มู่ซย่าพิงพนักเก้าอี้แล้วมองกู้หว่านหว่านอย่างเงียบๆ ด้วยสีหน้าที่ยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม
เธอเอ่ยอย่างเย็นชา “เรื่องนี้ฉันไม่ได้ผิดอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ฉันแค่ต้องการคำขอโทษเพียงคำเดียวเท่านั้น รบกวนถามเพื่อนร่วมชั้นกู้หว่านหว่านหน่อยว่า ฉันทำเกินไปตรงไหน? อีกอย่าง เรื่องนี้ก็ไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยไม่ใช่เหรอ? อาจารย์โอวหยางยังไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ตอนนี้เธอกลับมาออกตัวแทน มันดูไม่เหมาะเท่าไหร่หรอกมั้ง? แล้วอีกอย่าง ฉันแค่บอกให้เขาพูดคำขอโทษเท่านั้น ทำอย่างกับว่าฉันจะให้เขาคุกเข่าต่อหน้าฉันอย่างงั้นเลย…..”
ฟางอี้หังหักนิ้วตัวเองแล้วกล่าวว่า “ถูกต้อง! ถึงตาเธอพูดแล้วเหรอ?”
กู้หว่านหว่านหน้าแดงทันที
“นี่พวกเธอ…..”
“พอได้แล้ว!” โอวหยางโม่หน้าบึ้งแล้วกล่าวว่า “กู้หว่านหว่าน เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคุณ นั่งลงก่อนเถอะ”
กู้หว่านหว่านหน้าเขียวแดงสลับกันไป หล่อนกัดฟันแล้วนั่งลงด้วยความไม่พอใจ
โอวหยางโม่สูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดกับมู่ซย่า “นักศึกษามู่ซย่า เรื่องเมื่อกี้ เป็นเพราะผมไม่ถามถูกผิดแต่กลับโทษคุณ มันเป็นความผิดของผมเอง ผมขอโทษด้วยนะครับ”
มู่ซย่ายักคิ้วแล้วกล่าวว่า “ฉันรับคำขอโทษจากคุณค่ะ ตอนนี้คุณเข้าประเด็นสำคัญได้เลย”
สีหน้าโอวหยางโม่ดูหม่นหมอง การที่ถูกคนอื่นควบคุมมันเป็นอะไรที่รู้สึกอึดอัดซะจริงๆ เขาสูดหายใจลึกหลายครั้ง ถึงปรับอารมณ์ของตัวเองให้กลับมาสงบลงได้
โอวหยางโม่ถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “ในเมื่อไม่มีใครอาสาสมัคร งั้นก็มาตัดสินด้วยการจับฉลากดีกว่า นอกจากนักศึกษากู้หว่านหว่านที่ไม่ต้องจับ ทุกคนจะต้องขึ้นมาจับฉลากกันหมด”
โอวหยางโม่ฉีกกระดาษมาหลายๆแผ่น แล้ววาดดาวห้าแฉกลงในกระดาษแค่แผ่นเดียว
พอทำเสร็จเรียบร้อย เขาก็เอ่ยว่า “คนที่จับฉลากรูปดาวห้าแฉกได้จะต้องขึ้นไปแสดง คงไม่มีใครมีความคิดเห็นอะไรหรอกใช่ไหม?”
นักศึกษาทุกคนส่ายหัวพร้อมกัน ในห้องมีนักศึกษาทั้งหมดสี่สิบสี่คน ตัดกู้หว่านหว่านออกคนหนึ่ง โอกาสที่จะจับฉลากได้ก็หนึ่งในสี่สิบสามคน พวกเขายังถือว่าพอรับได้จากนั้นนักศึกษาทุกคนก็ต่อแถวกันขึ้นไปจับฉลากหน้าชั้นเรียน และยังต้องเปิดกระดาษออกมาดูต่อหน้าโอวหยางโม่อีกด้วย พอถึงคิวของมู่ซย่า โอวหยางโม่ก็จงใจเอากระดาษไว้ด้านบน กระดาษถูกขอบไม้ของโพเดียมบังไว้ มู่ซย่าเลยไม่ทันได้สังเกตเห็นการกระทำเช่นนั้น เธอหยิบแผ่นที่ใกล้มือเธอที่สุดขึ้นมาหนึ่งแผ่น จากนั้นก็เปิดกระดาษออก--

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
ทำไมอ่านไม่ได้อีกแล้วเหรียญก็ปรับขึ้นเรื่อยๆ ยังไม่อยากจะให้อ่านอีกโอ้ย...
ปลดล็อคๆๆๆๆๆ...
ปลดล็อคให้อ่านหน่อยคะ...
I'm dying to read it....
ทำไมเรื่องอื่นปลดล็อคได้ทำไมเรื่องนี้ทำไม่ได้โอ้ย...
อ่านไม่ได้ต้องทำยังไงทำไมเป็นแบบนี้อีกแล้ว...
There's always a problem when adding coins. I have to wait for something or other before I can read it....
Can't read anymore. I've added coins but still can't read....
ปลดล็อคไม่ได้อีกแล้ว...
เติมเหรียญก็เติมแต่เสือกอ่านไม่ได้ แล้วมึงจะล็อคทำไมห่าอะไรกูเสียตังนะนิ....