ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 492

ทันทีที่ม่านเปิดออก ป๋อเก๋อที่กำลังงัวเงียหลังจากรอมานานก็ลืมตาขึ้นในที่สุด และคนอื่น ๆ ต่างมองไปที่เวทีอย่างตั้งตารอคอย

เห็นเพียงกู้หว่านหว่านในชุดสีเงินยืนอยู่ตรงกลางเวทีและโค้งคำนับทุกคนเล็กน้อย

ด้วยการเคลื่อนไหวและแสงไฟ ชุดราตรีบนตัวของเธอจึงเปล่งประกายราวกับกาแล็กซี่ กลายเป็นจุดสนใจอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม สายตาของป๋อเก๋อไม่ได้จับจ้องไปที่ร่างของกู้หว่านหว่านเลยตั้งแต่แรก สายตาของเขาจับจ้องไปที่กาแล็กซีที่อยู่ด้านหลังกู้หว่านหว่านตลอด

สมบูรณ์แบบ! เปียโนนี้ได้รับการอนุรักษ์มาอย่างสมบูรณ์แบบจริง ๆ!

มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะซื้อกาแล็กซี่จากมหาวิทยาลัยอังกฤษซึ่งตั้งในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของมหาวิทยาลัย แต่ถ้าเขาสามารถซื้อกาแล็กซี่นี้ได้ งั้นก็ถือว่าที่เดินทางมาครั้งนี้นั้นไม่สูญเปล่า!

เขามาที่นี่ก็เพื่อซื้อกาแล็กซี่

กู้หว่านหว่านที่อยู่บนเวทีคิดว่าป๋อเก๋อมาที่นี่เพื่อดูตัวเองเล่นเพลง < Rebound >

เธอถือไมโครโฟนและพูดอย่างอ่อนหวานว่า “สวัสดีค่ะทุกท่าน ฉันชื่อกู้หว่านหว่าน ฉันเตรียมบรรเลงเปียโนเดี่ยวเพลง < Rebound > มาให้พวกคุณรับชม ฉันหวังว่าทุกท่านจะชอบ และหวังว่าคุณป๋อเก๋อจะให้คำแนะนำได้”

เธอพูดประโยคครึ่งหลังเป็นภาษาอังกฤษ ป๋อเก๋อขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง จากนั้นเขาก็ละสายตาจากกาแล็กซี่ไปมองกู้หว่านหว่าน

หญิงสาวมีหน้าตาดี ท่าทางสง่างาม นิ้วเรียวยาวเหมือนคนเล่นเปียโนเป็น

นักศึกษาในหอประชุมด้านหลังอดไม่ได้ที่จะชื่นชมไม่หยุด

“รุ่นน้องคนนี้ดูดีมาก!”

“ตอนที่เปิดม่านเมื่อกี้นี้ มีคนบอกว่ามาจากชั้นเตรียมอุดมศึกษา ฉันจำได้ว่าผู้อำนวยการของชั้นเตรียมอุดมศึกษาก็หล่อมาก พวกชั้นเรียนนี้คงจะหน้าตาดีกันทุกคน!”

“ไม่เพียงแต่มีหน้าตาดีเท่านั้น แถมยังฉลาดอีกด้วย ไม่ต้องพูดถึงครูประจำชั้นโอวหยางโม่ที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยอังกฤษ แม้แต่นักเรียนในชั้นเรียนของเขาล้วนได้รับเลือกจากฮวากั๋ว”

เมื่อโอวหยางโม่ที่กำลังนั่งอยู่ในชั้นเรียนเตรียมอุดมศึกษาได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจเบา ๆ ในใจ

ช่วงนี้มูซย่าทำให้เขารู้สึกแย่ทุกวัน แต่โชคดีที่ยังมีกู้หว่านหว่านทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย