“กู้หว่านหว่านเหรอ?”
อาจารย์ซ่งไม่ได้จำกู้หว่านหว่านคนนี้ขึ้นมาได้ทันที แต่เมื่อคิดดีๆ แล้ว ก็จำขึ้นมาได้ทันที แล้วปรบมือ พูดว่า “อ่อ คุณพูดถึงนักเรียนหญิงที่สอบเข้าวิชาเอกด้วยคะแนนอันดับหนึ่งคนนั้นน่ะเหรอ?”
โอวหยางโม่พยักหน้า “เธอเป็นนักเรียนที่ผมพอใจที่สุด”
อาจารย์ซ่งตกตะลึงอีกครั้ง ถึงขั้นอยากไปตรวจว่าหูของตัวเองมีปัญหาอะไรรึเปล่า
โอวหยางโม่ขมวดคิ้วถาม “อาจารย์ซ่ง สีหน้าอย่างนี้ของคุณหมายความว่ายังไง?”
อาจารย์ซ่งแค่นเสียงจึไปเสียงหนึ่ง แล้วพูดว่า “กู้หว่านหว่านคนนี้วิชาอื่นผมไม่รู้นะ แต่ระดับภาษาอังกฤษของเธอธรรมดามาก"
“เป็นไปไม่ได้” โอวหยางโม่ปฏิเสธทันใด “ตอนทดสอบก่อนเรียน ภาษาอังกฤษของเธอก็เป็นที่หนึ่ง”
นอกจาก....มู่ซย่าคนนั้นที่ไม่รู้ว่าได้คะแนนเต็มได้ยังไง
“งั้นก็แปลกแล้ว” อาจารย์ซ่งส่ายหน้าพูด “บทความครั้งนี้ของเธอเขียนได้แย่มาก ไวยากรณ์หลายที่ก็มีปัญหา แม้แต่คำบางคำก็ยังเขียนผิด ตามระดับความสามารถของนักเรียนห้องคุณ ไม่ควรเกิดความผิดพลาดแบบนี้นะ”
โอวหยางโม่ประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็พูดว่า “คงเป็นเพราะเรื่องของหลัวฉิงจะส่งผลกระทบต่อเธอ ผมรับประกัน ว่าเธอต้องเป็นเด็กที่มีอนาคตแน่นอน อาจารย์ซ่งคุณช่วยดูแลเธอด้วย”
“โอเค ผมจะสังเกตดูก่อน สำหรับมู่ซย่า และจวินหรงเซวียน คุณก็ใส่ใจหน่อยนะ พวกเขาก็เป็นเด็กที่มีอนาคตมากเหมือนกัน”
อาจารย์ซ่งพูดอย่างจริงจัง ทว่าโอวหยางโม่กลับเย้ยหยันในใจ
มู่ซย่าและจวินหรงเซวียน ขี้หนูสองตัวที่เข้ามาด้วยเส้นสาย เขาไม่เอาพวกเขามาใส่ใจหรอก
แต่ว่าโอวหยางโม่ก็ยังตอบเป็นพิธี พยักหน้าพูด “ผมจะพยายาม”
อาจารย์ซ่งได้รับคำตอบนี้ของโอวหยางโม่ ก็เดินจากไป ก่อนไปยังไม่ลืมเตือน “คุณอย่าลืมไปดูการบ้านของพวกเขา มันดีมากจริงๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...