มู่ซย่าจ้องมองตามนิ้วมือของหลัวอี้ไปโดยไม่รู้ตัว
เป็นอาคารสำนักงานสูงตระหง่าน บริเวณชั้นบนสุดมีตัวอักษรขนาดใหญ่เขียนไว้ว่า ‘เยี่ยซื่อกรุ๊ป’
ฉับพลันมู่ซย่านึกถึงข้อความที่เยี่ยซือเจวี๋ยส่งมาหาเธอ เขากล่าวว่าที่บริษัทมีเรื่องนิดหน่อย ไม่สามารถกลับไปยังคฤหาสน์ซือถูได้
เปลือกตาของเธอกระตุกอย่างรุนแรง เธอรีบเอ่ยถามหลัวอี้ “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเยี่ยซือเจวี๋ย?”
หลัวอี้ทอดถอนหายใจและเอ่ย “ผมเองก็เพิ่งรู้ อาเยี่ยไม่ให้ผมบอกคุณ แต่ผมก็ยังมาเจอคุณ...”
“คุณรีบพูดมาเถอะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขา? ฉันสามารถช่วยเหลืออะไรได้?”
หลัวอี้แสดงท่าทาง ‘เชิญ’ และกล่าว “ขึ้นรถก่อน พวกเราเดินทางไปพลางพูดคุยกันไปพลางเถอะ”
“ตกลง” มู่ซย่าพยักหน้าโดยไม่ลังเล เธอรีบก้าวเท้าขึ้นไปบนรถของหลัวอี้
รถกำลังโลดแล่นอยู่บนท้องถนน หลัวอี้ขับรถและเอ่ยถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
“ผมจำได้ว่าคุณเป็นหน้าเป็นตาให้กับเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ วันนี้มีลูกค้าคนหนึ่งมาที่เซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ หลังจากทานอาหารของที่ร้าน ลูกค้าคนนั้นเกิดอาการแพ้ขั้นรุนแรง ตอนนี้อาการร้ายแรงมาก ตอนนี้ลูกค้าคนนั้นถูกส่งตัวไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลแล้ว ครอบครัวของเขามาก่อความวุ่นวายถึงหน้าบริษัท ทำการเรียกร้องให้ปิดกิจการเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต ตอนนี้กำลังเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์บนโลกอินเทอร์เน็ต มีคนจำนวนมากออกมาประท้วงต่อต้านเซินเยี่ยคอฟฟี่เฮ้าส์”
มู่ซย่ารับฟังอย่างตั้งใจ หลังจากครุ่นคิดอยู่สองวินาที จากนั้นเธอกล่าว “ลูกค้ากินอาหารแล้วเกิดอาการแพ้นั่นคือเรื่องปกติมาก บริษัทสามารถจัดการได้อย่างเหมาะสมและจ่ายค่าเสียหายให้ได้มากพอแค่นี้ก็จบปัญหาแล้ว ทำไมเหตุการณ์ถึงได้กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตเช่นนี้ได้?”
“ปัญหาเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้”
ระหว่างรอไฟแดง หลัวอี้เปิดภาพบางส่วนที่บันทึกไว้ภายในโทรศัพท์ จากนั้นยื่นโทรศัพท์ให้มู่ซย่าและกล่าว “คุณลองดู”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้!
จะมาอัปตอนไหนคะ...
ฮือออใจจะขาดมาต่อนะคะ...
เลิกอ่านดีไหม อยู่ๆก็อัดเหลือ2ตอน...
จากที่อัปวันละ10 ตอนตอนนี้เหลือแค่2ตอนแล้วหรอ...
ทำไมฮับแค่2ตอนละคะ...
โอ้ยค้างอีกจะหาอ่านได้จากแอปไหนเนี่ย...
อยากได้หนังสือเป็นเล่มมีขายไหมค่ะ...
รออค้า...
รอนะคะ ขอบคุณที่มาต่อให้นะคะ...
อยากอ่านมาต่อได้ไหมคะ...