ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 642

“นาย!” ใบหน้าของกู้หว่านหว่านเขียวคล้ำ กัดฟันพลางเอ่ย “งั้นตอนนี้นายก็ไปหาอาจารย์โอวหยางเลย! นายไม่อยากนั่งร่วมโต๊ะกับฉัน ฉันเองก็ไม่อยากนั่งร่วมโต๊ะกับนายเหมือนกัน ดี!”

เพื่อนร่วมโต๊ะชายแสดงสีหน้าที่ยากอธิบายได้กับกู้หว่านหว่าน เขาเองก็รำคาญกู้หว่านหว่านเช่นกัน เขาถือโอกาสลุกขึ้นและเดินไปหาโอวหยางโม่

ขณะนี้บังเอิญว่าโอวหยางโม่นั้นเดินเข้ามาแล้ว

ชายร่วมโต๊ะคนนั้นไม่ไว้หน้าเด็กสาว เอ่ยปากกล่าว “อาจารย์โอวหยางครับ ผมอยากเปลี่ยนที่นั่ง!”

สีหน้าของโอวหยางโม่หยุดชะงัก มองสีหน้าซับซ้อนของกู้หว่านหว่านจากนั้นเอ่ยถาม “ที่นั่งตรงนั้นของคุณน่ะดีมาก ทำไมถึงอยากเปลี่ยนล่ะ?”

ขณะที่กู้หว่านหว่านกำลังจะกล่าวบางอย่าง ชายร่วมโต๊ะพลันรีบเอ่ยปากก่อน “กู้หว่านหว่านนั้นเข้าใจยากครับ เธอชอบรบกวนขณะที่ผมกำลังเรียนอยู่ ผมทนไม่ไหวแล้วครับ ผมอยากเปลี่ยนที่นั่ง!”

โอวหยางโม่จ้องมองกู้หว่านหว่านอีกครั้งด้วยความประหลาดใจ

กู้หว่านหว่านสัมผัสได้ถึงสายตาของโอวหยางโม่และเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น เก็บสีหน้าไว้ไม่อยู่ กัดริมฝีปากและเอ่ย “อาจารย์โอวหยาง ฉันเองก็ต้องการเปลี่ยนที่นั่งค่ะ ไม่อยากนั่งร่วมโต๊ะกับเขาเช่นกัน”

โอวหยางโม่ขมวดคิ้วแน่น จ้องมองชายคนนั้นและเอ่ย “ที่นั่งของพวกคุณอ้างอิงจากผลคะแนนสอบ ถ้าพวกคุณสองคนต้องการเปลี่ยนที่นั่งจริงๆ คนใดคนหนึ่งจะต้องไปนั่งด้านหลังสุดเท่านั้น”

ดวงตาของเพื่อนร่วมโต๊ะชายเปล่งประกายในทันที เขาเอ่ย “ผมยอมไม่นั่งตรงนี้ครับ ผมจะไปนั่งด้านหลังสุด นั่งด้านหลังสุด ผมยังสามารถได้นั่งร่วมโต๊ะกับลูกพี่”

“ลูกพี่งั้นเหรอ?” โอวหยางโม่ทอดสายตามองไปยังด้านหลังสุดของห้องเรียน ด้านหลังสุดของห้องเรียนเหลือที่ว่างเพียงแค่ตำแหน่งเดียวเท่านั้น นั่นคือที่นั่งทางด้านซ้ายของมู่ซย่า

ดังนั้น พวกเขาให้มู่ซย่าเป็นลูกพี่งั้นเหรอ?

สมองคิดอะไรไม่ได้เลยจริงๆ

โอวหยางโม่เอ่ยด้วยใบหน้าหมองคล้ำ “อีกไม่นานจะมีการสอบประจำเดือน เมื่อถึงเวลานั้นทั้งชั้นเรียนจะมีการย้ายที่นั่ง คุณนั่งต่อไปอีกสองสามวันเถอะ นักเรียนกู้หว่านหว่าน...ผมมีเรื่องอยากพูดกับคุณ”

ชายคนนั้นรู้สึกกลัวโอวหยางโม่เล็กน้อย ไม่กล้าต่อต้าน ทำได้เพียงพยักหน้าและกลับไปนั่งที่เดิม

โอวหยางโม่มองกู้หว่านหว่านและเอ่ย “กู้หว่านหว่าน คุณออกมานี่หน่อย”