ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 659

เมื่อเยี่ยซือเจวี๋ยพูดแบบนี้ แล้วเขาก็กระพริบตาสองครั้ง มองดูแล้วไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์เลยยังไงอย่างนั้น

เมื่อเผชิญกับใบหน้าเช่นนี้ มีเหตุผลที่ถูกต้องอย่างยิ่ง ความโกรธของมู่ซย่าก็ค่อย ๆ คลายลง เธอตอบว่า "อ้อ" แล้วก้มหน้ากินข้าวต่อ

เยี่ยซือเจวี๋ยยักไหล่และเดินไปที่ห้องครัว

สายตาของมู่ซย่าอดไม่ได้ที่จะมองตามเขาไป แต่ในไม่ช้าเธอก็ตระหนักว่า เธอไม่อยากให้เยี่ยซือเจวี๋ยเข้ามารบกวนจิตใจของเธอได้อีก ดังนั้นเธอจึงตบหน้าของเธอเรียกสติ และตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อเยี่ยซือเจวี๋ยตลอดทั้งคืน

ไม่นานนักเยี่ยซือเจวี๋ยก็ออกมาจากห้องครัว มู่ซย่าไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง แต่ก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป

คราวนี้เยี่ยซือเจวี๋ยไม่ได้ "แกล้ง" มู่เซี่ยอีก แต่เขานั่งตรงข้ามเธออย่างเชื่อฟังเพื่อรับประทานอาหาร

อาหารที่มู่ซย่าทําเป็นอาหารโฮมเมดทั้งหมด แต่รสชาติของอาหารทุกจานเป็นความอร่อยที่เขาไม่เคยลิ้มรสมาก่อน

เขาชิมไปสองสามคํา ก็ยืนยันได้เลยว่าเขาไม่ได้พูดอวย แต่ฝีมือของมู่ซย่านั้นยอดเยี่ยมกว่าพ่อครัวระดับหลายดาวเหล่านั้นจริง ๆ

ความคิดของเยี่ยซือเจวี๋ยล่องลอยออกไป

เทคนิคการแฮ็ก การเปียโน การเล่นหมากรุก เทคนิคทางการแพทย์ ทักษะต่าง ๆ ของมู่ซย่าได้แสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดา

แม้ว่ามู่หว่านเย่ว์จะเก่งและฉลาด แต่ก็ยังไม่ถึงระดับที่มู่ซย่าเป็นในตอนนี้ บางที.......ชายในภาพอาจเป็นคนที่ไม่ธรรมดาเอามาก ๆ ก็ได้

ดูเหมือนว่า ถึงเวลาที่เขาต้องไปหาสือซูเจินเพื่อล้วงความลับแล้ว

สือซูเจินและมู่หว่านเย่ว์เคยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ดังนั้นเธอต้องรู้อะไรบางอย่างบ้างแหละ

แค่คิดถึงปากของสือซูเจิน เยี่ยซือเจวี๋ยก็ขมวดคิ้วแล้ว

ส่วนฝั่งตรงข้าม เมื่อมู่ซย่ากินข้าวเสร็จแล้ว เธอก็ลุกขึ้น แล้วเดินไปยังห้องนอนใหญ่

"มู่ซย่า" เยี่ยซือเจวี๋ยตะโกนเรียก ฝีเท้าของมู่ซย่าไม่ได้หยุดลง

เยี่ยซือเจวี๋ยพูดอย่างหมดหนทางอีกครั้งว่า "ซานซาน"

มู่ซย่าหยุดและพูดอย่างไร้ความรู้สึก : "ฉันกินเสร็จแล้ว ฉันจะกลับห้องไปพักผ่อน"

"โอเค......." เสียงท้ายคําว่า "โอเค" ของเยี่ยซือเจวี๋ยยังไม่ทันได้ออกมา มู่ซย่าก็เข้าห้องนอนไปแล้ว

“ชิ”

"แค่ก แค่ก แค่ก......." ฉินหรานเฟิงที่อยู่ปลายสายนั้นเกือบจะสําลักน้ำลายของตัวเองตาย

ห้าล้าน เขาพร้อมที่จะขึ้นไปบนภูเขาแห่งดาบและลงสู่ทะเลเพลิง แต่สุดท้าย.......เรื่องแค่นี้? ? ?

…….

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ที่หน้าโต๊ะทำงานของห้องนอนใหญ่

มู่ซย่ากัดฝาปากกา และพยายามทำโจทย์เรียงความภาษาจีนคลาสสิกอย่างยากลำบาก

ภาษาจีนคลาสสิกไม่ใช่ปัญหาเล็ก ๆ สำหรับเธอ แต่หลังจากศึกษาอย่างจริงจังแล้ว เธอก็เข้าใจกลเม็ดต่าง ๆ มากมาย เธอเพียงต้องจำอักขระปลอมบางตัว ถ้าเจออีกครั้งก็จะสามารถแก้ไขได้ง่าย

เพียงแต่วันนี้เธอมักจะตื่นตระหนกขณะที่ทําโจทย์ ดังนั้นเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ที่เธอยังเขียนเรียงความภาษาจีนคลาสสิกระดับยากปานกลางนี้ไม่จบ

ทันใดนั้นประตูก็ถูกเปิดออก.......