ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 606

มู่ซย่าตอบรับอย่างเชื่อฟัง มู่ซินเย่ว์ใช้โอกาสนี้แสดงเจตนาดีของตนต่อมู่ซย่า ยิ้มพลางเอ่ย “เรื่องทางด้านชิงซานไม่ต้องเป็นกังวล ฉันจะไปเป็นเพื่อนซานซานเอง”

“โอเค งั้นพวกคุณก็ไปด้วยกันเถอะ ผมจะไปรับท่านอาจารย์และพาไปยังโถงเซ่นไหว้”

“โอเคค่ะ” มู่ซินเย่ว์พยักหน้า ยิ้มเล็กน้อยพลางมองดูซือถูไห่เดินออกไปจากคฤหาสน์

ทันทีที่ซือถูไห่ออกไป รอยยิ้มบนใบหน้าของมู่ซินเย่ว์พลันแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชา

หล่อนก้าวเท้าไปยังโถงเซ่นไหว้ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ มู่ซย่าเดินไล่ตามหลังไป

เมื่อเดินไปถึงโถงทางเดินที่ไร้ซึ่งสาวใช้ ฝีเท้าของมู่ซินเย่ว์หยุดนิ่งกะทันหัน หันกลับมามองมู่ซย่าด้วยสายตาเย็นชา

“มู่ซย่า เธอจะจุดธูปหอมให้กับซานซานจริงเหรอ? เธอไม่กลัววิญญาณอาฆาตของหล่อนจะมาแก้แค้นเอาคืนเธอหรือไง?”

ริมฝีปากของมู่ซย่าพลันโค้งงอและเอ่ย “ทำไมต้องกลัวด้วยล่ะคะ? ฉันไม่ได้เป็นคนฆ่าหล่อนสักหน่อย”

ใบหน้าของมู่ซินเย่ว์มืดมนลงทันใด

“เธอไม่ได้ฆ่างั้นเหรอ? หล่อนน่ะขี้ขลาดมาก เป็นไข้เพียงเล็กน้อยก็กลัวว่าร่างกายของตัวเองจะมีปัญหา หล่อนจะฆ่าตัวตายได้ไง? เธอจะต้องเป็นคนทำร้ายหล่อนอย่างแน่นอน!”

มู่ซย่าเอ่ยย้อนถาม “ทำไมฉันต้องทำร้ายหล่อนด้วยล่ะคะ?”

มู่ซินเย่ว์ยิ้มเยือกเย็นและเอ่ย “ฮะๆ ทำไมต้องทำร้ายหล่อนงั้นเหรอ? ไม่ใช่เพราะว่าเธอกลัวว่าต้าไห่จะปฏิบัติต่อชิงซานดีกว่าเหรอ? ไม่ใช่เพราะชิงซานประมาทและทำให้เธอลอบกัดตั้งหลายครั้งหรอกเหรอ?”

“โอ้....” มู่ซย่าลากเสียงยืดยาว “ฉันคิดว่าน้าสูญเสียความทรงจำแล้ว จำไม่ได้ว่าซือถูชิงซานทำอะไรกับฉันไว้บ้าง ที่แท้น้าก็ยังจำได้อยู่”

“เธอ----” มู่ซินเย่ว์โกรธมาก ชี้นิ้วใส่หน้ามู่ซย่าพร้อมก่นด่าสาปแช่ง “นังแพศยา! อย่าคิดว่าฉันจะไร้หนทางขับไล่เธอออกไปจากตระกูล! ถูกไล่ออกจากตระกูลซือถู เธอก็ไม่มีค่าอะไรภายในจิงตูอีกแล้ว! ฉันจะบอกเธอไว้ ตอนนี้เยี่ยซือเจวี๋ยปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี เธออย่าคิดว่าเขาจะดีกับเธอไปตลอดล่ะ สำหรับคนที่มีฐานะอย่างเขา เธอเป็นได้แค่ของเล่นชิ้นหนึ่งเท่านั้น! คนตระกูลเยี่ยไม่มีทางยอมให้เยี่ยซือเจวี๋ยแต่งงานกับเธอหรอก ยิ่งไปกว่านั้นเยี่ยซือเจวี๋ยก็คงไม่มีทางแต่งงานกับเด็กสาวบ้านนอกอย่างเธอหรอก!”

เมื่อมู่ซินเย่ว์กล่าวจบ ร่างกายพลันรู้สึกโล่ง