ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 462

ไม่ใช่ว่าจะเป็นลมตายไปหรอกนะ?

การจ้างวานฆาตกรรมเป็นอาชญากรรมที่ร้ายแรงกว่าการทะเลาะวิวาทมาก อย่างน้อยก็ถูกตัดสินจำคุก 3 ปี หรือหากรุนแรงมาก ก็อาจต้องโทษประหารเลยก็ได้ ขึ้นอยู่กับว่าทีมทนายจะเก่งแค่ไหน

ทว่าคนที่อยู่เบื้องหลังมู่ซย่า คือเยี่ยซือเจวี๋ย

เยี่ยซือเจวี๋ยออกหน้าเมื่อไหร่ เท่ากับโทษประหารหลัวฉิงทันที

แต่ถึงไม่ตาย ชีวิตของเธอก็จบลงแล้วเหมือนกัน

ท้ายที่สุด หลัวฉิงก็ถูกตำรวจสองคนหามออกไป

เสียงซุบซิบนินทาปะทุขึ้นหลังจากที่นักเรียนในห้องตกใจไปพักหนึ่ง

"จ้างวานฆาตกรรม! หลัวฉิงนี่น่ากลัวจริงๆ"

“ฉันสงสัยอย่างแรง ว่าเรื่องนี้หลัวฉิงต้องวางแผนมุ่งไปที่มู่ซย่าตั้งแต่แรกแน่ ไม่งั้นทำไมไม่พูดถึงจวินหรงเซวียนกับฟางอีหังเลย เอาแต่พูดถึงมู่ซย่า”

"นี่มันไม่ใช่คนแล้ว นี่มันสัตว์ประหลาดชัดๆ! ฉันดูคลิปที่ยังไม่ได้ตัดต่อแล้ว อันธพาลพวกนั้นมีมีดเชียวนะ ถ้ามู่ซย่าไม่มีศิลปะป้องกันตัวสักหน่อย เราอาจไม่จะไม่ได้เห็นเธอในวันนี้แล้วก็ได้"

"น่ากลัว น่ากลัวมาก! ว่าไปแล้วพวกเธอคิดว่า กู้หว่านหว่านจะมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ป๊ะ เพราะเมื่อกี้หล่อนยังช่วยหลัวฉิงพูดให้ไล่มู่ซย่าออกอยู่เลย..."

กู้หว่านหว่านได้ยินคำพูดพวกนั้นพอดี ใบหน้าของเธอจึงบูดบึ้งเหมือนเหยียบอุจจาระอย่างไรอย่างนั้น

เธอหันหน้าไปมองอย่างโกรธแค้น แต่กลับพบว่าไม่ได้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่มองเธอด้วยสายตาเหมือนมองปีศาจ

กู้หว่านหว่านรู้สึกน้อยใจ เธอไม่ได้ทำอะไรเลย แต่ทำไมทุกคนถึงพูดเข้าข้างมู่ซย่าอยู่นั่นแหละ?

ทำไมกัน!

กู้หว่านหว่านหันกลับไปด้วยแววตาแดงฉาน อยากให้เยี่ยซือเจวี๋ยปลอบโยน

แต่ทว่า เยี่ยซือเจวี๋ยกลับเดินผ่านเธอ แล้วตรงไปหามู่ซย่าราวกับมองไม่เห็นเธออย่างไรอย่างนั้น