อาจารย์จ้าวพูดทันทีว่า “พวกเธอคิดว่างานเลี้ยงรับน้องใหม่เป็นเรื่องเล่น ๆ เหรอ? พวกเธออยากแสดงก็แสดง ไม่อยากแสดงก็ไม่แสดงเหรอ? รู้จักกาลเทศะหน่อย!”
ในตอนแรกที่เหอเถียนแจ้งว่าพวกเธอไม่สามารถแสดงได้ เธอไม่เห็นด้วย
จัดการมาเรียบร้อยแล้ว แต่กลับมาแจ้งว่าจะไม่แสดงในวินาทีสุดท้าย?
แต่เนื่องจากเหอเถียนมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับผู้อำนวยการพาน เธอจึงตอบตกลง
แต่จู่ ๆ เหอเถียนก็กระโดดโผล่ออกมาแล้วบอกว่าพวกเธอจะแสดงต่อ นี่กำลังล้อพวกเธอเล่นเหรอ?
หลังจากเหอเถียนถูกอาจารย์จ้าวตำหนิ เธอก็ตกใจจนหน้าซีด
เดิมทีเธอมีอุปสรรคในการสื่อสารอยู่แล้ว แต่เธอก็ยังดีเมื่อเจอคนที่คุยด้วยง่าย ๆ แต่เมื่อเจอคนแบบนี้เธอก็ตกใจจนตัวสั่น
กู้หว่านหว่านที่อยู่ข้าง ๆ พอจะเข้าใจคร่าว ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น มู่ซย่าคงตกใจกับทักษะการเล่นเปียโนของเธอจึงหนีเอาตัวรอด และเหตุผลที่เธอกลับมาแสดงตอนนี้... อาจเป็นเพราะคุณป๋อเก๋อ
คิดที่จะยืมเปียโนเทพีอาร์ทิมัสเพื่อแสดงต่อหน้าคุณป๋อเก๋อ
น้ำหน้าอย่างมู่ซย่าน่ะเหรอ? อยากจะเผยโฉมหน้าให้คุณป๋อเก๋อเห็นหน้าน่ะเหรอ?
เด็กบ้านนอกคนนั้นคู่ควรด้วยเหรอ?
เธอจำได้ชัดเจนว่าเยี่ยซือเจวี๋ยบอกว่าเธอไม่คู่ควรกับเทพีอาร์ทิมัส เธอถามตัวเอง ในศตวรรษนี้ยกเว้นคุณป๋อเก๋อแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าพูดว่าตัวเองคู่ควรกับเปียโนเทพีอาร์ทิมัส แล้วมู่ซย่าคนนั้นคู่ควรเหรอ?
เรื่องตลก!
การวางมู่ซย่ามาคู่กับเปียโนเทพีอาร์ทิมัสนั้นไม่สอดคล้องกันอย่างมาก
เมื่อคิดว่าหลังจากที่ตัวเองสามารถทำให้คุณป๋อเก๋อตื่นตะลึงได้ ตามด้วยสีหน้าที่น่ารังเกียจของมู่ซย่า เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกภูมิใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...