มู่ซย่าไม่ได้บอกไปตรงๆ เธอตอบกลับลูกน้องพลางกล่าวว่า “สุนัขจิ้งจอกวางกับดักไว้ แต่เหยื่อไม่ติดกับ นายลองเดาดูซิว่ามันจะรู้สึกยังไง?”
จวินหรงเซวียนถามต่อ “ยังไงเหรอ?”
“มันก็จะรู้สึกอับอายจนโกรธ แล้วสูญเสียสติปัญญาไปน่ะสิ และแล้วพวกเราก็จะสามารถใช้วิธีย่องจากข้างหลังจับหางของสุนัขจิ้งจอกนั้นในโอกาสนี้ได้”
จวินหรงเซวียนเห็นด้วย และไม่ได้ถามต่อว่าเป็นฝีมือใคร เพราะเขาเชื่อว่ามู่ซย่าต้องจับเจ้านั่นได้แน่นอน
แม้ฟางอีหังที่อยู่ข้างๆ จะไม่เข้าใจว่าพวกเขาพูดอะไรกันอยู่ แต่ก็มองมู่ซย่าด้วยแววตาเคารพนับถือออกมาด้วยเช่นกัน
“พี่ใหญ่ก็คือพี่ใหญ่ แค่พูดยังต่างจากคนอื่นเลย”
มู่ซย่าไม่ตอบอะไร เพียงแค่ยิ้ม เธอไม่ได้ตั้งใจก็พูดอ้อมไปอ้อมมาอย่างนี้หรอก แต่กลัวว่าในห้องนี้จะมีคนของหลังฉิงอยู่อีก ถ้าหากได้ยินบทสนทนาของพวกเขาแล้วจะไม่ดี ดังนั้นนางจึงพูดอ้อมๆ กันไว้
อีกทางหนึ่ง หลัวฉิงออกจากห้องไปหามุมที่ไม่มีคน จากนั้นก็โทรหาเบอร์ที่อยู่ในเว็บบอร์ด
โทรไปสายแรกอีกฝ่ายตัดสายทันที กระทั่งหลัวฉิงโทรไปอีกครั้งอีกฝ่ายถึงรับ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่เป็นมิตร “ฮัลโหล?”
หลัวฉิงรีบกล่าว “ฉันเป็นลูกค้าของพวกคุณ ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับงานที่สั่งไปเมื่อคืนเหรอคะ? บอกแล้วว่าให้จัดการทั้งสามคนซะ แต่ผลเป็นยังไง? กลับมาสมประกอบทั้งสามคนไม่พอ ผู้หญิงคนนั้นยังไม่มีแผลเลยสักนิด นี่พวกคุณทำงานกันยังไงเนี่ย?!”
“เป็นคุณนี่เอง” จู่ๆ อีกฝ่ายก็นึกขึ้นได้ จากนั้นก็กล่าวด้วยความโกรธ “ผมขอเตือนอะไรคุณให้ เงินน่ะเดี๋ยวพวกผมจะโอนคืนให้ แต่คุณอย่าโทรหาพวกผมอีกเลย!”
อีกฝ่ายพูดจบก็ตัดสายทันที
หลัวฉิงไม่คาดคิดเลยว่าคนพวกนั้นจะมีท่าทีแบบนี้ ขณะที่เธอกำลังจะโทรไปอีกครั้งก็ได้รับข้อความโอนเงินคืนจากอีกฝ่ายทันที พวกเขาคืนเงินให้เธอเต็มจำนวนไม่ขาดไม่เกิน
หลัวฉิงหงุดหงิดจนกระทืบเท้าไปสองสามที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...
รอคะ จะมาต่อไหมหรือหาอ่านได้ที่ไหนอีกไหมคะ...
ช่วยอาซีด้วย🥺🥺...
ฉินหรานเฟิน ไม่ใช่เอ็ง 55/5/...
ชอบเธอเข้าแล้ววว...
บ้านซือถูนี่เลวในกระดูกจริงๆ...
❤️❤️❤️...