ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 411

ฝ่ายตรงข้ามสวมชุดเดรสสวยๆ ชายกระโปรงพริ้วไหวไปตามลม ราวกับดอกบัวที่กำลังเบ่งบาน แต่เมื่อดูจากลักษณะท่าทางแล้ว ต้องเป็นกู้หว่านหว่านแน่นอน มู่ซย่าจงใจที่จะไม่มองหล่อนแล้วเดินเข้าหอพักไป จากนั้นกู้หว่านๆก็รีบก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ยื่นมือออกมาขวางทางเดินของเธอ

มู่ซย่ามองกู้หว่านหว่านแล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า “เธอคิดจะทำอะไรอีก?”

ความเย็นชาและความรำคาญของมู่ซย่าทำให้กู้หว่านหว่านรู้สึกหงุดหงิด หล่อนกัดกรามตัวเอง แล้วหยิบโทรศัพท์ที่เตรียมจะบันทึกเสียงตอนแรกออกมาจากกระเป๋า แล้วพูดคำหยาบออกมา--

“มู่ซย่า บางครั้งฉันก็นับถือในความหน้าด้านของเธอจริงๆ ตอนนี้เธอมาแสร้งทำเป็นสูงส่งกับฉัน แสร้งทำเพื่อจะให้ใครเห็นงั้นเหรอ? คบกับเยี่ยซือเจวี๋ยยังไม่พอ ยังไปคบกับจวินเฮ่าเซวียนอีก แล้วตอนนี้ยังมีประธานนักศึกษาอีกคน เธอต้องมีกำลังมากแค่ไหนถึงจะเลี้ยงปลาจำนวนมากในเวลาเดียวกันได้? คนอื่นเขาเป็นทะเล เธอเป็นมหาสมุทรงั้นเหรอ ทำไม เธอยังอยากจะรวบครอบคลุมผู้ชายทุกคนในโลกอีกด้วยงั้นเหรอ?”

กู้หว่านหว่านพูดจบ ก็รอให้มู่ซย่าโมโหเนื่องจากความละอายและขุ่นเคือง แต่เมื่อหล่อนเงยหน้าขึ้นมาดู กลับเห็นว่ามู่ซย่ายังคงอยู่ในอารมณ์เงียบกริบเช่นเดิม กู้หว่านหว่านแยกริมฝีปากเล็กน้อยด้วยความตะลึง เป็นไรได้ไง? ทำไมมู่ซย่าไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยทั้งนั้น?

ได้ยินน้ำเสียงที่นิ่งสงบของมู่ซย่าเอ่ยปากกล่าวว่า “เธอพูดจบแล้วใช่ไหม? ถ้าพูดจบแล้วงั้นฉันเข้าไปแล้วนะ”

พอมู่ซย่าพูดจบ ก็ไม่ได้เสียเวลากับกู้หว่านหว่านอะไรอีก จากนั้นก็ก้าวขาเดินเข้าไปข้างใน

ระหว่างที่เธอกำลังเดินเข้าหอพักหญิง ก็ได้ยินเสียงกระฟัดกระเฟียดดังขึ้นจากด้านหลัง “มู่ซย่า! สักวันหนึ่งฉันจะเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเธอให้ได้!”