ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 445

ทุกคนหันกลับไปมองตามสัญชาตญาณ ก็เห็นโอวหยางโม่ที่กำลังเดินเข้ามาทางนี้ด้วยสีหน้าดำทะมึน

ทุกคนตกใจจนรีบกลับที่นั่ง มีเพียงกู้หว่านหว่านเท่านั้นที่หันไปมอง จากนั้นก็หยิบข้อสอบกับเฉลยเดินไปหาโอวหยางโม่

“อาจารย์โอวหยางคะ พวกเรากำลังถกกันเรื่องโจทย์อยู่ค่ะ คุณช่วยดูให้พวกเราหน่อยได้ไหมคะ คำตอบของข้อสุดท้ายตรงนี้คือเท่าไรเหรอคะ? ”

เมื่อโอวหยางโม่ได้ยินว่าทุกคนแค่กำลังถกกันเรื่องโจทย์ สีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายลงเล็กน้อย

เขาคิดว่าตนเองก็เป็นอาจารย์ที่ค่อนข้างมีความคิดก้าวหน้าคนหนึ่งเหมือนกันนะ พวกนักเรียนถกกันเรื่องโจทย์อย่างดุเดือดขนาดนี้ นี่เป็นเรื่องที่ดีเลย

ความโกรธของโอวหยางโม่หายไปอย่างรวดเร็ว ไม่ได้ซักถามถึงการเอะอะโวยวายเมื่อสักครู่นี้อีก เขายื่นมือออกไปรับโจทย์มาจากกู้หว่านหว่าน

เมื่อเขาอ่านโจทย์อย่างละเอียดแล้ว เขาก็พบว่าความซับซ้อนและความยากของโจทย์ข้อนี้อยู่ในระดับที่สูงมากๆ หลังจากที่เอ่ยออกไปว่า “รอเดี๋ยว” เขาก็ถือโจทย์เดินไปหน้ากระดานดำ และใช้ชอล์กเขียนขั้นตอนการแก้โจทย์ของตัวเองลงไปบนกระดานดำ

ผ่านไปประมาณสิบกว่านาที ในที่สุดโอวหยางโม่ก็แก้โจทย์ออกมาได้แล้ว

เขาใช้ชอล์กเขียนคำตอบว่า “1”

กู้หว่านหว่านเบิกตากว้างขึ้นมาทันที

นึกไม่ถึงเลยว่าคำตอบจะคือ 1 จริงๆ ไม่ใช่ “0.618” อย่างที่เขียนไว้ในเฉลยชุดนั้น นี่หมายความว่ามู่ซย่าทำถูก และเฉลยมันผิดจริงๆ!

ชั่วขณะหนึ่ง กู้หว่านหว่านรู้สึกว่ามีอะไรดัง “วิ๊งวิ๊ง” อยู่ข้างหูของเธอตลอดเวลา เสียงดังจนเธอเริ่มรู้สึกปวดหัว

เธอถึงกับรู้สึกว่าทุกคนกำลังแอบหัวเราะเยาะเธออยู่ หัวเราะเยาะที่เธอไปสงสัยในตัวมู่ซย่า

แต่เป็นไปได้ยังไงที่มู่ซย่าจะทำถูกจริงๆ?

เกลียด!

เกลียด!

ปากกาที่กู้หว่านหว่านถืออยู่ในมือแทงทะลุสมุดเลคเชอร์ที่วางอยู่บนโต๊ะดัง “ปึก”