ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 605

ภายในหัวใจของมู่ซย่าเย็นเยียบ เธอในตอนนี้กับเธอที่เพิ่งมายังคฤหาสน์ซือถูนั้นแตกต่างกัน

ซือถูไห่ไม่สามารถทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดได้อีกแล้ว

แต่ทว่าใบหน้าของมู่ซย่ากลับแสดงสีหน้าน้อยอกน้อยใจเป็นอย่างมาก เธอเอ่ยอย่างน่าสงสาร “พ่อคะ น้าคะ พวกคุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ หนูไม่ได้ไปเที่ยวเล่นเลย เพียงแต่ตอนที่หนูเดินออกมาจากโรงพยาบาล หนูก็ไม่เห็นพ่อและน้าแล้ว หนูคิดว่าพ่อและน้าอาจจะไปทำธุระที่อื่นแล้วค่อยกลับมารับหนู หนูรออยู่หน้าประตูโรงพยาบาลตลอดเลย รออยู่หลายชั่วโมงแต่ก็ไม่มีใครกลับมาเลย...”

ซือถูไห่สะอึก ขณะที่กำลังจะพูด มู่ซินเย่ว์เป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน “ซานซาน เป็นเด็กเป็นเล็กไม่ควรพูดจาโกหกต่อหน้าพ่อและแม่ เธอรอนานขนาดนั้นทำไมไม่โทรหาพวกเราล่ะ?”

มู่ซย่าเอ่ยอย่างน่าสงสาร “โทรศัพท์ของหนูแบตหมด หนูไม่คิดว่าพ่อและน้าจะไม่กลับมารับหนู”

เมื่อซือถูไห่ได้ยินเช่นนี้ ภายในหัวใจของเขารู้สึกผิดเป็นอย่างมาก ก้าวเท้ามาด้านหน้าและตบหลังมือของมู่ซย่าอย่างแผ่วเบาพลางเอ่ยขอโทษ “พ่อผิดเอง วันนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เผลอลืมไปชั่วขณะ แต่พ่อจะให้สัญญากับแก หลังจากนี้จะไม่เป็นแบบนี้อีกแล้ว”

มู่ซย่าหลบสายตาพลางพยักหน้า ท่าทางของเธอดูน้อยเนื้อต่ำใจเป็นอย่างมาก

มู่ซินเย่ว์เกลียดท่าทางเช่นนี้ของมู่ซย่ามากที่สุด ซือถูไห่ไม่เคยเห็นธาตุแท้ของมู่ซย่า แต่เธอสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เสแสร้งทำตัวน่าสงสารและอ่อนแอ? หน้าไม่อายเลยจริงๆ!

นังแพศยา! จิ้งจอกเจ้าเล่ห์!

ภายในหัวใจของมู่ซินเย่ว์รู้สึกโกรธมาก ขณะนี้ โทรศัพท์ของเธอส่งเสียงดังขึ้น

เป็นสายโทรศัพท์จากนักพรตเต๋าที่เธอเชิญมา!

นักพรตคนนี้มีชื่อเสียงโด่งดังและมีความสามารถโดยแท้จริง แต่เธอยัดเงินใต้โต๊ะมากพอ มากพอที่จะทำให้นักพรตคนนี้พูดในสิ่งที่เธอต้องการจะให้อีกฝ่ายพูด

ซือถูไห่ได้ยินชื่อตระกูลหลัว สีหน้าพลันจริงจังขึ้นเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้

แม้ว่าเขาจะเป็นนักเรียนดีเด่นที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยจิงตู ได้เรียนรู้วิชาวิทยาศาสตร์ แต่เขาเองก็เกิดในพื้นที่ชนบทที่ห่างไกล เช่นเดียวกับยายเฒ่าซือถู ลึกลงไปภายในกระดูกดำยังคงเชื่อเรื่องงมงายและไสยศาสตร์ ส่วนลึกของหัวใจยังคงเชื่อว่าเทพเจ้านั้นมีอยู่จริง

เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายนั้นมีอำนาจและบารมี เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “วางใจได้ ผมจะไม่ทำพลาด ผมจะไปรับเขาเดี๋ยวนี้”

ขณะซือถูไห่กล่าว เขาหันไปออกคำสั่งให้พ่อบ้านเชิญยายเฒ่าลงมา

ในเมื่อยายเฒ่าเป็นคนที่จ้างวานท่านอาจารย์มาทำพิธี ยายเฒ่าก็ต้องเห็นด้วยตาของตนเองถึงจะสบายใจ

หลังจากที่ออกคำสั่งเสร็จ ซือถูไห่พลันหันมาออกคำสั่งกับมู่ซย่า “อย่าลืมไปจุดธูปหอมให้น้องของแกด้วย”