ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 470

ไมโอ คือชื่ออังกฤษของโอวหยางโม่

เห็นคำชมที่ยากจะไม่ตระหนี่ของอาจารย์ที่ปรึกษา โอวหยางโม่ที่อยู่อีกฝั่งของคอมพิวเตอร์กลับไม่ดีใจขึ้นมาแม้แต่น้อย

เขากำเมาส์ในมือแน่น ผ่านไปเวลานาน ก็ไม่รู้ควรตอบอย่างไรดี

โจทย์ที่นักเรียนที่ตัวเองดูถูกที่สุดแก้ออกมาได้ กลับได้รับคำชมเช่นนี้จากอาจารย์ที่ปรึกษา ความรู้สึกนี้มัน...น่าสะอิดสะเอียน!

ขณะที่โอวหยางโม่ไม่รู้จะตอบกลับอาจารย์ที่ปรึกษายังไงนั้น อาจารย์ที่ปรึกษาก็ส่งข้อความมาอีกครั้ง “ขั้นตอนการแก้จืย์นี้ ทำให้ฉันนึกถึงนักเรียนคนหนึ่งในมหาวิทยาลัยของเรา เธอก็สามารถใช้วิธีที่ง่ายที่สุด แก้โจทย์คณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนที่สุดได้เหมือนกัน"

โอวหยางโม่รีบถาม “ใครเหรอครับ?”

วิธีแก้โจทย์อย่างนี้ เขายังต้องการอีกมาก แต่เขาไม่มีวันเอ่ยปากขอกับมู่ซย่าแน่นอน เพราะฉะนั้นคนที่อาจารย์ที่ปรึกษาพูดถึงจึงสำคัญต่อเขามาก

อาจารย์ที่ปรึกษาตอบกลับมาว่า “ชื่อแซน เธอเป็นรุ่นพี่ของเธอ แต่อายุยังน้อยกว่าเธอหลายปี เธอได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยอังกฤษแล้วด้วย และได้รับความชื่นชมจากอาจารย์ใหญ่เป็นอย่างมาก อาจารย์ใหญ่เคยสัญญากับเธอว่าจะให้เป็นอาจารย์พาร์ทไทม์ที่มหาวิทยาลัยอังกฤษ แต่ไม่รู้ว่าเธอปฏิเสธด้วยเหตุผลอะไร ฉันคิดว่าคุณลองหาเธอได้นะ เธอสามารถช่วยคุณทำวิทยานิพนธ์นี้ได้อย่างแน่นอน"

ตาของโอวหยางโม่เป็นประกายขึ้นมา

“แซน…” เขาพึมพำ

เขาได้ยินชื่อนี้ตอนที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยอังกฤษหลายครั้ง เธอเป็นที่รู้จักในระดับเทพ แต่น่าเสียดายที่ไม่รู้เพราะอะไร ข้อมูลทั้งหมดของเธอจึงถูกทางมหาวิทยาลัยปิดเป็นความลับ

สิ่งเดียวที่เขารู้ คือแซนก็เป็นคนจีนเหมือนกัน และดูเหมือนว่าจะสวยมากด้วย

แน่นอนว่าพวกนี้ล้วนเป็นข่าวลือ ที่จริงแล้ว แซนหน้าตายังไง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ

แต่ว่า เขารู้จักรุ่นพี่รุ่นก่อนหน้าหลายคน อาจจะสามารถถามอะไรจากพวกเขามาก็ได้

โอวหยางโม่พิมพ์บนแป้นพิมพ์ ตอบกลับอาจารย์ที่ปรึกษา “ขอบคุณครับอาจารย์ ผมจะไปลองตามหาเธอดูครับ”

“ไปหาไปหา หาเจอแล้วอย่าลืมขอลายเซ็นต์ของเธอให้ฉันด้วยล่ะ!”