ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 520

โอวหยางโม่มองไปที่ทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถที่เคลื่อนถอยหลัง ดวงตาของเขาหนักแน่นและมุ่งมั่น

มู่ชย่าจะโทษเขาไม่ได้ เขายังมีหน้าที่สอนที่ต้องทำให้สำเร็จ การมีหนูนาอย่างมู่ชย่าอยู่ในชั้นเรียนรังแต่จะทำลายชีวิตครูของเขา ดังนั้นเขาจึงจำใจต้องทำอย่างนี้และเขาต้องทำสิ่งนี้!

...

คฤหาสน์ซือถู

งานศพเริ่มขึ้นแล้ว แขกแต่ละท่านทะยอยมาถึงกันทีละคน

มู่ซินเย่ว์เปลี่ยนชุดของเธอโดยสวมชุดไว้ทุกข์สีขาว แต่ใบหน้าของเธอแต่งหน้าอย่างประณีต ทว่าสีของลิปสติกดูซีดกว่าเล็กน้อย

ในวันนี้เธอร้องไห้หลายครั้งเมื่อเธอกลับมา จนกระทั่งได้รับสายจาดเจี่ยงฟู่หมิงจนในที่สุดเธอก็สงบลงอีกครั้ง

ผู้คนไม่สามารถฟื้นคืนชีวิตหลังความตายได้ ไม่ว่าเธอจะร้องไห้สักเพียงใด ไม่ว่าเธอจะเศร้าเพียงใด เธอก็ไม่อาจชุบชีวิตลูกสาวที่แสนมีค่าของเธอให้กลับคืนมาได้

ดังนั้นเธอจึงจมอยู่กับความเศร้าไม่ได้ เธอต้องลุกขึ้นมาและล้างแค้นให้ชิงซาน ทำให้มู่ซย่าตายไปแล้วไม่มีที่ฝังศพ!

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ มู่ซินเย่ว์ก็ฮึกสู้ขึ้นมาและไฮไลท์เน้นดั้งจมูกของเธอเพื่อทำให้ใบหน้าของเธอดูมีมิติมากขึ้น

เมื่อเธอกลับมาในตอนเช้า เธอเข้าใจสายตาที่ซือถูไห่มองเธอ มันเป็นความปรารถนาของผู้ชาย

เธอต้องจับซือถูไห่ให้แน่น เพื่อที่เธอจะได้แก้แค้นอย่างราบรื่นยิ่งขึ้น!

มู่ซินเย่ว์แต่งตัวเสร็จแล้วลงไปชั้นล่าง แต่กลับม่เห็นเงาของซือถูไห่ที่ไหนเลย

เธอเรียกพ่อบ้านแล้วถามว่า “คุณท่านอยู่ที่ไหน? กำลังต้อนรับแขกอยู่ที่สวนหลังบ้านหรือเปล่า?”

“เปล่าครับ” พ่อบ้านส่ายหัวและพูดว่า “เมื่อครู่นี้คุณท่านบอกว่ามีเรื่องบางอย่างและจะออกไปสักครู่”

มู่ซินเย่ว์ขมวดคิ้วอย่างสงสัย

แขกทุกคนต่างมากันเพือบจะพร้อมหน้าแล้ว ซือถูไห่หายไปไหน?

ลางสังหรณ์ไม่ดีปรากฏขึ้นในใจของเธออย่างคลุมเครือ

ทันใดนั้น มีแขกเข้ามารายงาน——

“คุณผู้หญิงคะ มีแขกสองคนอยู่ข้างนอกโดยไม่มับัตรเชิญ คุณจะออกไปดูไหมคะ?”

เขาโบกมืออย่างรวดเร็ว “ไม่เป็นไรครับ เงินเดือนที่พวกคุณให้ก็สูงมากแล้ว ผมไม่สามารถรับของของคุณได้อีกครับ ขอบคุณคุณนายมาก ผมซาบซึ้งในความเมตตาของคุณ ถ้าคุณต้องการอะไรก็เรียกผมได้ทุกเมื่อ”

พ่อบ้านพูดอีกว่า “สวนหลังบ้านน่าจะยุ่งน่าดู ผมขอตัวไปดูก่อนนะครับ”

หลังจากพูดจบ พ่อบ้านก็หน้าซีดและเดินจากไปราวกับจะหนี

สีหน้าของมู่ซินเย่ว์ดูน่าเกลียดขึ้นมาก

ทำไมซือถูไห่ถึงเลือกคนแบบนี้มาเป็นพ่อบ้าน? ขี้ขลาดแถมยังโง่ อยู่เหนือการควบคุมโดยสิ้นเชิง

เธอขมวดคิ้วแน่นและมองไปรอบ ๆ คฤหาสน์

เธอพบว่าคนสนิทของเธอถูกย้ายจากตำแหน่งเดิมหรือไม่ก็ถูกไล่ออก เป็นไปไม่ได้ที่ซือถูไห่จะมีเวลาว่างและความสามารถในการดูแลเรื่องเล็กน้อยเหล่านี้ ไม่ต้องพูดเลย นี่เป็นฝีมือของมู่ซย่าแน่นอน!

เมื่อนึกถึงมู่ซย่า มู่ซินเย่ว์ก็กัดฟันด้วยความเกลียดชัง

เธอสาวเท้าเดินไปที่สวนหลังบ้าน และในเวลานี้ คนใช้ก็พาโอวหยางโม่และผู้อำนวยการก็ไปที่ทางเข้าสวนหลังบ้าน