ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 460

ขณะที่โอวหยางโม่กล่าว เขาเดินไปยังโพเดียมและกดเล่นคลิปวิดีโอเมื่อสักครู่นี้

หลัวฉิงที่กำลังนั่งอยู่ หล่อนรู้สึกกระวนกระวายใจทันทีที่ได้เห็นเยี่ยซือเจวี๋ย

หล่อนไม่ได้คาดหวังว่าเยี่ยซือเจวี๋ยนั้นจะปรากฏตัวออกมา หรือพูดได้ว่าหล่อนนั้นคาดไม่ถึงเลยว่าเยี่ยซือเจวี๋ยจะปรากฏตัวออกมาอย่างรวดเร็วเช่นนี้

เดิมทีหล่อนคิดว่ามู่ซย่านั้นจะไม่มีเวลาตอบโต้และตอบสนองอย่างแน่นอน ต่อให้มู่ซย่าจะสามารถตอบโต้ได้ก็ตาม แต่เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยมาถึง มู่ซย่าก็คงโดนไล่ออกจากโรงเรียนไปแล้ว

กู้หว่านหว่านที่กำลังนั่งเรียนอยู่ตรงบริเวณโต๊ะแถวที่สอง นิ้วมือทั้งสองข้างหล่อนกำลังกรีดและขูดหน้าโต๊ะด้วยความอิจฉาริษยา

นังมู่ซย่า นังแพศยา นอกจากพึ่งพาผู้ชายแล้วคนอย่างหล่อนจะสามารถทำอะไรได้อีก?

แต่ทว่าอารมณ์ของกู้หว่านหว่านก็สงบลงอย่างรวดเร็ว หลังจากคลิปวิดีโอที่โอวหยางโม่เปิดได้จบลง เยี่ยซือเจวี๋ยก็คงไม่สามารถช่วยเหลืออะไรมู่ซย่าได้ ไม่แน่ว่าเพราะคลิปวิดีโอนี้อาจจะทำให้เยี่ยซือเจวี๋ยได้รู้จักและประจักษ์ชัดต่อตัวตนของมู่ซย่า

ถ้าหากว่าเป็นแบบนั้นก็คงจะยอดเยี่ยมเลย!

อารมณ์ตื่นตระหนกของกู้หว่านหว่านพลันสงบลง ท้ายที่สุดจากความสงบก็พลันเปลี่ยนเป็นความตื่นเต้น

เธออดไม่ได้ที่จะหันศีรษะไปมองสีหน้าของมู่ซย่า แต่กลับเห็นว่าสีหน้าของมู่ซย่าก็ยังคงสงบนิ่ง ราวกับว่าไม่มีเรื่องอะไรทำให้จิตใจและอารมณ์ของหล่อนนั้นแปรปรวนได้

แต่มีเพียงมู่ซย่าเท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้หัวใจของเธอเต้นเร็วมากเพียงใด

ไม่ใช่เพราะความประหม่า แต่เป็นเพราะเรื่องเดียวเท่านั้น เธอได้เห็นเยี่ยซือเจวี๋ยที่หายหน้าหายตาไปเนิ่นนาน

มู่ซย่าอดไม่ได้ที่จะบีบฝ่ามือของตน เธอไม่ต้องการรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอ หรือพูดได้ว่าเธอกลัวเมื่อได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

ขณะนี้ ในที่สุดโอวหยางโม่ที่กำลังยืนอยู่บนโพเดียมก็ทำการเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์และทำการฉายภาพบนหน้าจอ คลิปวิดีโอก่อนหน้านี้ก็ได้เปิดฉายอีกครั้ง

กู้หว่านหว่านนั้นไม่ได้ดูคลิปวิดีโอเลย หลังจากละสายตาออกไปจากมู่ซย่า เธอก็จ้องมองเยี่ยซือเจวี๋ยอีกครั้ง

เธออยากรู้ว่าเมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยได้เห็นคลิปวิดีโอแล้วเขานั้นจะมีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างไร

เห็นเพียงแค่เยี่ยซือเจวี๋ยเหลือบสายตามอง จากนั้นเขาพ่นลมหายใจด้วยท่าทางและน้ำเสียงเย้ยหยัน “เฮอะ---”

กู้หว่านหว่านไม่เข้าใจ นี่หมายความว่าอย่างไร?

โอวหยางโม่ก็ไม่เข้าใจเช่นกัน เขาขมวดคิ้วแน่นและถาม “คุณเยี่ย คุณกำลังหมายความว่าอย่างไร?”