ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 648

จางเฉิงเทียนทำท่าทาง “OK” ออกมา แต่มู่ชิงชิงก็คร้านเกินกว่าจะมอง และเดินถือเวชระเบียนออกไป

แต่จางเฉิงเทียนก็ไม่ได้ถือสาอะไร แล้วก็โทรศัพท์ไปหาทนายด้วยความกระตือรือร้น ยุ่งจนแทบปลีกตัวไปทำอะไรไม่ได้

อีกด้านหนึ่ง

มู่ซย่ากลับมาถึงห้องเรียน ฟางอีหังและจวินหรงเซวียนก็รีบเข้ามาทักทายในทันที

ฟางอีหังถามออกมาว่า “ลูกพี่ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม ? โอวหยางโม่ดุเธอด้วยใบหน้าเฉยเมยอีกแล้วใช่ไหม ?”

จวินหรงเซวียนพยายามที่จะพูดอยู่หลายครั้ง แต่ท้ายที่สุดก็ทำได้แค่ถามว่า “ต้องการให้ฉันช่วยอะไรไหม ?”

“ไม่ต้องหรอก” มู่ซย่าส่ายหัวก่อนจะตอบออกมา “แม้ว่าคำพูดของโอวหยางโม่จะดูไม่น่าฟังเท่าไหร่ แต่ครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ฉันลำบากอะไร เขาแค่ได้ยินมาว่าฉันออกมาจากบ้านของซือถู แล้วก็กลัวว่าฉันจะไม่มีเงิน เพราะงั้นเขาเลยจะให้ฉันกรอกแบบฟอร์มกู้ยืมเพื่อการศึกษา”

“ยืมเงิน ? จะทำให้ลำบากทำไมกัน ? พวกเราให้เงินเธอได้เลยนะ !”

เพราะเสียงที่ดังของฟางอีหัง ทำให้คนอื่น ๆ ที่อยู่ในห้องต่างหันมามอง

จวินหรงเซวียนเตะก้นของฟางอีหัง จนเขาสะดุ้งตัวโยนก่อนจะพูดขอโทษออกมา “โทษที เด็กคนนี้เป็นพวกหัวรั้น”

“ไม่เป็นไร” มู่ซย่าก็ไม่คิดสนใจสายตาของคนอื่น ๆ อยู่แล้ว

จวินหรงเซวียนเมื่อเห็นว่ามู่ซย่าไม่ถือสาอะไร ก็ถามขึ้นมา “ครั้งนี้โอวหยางโม่มีปัญหาอะไร ? ครั้งก่อนก็เพ่งเล็งไปที่เธอ ตอนนี้อยู่ ๆ ก็มาช่วยเธอ มันจะเป็นกับดักหรือเปล่า ?”

มู่ซย่าส่ายหัวปฏิเสธ “ไม่น่าจะมีหรอก ฉันเห็นตราประทับมหาวิทยาลัยในแบบฟอร์ม อีกอย่างแบบฟอร์มจะทำอะไรฉันได้กัน ? ถ้าหากเป็นกับดักจริง ๆ เขาคงจะทำร้ายตัวเองแทน และเขาก็ไม่ควรเป็นอาจารย์ได้”

“ก็ถูก แต่ก็แปลกจริง ๆ …”

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงริมหน้าต่างตัวสั่นเทา ดึงแขนเสื้อเพื่อนร่วมโต๊ะของตัวเองก่อนจะกระซิบถามเสียงเบา "ทำยังไงดี ? ฉันฟังชั้นเรียนไม่เข้าใจเลย พวกเราจะไม่ถูกส่งเข้าคุกกันใช่ไหม ? ฉันกลัวมากเลย ฉันต้องบอกพ่อกับแม่...."

ผู้หญิงทั้งสองคนนี้พูดโกหกเรื่องที่หัวของเธอถูกกระทบกระเทือน

ผู้หญิงอีกคนที่ดูใจเย็นกว่ามาก พูดขึ้นมาว่า “อย่าไปกลัว ตอนที่เรากลับมาก็ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นไม่ใช่เหรอ ? และนี่เธอไม่ได้ยินที่ฟางอี้หังพูดหรือไง ตอนนี้มู่ซย่ากำลังตกระกำลำบากจนต้องขอกู้ยืมเพื่อการศึกษาแล้ว ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณเยี่ยพูดว่าตอนนั้นก็เพื่อขู่พวกเรา จะเป็นไปได้เหรอที่เขาจะใช้ความพยายามอย่างมากในการจับพวกเรา ?”

“จริงเหรอ ? พวกเราจะไม่เป็นอะไรจริง ๆ เหรอ ?”

“จริงสิ ! ”

“แต่ว่า…คุณเยี่ยมาที่นี่ก็เพราะมู่ซย่าโดยเฉพาะ ฉันยังคิดว่าคุณเยี่ยอาจจะจับพวกเราเข้าคุกจริง ๆ ก็ได้นะ”

ผู้หญิงคนนั้นยิ้มก่อนจะส่ายหัว “ตรงไหนกันที่คุณเยี่ยทำเพื่อมู่ซย่า ? เขาทำก็เพื่อเด็กคนนั้นที่ตีพวกเรา ทำไมเธอไม่คิดล่ะว่าสถานะของคุณเยี่ยเป็นอย่างไร แล้วมู่ซย่าเป็นอย่างไร ? แม้ว่าเขาจะชอบมู่ซย่า แต่เขาก็เพียงแค่อยากเก็บเธอเอาไว้เพื่อเลี้ยงดูเป็นหญิงชู้ เขาไม่มีทางจะใช้ทนาย ไม่งั้นถ้ามันบานปลายไม่ใช่ว่าทุกคนจะรู้หรอกเหรอ ? คนจากตระกูลที่ร่ำรวยให้ความสำคัญกับชื่อเสียงมากที่สุด”