
สีหน้าโอวหยางโม่ดูหม่นหมอง การที่ถูกคนอื่นควบคุมมันเป็นอะไรที่รู้สึกอึดอัดซะจริงๆ เขาสูดหายใจลึกหลายครั้ง ถึงปรับอารมณ์ของตัวเองให้กลับมาสงบลงได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...